{[['
']]}
']]}
O Γ. Παπανδρέου όπλιζε τους Ράλληδες
O Γ. Παπανδρέου λέει ότι η ανακωχή έγινε από τον Τσολάκογλου χωρίς καμιά έγκριση. Ο σχηματισμός της κυβέρνησης αποτελούσε πολιτική συνεργασίας και διευκόλυνσης του εχθρού.
Για τα Τάγματα Ασφαλείας ο Παπανδρέου λέει ότι και ως πρόεδρος της κυβέρνησης, και στο Λίβανο, και στην Καζέρτα. τα θεώρησε όργανα του εχθρού για τη διεξαγωγή του εμφύλιου πολέμου.
«Επανειλημμένως η βρεταννική κυβέρνηση μου συνέστησε να καταγγείλω τα Τάγματα. Οι σύμμαχοι σαφώς τα αντεπάθουν και ήθελαν την διάλυσίν των».
Σε ερώτηση αν είχε η κυβέρνηση της Αιγύπτου σχέσεις με την κυβέρνηση της Αθήνας, ο μάρτυρας λέει, ότι αυτός προσωπικώς ποτέ δεν είχε σχέσεις με την κυβέρνηση κατοχής (!)
Ο Επίτροπος διαβάζει επίσης έγγραφο των Ές-Ές, που βρέθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών και λέει, ότι με τα Τάγματα Ασφαλείας μπορούσε η Γερμανία να κρατήσει την 'Ελλάδα.
Ο Τσολάκογλου αναφέρει στον μάρτυρα, ότι μετά την ανάληψη της εξουσίας τον κάλεσε και του διάβασε το πρωτόκολλο για το σχηματισμό της κυβέρνησης. Ο Γ. Παπανδρέου το επιβεβαιώνει. Ό Τσολάκογλου προσθέτει ότι ο Παπανδρέου του είπε τότε ότι: «Κατ' ανάγκην θα πείτε κι έναν καλό λόγο στους Γερμανούς για να σωθεί ο λαός».
Τσολάκ. Ενθυμείσθε ότι σεις με τον Πάγκαλο και άλλους μου αποστείλατε επιστολή για το ζήτημα των χρημάτων που έπαιρναν οι Γερμανοί. Και τότε δεν μου είπατε να παραιτηθώ, όπως λέτε τώρα.
Σε συνέχεια απευθύνει ερωτήσεις στο μάρτυρα ο κατηγορούμενος Ράλλης.
Ράλλης. Μήπως γνωρίζετε αν υπήρξαν άνδρες πολιτικοί κατέχοντες θέσιν. οι όποιοι είχον τη γνώμην, ότι δεν έπρεπε να συγκρουσθώμεν με την Γερμανίαν:
Μάρτυς. Τα υπεύθυνα πολιτικά κόμματα ήσαν υπέρ της αντιστάσεως.
Ράλλης. Δεν γνωρίζετε ότι εις τας τάξεις των φιλελευθέρων ορισμένοι απηύθυναν την κατηγορίαν ότι κακώς ήλθομεν εις σύγκρουσιν με την Γερμανίαν;
Μάρτυς. Αυτό το ακούω δια πρώτην φοράν.
Ράλλης. Καλώς. Όταν έρθει ή ώρα θα προβώ εις ανακοινώσεις...
Συνεχίζοντας ο Παπανδρέου αναφέρει ότι δυνάμεις των Ταγμάτων Ασφαλείας δεν χρησιμοποιήθηκαν καθόλου, για την «κατάπνιξη» του κινήματος του Δεκεμβρίου.
Ράλλης. Το βεβαιώνετε αυτό:
Μάρτ. Άσφαλώς.
Ράλλης. Να σημειωθεί εις τα πρακτικά. Θα επανέλθω επ' αυτού.
Κατόπιν ο Παπανδρέου λέει, ότι εδώ κι ένα χρόνο, το Γενάρη του '44. είχε στείλει έκθεση προς το Στρατηγείο Μ. Ανατολής για το ΕΑΜ. Δεν ξέρει πώς η έκθεση αυτή έφθασε στα χέρια τού Ράλλη...
Ράλλης. Είπατε ότι τον Δεκέμβριον δεν μετεχειρίσθητε δια την κατάπνιξιν της «στάσεως» τα Τάγματα Ασφαλείας. Μήπως γνωρίζετε πως εσώθημεν κατά την επίθεσιν του ΕΛΑΣ εναντίον των ουλαμών Άβέρωφ την 18 Δεκεμβρίου:
Μάρτυς. Γνωρίζω, ότι οι Άγγλο» διευκόλυναν την έξοδον σας δια ν' αποφευχθεί η σφαγή σας από τον ΕΛΑΣ.
