{[['']]}
Στις 16.5/1948 και ενώ ο εμφύλιος πόλεμος ήταν στην κορύφωση του, λαμβάνει χώρα μια καραμπινάτη σκευωρία του ελληνικού κράτους, επί πρωθυπουργίας του Θεμιστοκλή Σοφούλη, με την συνέργεια των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών με σκοπό να συκοφαντηθεί το ΚΚΕ.
Από έναν ψαρά εντοπίζεται στον θαλάσσιο χώρο της Θεσσαλονίκης το πτώμα του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ με μια σφαίρα στο κρανίο και δεμένο χειροπόδαρα. Η Χωροφυλακή στα μέσα Αυγούστου συλλαμβάνει τον Γρηγόρη Στακτόπουλο φιλοαριστερό δημοσιογράφο της εφημερίδας «Μακεδονία». Τον υποβάλλει σε σκληρά βασανιστήρια και αυτός «ομολογεί» ότι ήταν συνεργός μαζί με τα μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ Αδάμ Μουζενίδη και Βαγγέλη Βασβανά στην δολοφονία Πόλκ. (Σημειωτέον ότι ο Αδάμ Μουζενίδης είχε σκοτωθεί στο βουνό αρκετές μέρες προτού έρθει στην Ελλάδα ο Πολκ, και ο Βασβανάς βρισκόταν εκτός Ελλάδας την συγκεκριμένη περίοδο, γεγονότα που προφανώς δεν γνώριζαν οι σκευωροί, όταν σκάρωναν τη προβοκάτσια)
Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή καταγγέλλει με δηλώσεις του ηγετικού του στελέχους Γιάννη Ιωαννίδη, ότι «ο Πολκ δολοφονήθηκε από τους εγκληματίες της Ειδικής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης».
Σε μα δίκη παρωδία στο Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης που ξεκίνησε στις 12 Απρίλη και διήρκεσε 10 μέρες Βασβανάς και Μουζενίδης δικάσθηκαν με τη διαδικασία κατ' απόντων και φυγοδίκων σε θάνατο και ο Γρηγόρης Στακτόπουλος σε ισόβια.
Οι προθέσεις των σκευωρών ήταν φανερές: Να συκοφαντηθεί το ΚΚΕ και να περάσει το μήνυμα στο εσωτερικό και διεθνώς ότι οι αγωνιστές και οι οπαδοί του ΔΣΕ δεν ήταν μαχητές αλλά απλοί δολοφόνοι.
Είναι εντυπωσιακό πάντως ότι ακόμα και τώρα υπάρχει σκοτάδι για το τι ακριβώς έχει συμβεί μ’ αυτή την υπόθεση. Ο «φάκελος Πολκ» έχει εξαφανιστεί, ενώ ο Άρειος Πάγος απορρίπτει μέχρι και σήμερα αιτήσεις για αναψηλάφηση της δίκης και την αθώωση και με δικαστική απόφαση του Γρηγόρη Στακτόπουλου, έστω και μετά τον θάνατό του.
Δημοσιογραφικές έρευνες θέλουν τον Πολκ δολοφονημένο από τον άγγλο πράκτορας της Ιντέλιτζενς Σέρβις, Ράνταλ Κόουτς, για να εκδικηθεί την παράδοση της Ελλάδας στους Αμερικανούς, ενώ στο βιβλίο του «Πόλεμος, διείσδυση και προπαγάνδα», ο δημοσιογράφος Φοίβος Οικονομίδηςεκτιμάει ότι «κύριος οργανωτής της συνωμοσίας εναντίον του Πολκ ήταν ο στρατιωτικός ακόλουθος της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, συνταγματάρχης Χάρβι Σμιθ».
Διαφορετική προσέγγιση έχουν ο Ελίας Βλάντον και ο Ζακ Μέτγκερ στο βιβλίο τους «Ποιος σκότωσε τον Τζορτζ Πολκ». Η δική του εκδοχή εντοπίζεται στο οργανωμένο έγκλημα υποστηρίζοντας ότι ο Πολκ, δεν βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη για να συναντήσει τους ηγέτες του ΔΣΕ, στα πλαίσια δημοσιογραφικής του έρευνας, αλλά ότι ήταν εκεί για να ερευνήσει την κακοδιαχείριση της αμερικανικής βοήθειας προς την Ελλάδα. Σύμφωνα με το πόνημα αυτών των συγγραφέων οι μαυραγορίτες που είχαν την ανοχή στελεχών της Χωροφυλακής, έναντι ανταλλαγμάτων και οι αμερικανοί συνεργάτες τους, αποφάσισαν να του κλείσουν το στόμα του Πολκ δολοφονώντας τον.
Διαβάστε ακόμα
«ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΟΛΚ»: Ένα βρώμικο έγκλημα της αμερικανοκρατίας
Από έναν ψαρά εντοπίζεται στον θαλάσσιο χώρο της Θεσσαλονίκης το πτώμα του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ με μια σφαίρα στο κρανίο και δεμένο χειροπόδαρα. Η Χωροφυλακή στα μέσα Αυγούστου συλλαμβάνει τον Γρηγόρη Στακτόπουλο φιλοαριστερό δημοσιογράφο της εφημερίδας «Μακεδονία». Τον υποβάλλει σε σκληρά βασανιστήρια και αυτός «ομολογεί» ότι ήταν συνεργός μαζί με τα μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ Αδάμ Μουζενίδη και Βαγγέλη Βασβανά στην δολοφονία Πόλκ. (Σημειωτέον ότι ο Αδάμ Μουζενίδης είχε σκοτωθεί στο βουνό αρκετές μέρες προτού έρθει στην Ελλάδα ο Πολκ, και ο Βασβανάς βρισκόταν εκτός Ελλάδας την συγκεκριμένη περίοδο, γεγονότα που προφανώς δεν γνώριζαν οι σκευωροί, όταν σκάρωναν τη προβοκάτσια)
Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή καταγγέλλει με δηλώσεις του ηγετικού του στελέχους Γιάννη Ιωαννίδη, ότι «ο Πολκ δολοφονήθηκε από τους εγκληματίες της Ειδικής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης».
Σε μα δίκη παρωδία στο Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης που ξεκίνησε στις 12 Απρίλη και διήρκεσε 10 μέρες Βασβανάς και Μουζενίδης δικάσθηκαν με τη διαδικασία κατ' απόντων και φυγοδίκων σε θάνατο και ο Γρηγόρης Στακτόπουλος σε ισόβια.
Οι προθέσεις των σκευωρών ήταν φανερές: Να συκοφαντηθεί το ΚΚΕ και να περάσει το μήνυμα στο εσωτερικό και διεθνώς ότι οι αγωνιστές και οι οπαδοί του ΔΣΕ δεν ήταν μαχητές αλλά απλοί δολοφόνοι.
Είναι εντυπωσιακό πάντως ότι ακόμα και τώρα υπάρχει σκοτάδι για το τι ακριβώς έχει συμβεί μ’ αυτή την υπόθεση. Ο «φάκελος Πολκ» έχει εξαφανιστεί, ενώ ο Άρειος Πάγος απορρίπτει μέχρι και σήμερα αιτήσεις για αναψηλάφηση της δίκης και την αθώωση και με δικαστική απόφαση του Γρηγόρη Στακτόπουλου, έστω και μετά τον θάνατό του.
Δημοσιογραφικές έρευνες θέλουν τον Πολκ δολοφονημένο από τον άγγλο πράκτορας της Ιντέλιτζενς Σέρβις, Ράνταλ Κόουτς, για να εκδικηθεί την παράδοση της Ελλάδας στους Αμερικανούς, ενώ στο βιβλίο του «Πόλεμος, διείσδυση και προπαγάνδα», ο δημοσιογράφος Φοίβος Οικονομίδηςεκτιμάει ότι «κύριος οργανωτής της συνωμοσίας εναντίον του Πολκ ήταν ο στρατιωτικός ακόλουθος της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, συνταγματάρχης Χάρβι Σμιθ».
Διαφορετική προσέγγιση έχουν ο Ελίας Βλάντον και ο Ζακ Μέτγκερ στο βιβλίο τους «Ποιος σκότωσε τον Τζορτζ Πολκ». Η δική του εκδοχή εντοπίζεται στο οργανωμένο έγκλημα υποστηρίζοντας ότι ο Πολκ, δεν βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη για να συναντήσει τους ηγέτες του ΔΣΕ, στα πλαίσια δημοσιογραφικής του έρευνας, αλλά ότι ήταν εκεί για να ερευνήσει την κακοδιαχείριση της αμερικανικής βοήθειας προς την Ελλάδα. Σύμφωνα με το πόνημα αυτών των συγγραφέων οι μαυραγορίτες που είχαν την ανοχή στελεχών της Χωροφυλακής, έναντι ανταλλαγμάτων και οι αμερικανοί συνεργάτες τους, αποφάσισαν να του κλείσουν το στόμα του Πολκ δολοφονώντας τον.
Διαβάστε ακόμα
«ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΟΛΚ»: Ένα βρώμικο έγκλημα της αμερικανοκρατίας
Δημοσίευση σχολίου