Ράλλης. Η Επίθεσις ήρξατο την 2αν νυκτερινήν. Οι Άγγλο» ήλθον την άλλην ημέραν. Μήπως γνωρίζετε πως κατωρθώθη με μίαν μικρόν δύναμιν 25 Αγγλων ν' ανακοπή η επίθεσις άνω των 2.000 επιτιθεμένων: Θα σας το ειπώ εγώ. Εντός των φυλακών ήσαν κρατούμενοι άνδρες και αξιωματικοί των Ταγμάτων Ασφαλείας Κοζάνης. Εννέα ημέρας ενωρίτερον αφέθησαν ελεύθεροι και εξοπλίσθηκαν δια ν' αναλάβουν την φρουράν και την προστασίαν μας.
Μάρτ. Θα πρόκειται περί εκείνων που αφέθησαν ελεύθεροι από την Επιτροπήν. Ολοι οι άλλοι ήσαν έγκλειστοι εις τα στρατόπεδα. Σε συνέχεια σας λέγω τούτο. Απεφασίσαμεν να οπλίσωμεν τους άνδρας των Ταγμάτων Ασφαλείας, όπου και αν ευρίσκοντο δια την προσωπικήν των ασφάλειαν, δια να μη σφαγούν. Και αυτό έγινε από ανθρωπισμόν. Δεν τους μετεχειρίσθημεν όμως εις μάχας.
Ράλλης. Αυτός ο ανθρωπισμός δεν έφθανε και μέχρις ημών; Να οπλισθώμεν και ημείς:
Μάρτυς. Σάς τονίζω και πάλιν ότι ουδέ εις των Ταγμάτων έλαβε μέρος δια την κατάπνιξιν του κινήματος.
Ράλλης. Και όμως. Αυτοί οι άνδρες των Ταγμάτων που σας ανέφερα ήσαν ελεύθεροι εις Εξωτερικήν και Εσωτερικήν φρουράν των φυλακών. Δηλ. ήσαν εις υπηρεσίαν. Και εχρησιμοποιήθησαν κανονικώς.
Συνεχίζοντας τις ερωτήσεις ο Ράλλης. αναφέρει ότι όταν επρόκειτο να φύγει για το Κάιρο ο Παπανδρέου αυτός το ήξερε και μάλιστα εγγυήθηκε προσωπικά γι’ αυτόν.
Μάρτ. Δεν το γνωρίζω.
Ράλλης. Το γνωρίζω, όμως. εγώ.
Οταν ξαναρχίζει η συνεδρίαση ο Παπανδρέου ρωτάει τον Ράλλη:
- Με συγχωρείτε. Μπορείτε να μου πείτε πότε εδόθησαν τα όπλα εις τα τάγματα ασφαλείας στου Αβέρωφ;
Ράλλης. Δεν ήθελα να ομιλήσω. Αλλά σας λέγω ότι άνδρες των ταγμάτων ασφαλείας είχαν λάβει όπλα προ του κινήματος και ανέλαβαν ακόμη υπηρεσία και εμάχοντο. Και μάλιστα άξιωματικός των ταγμάτων ασφαλείας προήχθη υπό της κυβερνήσεώς σας.
Ο Γ. Παπανδρέου λέγει ότι ίσως να υπάρχουν... μεμονωμένα παραδείγματα.
Ρωτάνε μετά το μάρτυρα οι κατηγορούμενοι Λιβιεράτος. Πολύζος. Τσιριγώτης, που τονίζει ότι «εις τα τάγματα άσφαλείας είχα την τιμήν να είναι άπασα η οίκογένειά μου» και Μουτούσης και οι συνήγοροι της υπερασπίσεως.
Ο κ. Παπανδρέου δέχεται άτι στην Ελλάδα δεν υπήρχε προσυνεννόηση με τον εχθρό και επομένως δεν υπήρχαν Κουίσλινγκ.
Συνήγορος. Είπατε ότι τα τάγματα δεν έλαβαν μέρος εις επιχειρήσεις. Μήπως ξεύρετε το γεγονός ότι εμάχοντο εις την Σχολήν χωροφυλακής κατά του ΕΛΑΣ;
Μάρτ. Αν ήσαν εκεί πλησίον, τότε πρόκειται για άμυνα. Διότι θα ήτο εγκληματικόν να αφήσωμεν ανυπεράσπιστους τους άνδρας των ταγμάτων. Απεκλείσθη εις τα τάγματα η ανάληψις αγώνος. αλλά όχι και η άμυνα κατά των κομμουνιστών και του ΕΛΑΣ.
Απαντώντας σ' ερωτήσεις λέει ότι η τάξη εξασφαλίσθηκε με την εδώ άφιξη των υπουργών Ζεύγου και Τσάτσου και με τη συμφωνία της Καζέρτας και γενικά με την πολιτική τής Κυβέρνησης εθνικής ενότητας.
Πώπ. Ηθελα να ερωτήσω τον μάρτυρα, ο οποίος σήμερα είναι μάρτυς και αύριον ίσως να είναι κατηγορούμενος...
Δημιουργείται θόρυβος και ο πρόεδρος απαγορεύει στο μάρτυρα ν' απαντήσει. Σε άλλη ερώτηση ο Παπανδρέου απαντάει ότι το ΕΑΜ έκανε και εθνικό αγώνα και τρομοκρατικό.
Συνήγ. Ποια μάχη έδωσε το ΕΑΜ εναντίον των Γερμανών;
Μάρτ. Να εις τον Γοργοπόταμον π.χ. και άλλου.
Υποβάλλονται πολλές ερωτήσεις από τον Τσουκαλά. Η συζήτηση έχει λάβει ζωηρό κι έντονο χαρακτήρα και τέλος ο Παπανδρέου κινώντας το χέρι και με υψηλό τόνο φωνής λέει:
- Ένα γνωρίζω, ότι η κυβέρνησις κατοχής έβλαψε την τιμήν του έθνους...
Ας μας επιτραπεί εδώ να κάνουμε μια σύντομη παρένθεση.
Το καταπληκτικό σκάνδαλο
Λίγες μέρες μετά ξέσπασε ένα καταπληκτικό σκάνδαλο, ενδεικτικό του σημείου στο όποιο είχε διεισδύσει η αθλιότητα στο μεταβαρκιζιανό κράτος.
Δόθηκε η πληροοορία ότι μια Γερμανίδα ονόματι Λουίζα Κούν. που είχε φυλακιστεί μετά την απελευθέρωση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Πειραιά, αφέθηκε ελεύθερη ύστερα από προσωπική εγγύηση του άλλοτε υπουργού Συγκοινωνίας Λουκά Σακελλαρόπουλου και του σταφιδέμπορα Αναστάσιου Δρούλια. διευθυντή του Π.Γ του Γ. Παπανδρέου.
Η Κούν ήταν γραμματέας του διευθυντή της εταιρείας «Σούντ Εστ Έουροπ» Στανισλάου Βαλάντα που ήταν και αξιωματικός της Γκεστάπο. Μετά προσελήφθη στο τμήμα διαφώτισης και προπαγάνδας της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα όπου και παρέμεινε μέχρις ότου έφυγαν οι Γερμανοί από την Ελλάδα.
Αφού απελευθερώθηκε από το στρατόπεδο συγκέντρωσης Πειραιά, πήγε στην Πάτρα, έπειτα από την ύπ' άρ. 28312 τής 10/3/45 άδεια του Κέντρου Αλλοδαπών 'Αθηνών με προθεσμία παραμονής εκεί ως τις 10.9.45. Σύμφωνα με την ύπ, άρ. 12060 βεβαίωση του ειδικού επιτρόπου δοσιλόγων εκκρεμούσε εναντίον της Κούν κατηγορία για παράβαση του άρθρου 1 έδάφιον Ε'της 6/45 Συντακτικής Πράξεως ενώπιον του προανακριτή του ΙΙου τμήματος με αύξοντα άριθ. παραγγελίας 60/45 που ασκήθηκε αυτεπάγγελτα. Ετσι παρουσίαζε την υπόθεση της Κούν το υπουργείο Δικαιοσύνης. Αλλά τα πράγματα δεν είχαν ακριβώς έτσι.
Η Κούν την όποια προστάτευε το μεταβαρκιζιανό κράτος, οργίασε στα χρόνια της Κατοχής. Ηταν φίλη του Αν. Δρούλια και έχοντας όλη την υποστήριξη των Γερμανών τον βοήθησε να δημιουργήσει μια τεράστια περιουσία και έγινε μετά ένας από τους χρηματοδότες του Γ. Παπανδρέου. Ο Δρούλιας στην κατοχή έμεινε στην οδό Σόλωνος 18. Εκεί έμεινε και ο Γ. Παπανδρέου προτού φύγει τον 'Απρίλη 1944 για την Αίγυπτο να γίνει πρωθυπουργός των Αγγλων, πράγμα που αποδείχνει ότι η Κούν. πράκτορας της Γκεστάπο, γνώριζε την αναχώρηση του Γ. Παπανδρέου. αφού ο κοινός φίλος Δρούλιας ήταν από τους «έξ άπορρήτων».
Χαρακτηριστικό έξαλλου είναι και το γεγονός ότι, ενώ στα σπίτια όλων των πολιτευόμενων που έφευγαν τότε για τη Μέση Ανατολή, γινόταν λεπτομερής έρευνα και κατάσχεση επίπλων και όλης της κινητής περιουσίας, στο σπίτι του Γ. Παπανδρέου δεν πήγε κανένας για έρευνα για τον απλούστατο λόγο ότι στο ίδιο σπίτι έμεινε η Λουΐζα Κούν δηλαδή ξ ίδια η Γκεσταπό.
Εξάλλου ο γαμπρός της Κούν απ' άδελφή της Γερμανός Βέρνερ Στόλτενοο έμεινε τότε στην Πάτρα, όπου με ενέργειες του Γ. Παπανδρέου κατόρθωσε το 1945 να αποχτήσει την Ελληνική ιθαγένεια.
Ο Στόλτενοο στην κατοχή απόχτησε τεράστια περιουσία και είχε τεράστιες αποθήκες φαρμάκων.
Μετά την απελευθέρωση ο ΕΛΑΣ ποy είχε τεράστιες ανάγκες ζήτησε να κατασχέσει τα φάρμακα για την άμεση περίθαλψη των τραυματιών του αλλά και για την ανάγκη του λαού της περιοχής της Πάτρας. Η κατάσχεση, όμως. ματαιώθηκε με την επέμβαση του Γ. Παπανδρέου τότε πρωθυπουργού, που είχε πάρει τον Στόλτενοο υπό την προστασία του λόγω Κούν.
Ο Γ. Παπανδρέου μόλις γύρισε στην Ελλάδα τον Οχτώβρη 1944 σαν πρωθυπουργός, θεώρησε καθήκον του να ανταποδώσει τις υπηρεσίες στους ευεργέτες του δηλαδή το δοσίλογο Αν. Δρούλια και την γκεσταπίτισσα Λουΐζα Κούν.
Και τώρα ας επανέρθουμε στη δίκη.
Τυφλά όργανα των Γερμανών
Αρχίζοντας την κατάθεσή του ο Αλ. Μυλωνάς, μάρτυρας κατηγορίας, αναφέρεται στα γεγονότα των τραγικών ημερών του 'Απρίλη 1941 και λέει ότι ένας λαός ενωμένος, χωρίς αρχηγό, στάθηκε αντίθετος προς την ηγεσία και χωρίς να λογαριάσει τις θυσίες αγωνίστηκε για τη νίκη.
Μία κακή όμως μειοψηφία Ελλήνων δείχθηκε πρόθυμη να συνθηκολογήσει με τον εχθρό και σχημάτισε κυβέρνηση.
Την εξουσία η κυβέρνηση αυτή την αντλούσε από τον εχθρό της πατρίδας.
Δεν είναι αληθινό ότι έσωσαν το στρατό, γιατί οι Γερμανοί δεν είχαν συμφέρον να τον αιχμαλωτίσουν.
Ο Μητροπολίτης Ίωαννίνων είχε κι αυτός τις ίδιες αντιλήψεις για τη συνθηκολόγηση. Η όλη «αντίσταση» των κυβερνήσεων Κατοχής είναι μια πράξη διευκόλυνσης του εχθρού.
Οι Γερμανοί εξανέμισαν το νόμισμα, λεηλάτησαν τον τόπο μας. Οι κυβερνήσεις πέταξαν το προσωπείο κι έκαναν προπαγάνδα φιλοαξονική. Επιδίωξαν ν σχηματίσουν τάγματα για να λάβουν
μέρος στο πλευρό του άξονα. Ο λαός όμως αρνήθηκε να συμμετάσχει και η προσπάθεια απέτυχε. Η προσπάθεια αυτή έγινε από τον τότε υπουργό Στρατιωτικών.
Πρόεδρος. Άπό τόν στρατηγό Μπάκο:
Μάρτ. Μάλιστα. Εγιναν ενέργειες. δημοσιεύσεις στις εφημερίδες. προσπάθειες, αλλά δεν το κατόρθωσαν. Αργότερα σκέφτηκαν να οργανώσουν τα τάγματα τα ονομασθέντα της Ασφαλείας. δήθεν για την άμυνα κατά του εσωτερικού εχθρού. Και έτσι δημιουργήθηκαν τα Τάγματα Ασφαλείας. που κύριο ελατήριο και σκοπό είχαν την εξυπηρέτηση του εχθρού, τον εμφύλιο πόλεμο, την αλληλοσφαγή.
Οι Γερμανοί δεν είχαν ανάγκη των Ταγμάτων για να τηρήσουν την τάξη. Η κυβέρνηση ηθέλησε να βοηθήσει τον εχθρό δια τού τρόπου αυτού. Δια της ιδρύσεως των Ταγμάτων επηύξησε την άνθρωποκτονίαν.
Συνεχίζοντας λέει ότι οι κυβερνήσεις κατοχής έκαναν προπαγάνδα για την μεταβολή τού λαϊκού φρονήματος υπέρ τού άξονα.
Επίτροπος. Γνωρίζετε αν έβγαλαν αναμνηστικά γραμματόσημα των βομβαρδισμών του Πειραιώς και των σφαγών του Διστόμου:
Μάρτ. Αυτό αποδεικνύει ότι υπήκουον τυφλώς εις τους Γερμανούς.
Η υπεράσπιση και οι κατηγορούμενοι δεν αποτολμούν καμιά ερώτηση.
Ο Αλ. Μυλωνάς προσθέτει ότι είχε την αντίληψη να μη σχηματισθεί κυβέρνηση, αλλά ν' αφεθούν να διοικήσουν οι Γερμανοί με τούς ανώτατους υπαλλήλους.
Οταν τον κάλεσε ο Τσολάκογλου με τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων αυτός δεν πήγε, για ν' αποδείξει την πλήρη διαφωνία του για το σχηματισμό κυβέρνησης.
Ο μάρτυρας κατηγορίας Λ. Πηνιάτογλου καταθέτει ότι ο Τσολάκογλου και ο Ιωαννίνων Σπυρίδων είχαν αναλάβει την πρωτοβουλία για τη συνθηκολόγηση. Είναι αναμφισβήτητο ότι οι κυβερνήσεις κατοχής εξυπηρέτησαν τον εχθρό. Δεν υπήρχε όμως πρόθεση. «Κάθε ενέργεια των κυβερνήσεων δεν εγένετο δια να προδώσουν, αλλά χωρίς να θέλουν ήγοντο εις πράξεις εξυπηρετούσας τον εχθρόν».
Για την ίδρυση των Ταγμάτων υπάκουσαν σ' ευχή των κατακτητών. αλλά η πρόθεση της κυβέρνησης δεν ήταν να εξυπηρετηθεί ο εχθρός! Για τα μπλόκα, λέει ότι τα Τάγματα διευκόλυναν βέβαια τον εχθρό, άλλα δε φταίνε οι άνδρες και οι αξιωματικοί των Ταγμάτων που δε μπορούσαν να κάμουν
αλλιώς...!!
Σ' ερωτήσεις του Ράλλη ο Πηνιάτογλου λέει, ότι θυμάται την «εκκαθάριση» των νοσοκομείων αναπήρων και επιβεβαιώνει ότι τα νοσοκομεία είχαν καταληφθεί από τούς αναρχικούς, είχαν μεταβληθεί σε κέντρα διασκεδάσεως. ότι τεράστια ποσά διοχετεύονταν σε σκοπούς αναρχικούς (!!) ότι τα νοσοκομεία είχαν μεταβληθεί σε οχυρά, ότι τους αναπήρους τους είχαν εγκαταστήσει εκεί οι Ιταλοί... Και ο Ράλλης προσθέτει ότι είναι υπερήφανος κατόπιν αυτών ότι έκανε τις μεγάλες εκείνες επιχειρήσεις εκκαθαρίσεως των νοσοκομείων...!! Αίσχος, ακούστηκε.
Και αφού λέει άλλα πολλά, ο Πηνιάτογλου αναγνωρίζει στο τέλος ότι τους αυτονομιστές κουτσοβλάχους που τρομοκρατούσαν και έσφαξαν τους Θεσσαλούς τους εκκαθάρισαν τελείως οι αντάρτικες ομάδες.
Οι πέντε Γιώργηδες
Κατόπιν καλείται ο μάρτυρας κατηγορίας Αχ. Κύρου. Αρχίζοντας την κατάθεσή του αναφέρει τα τραγικά γεγονότα των ήμερων της κατάρρευσης. Η γενική εντύπωση ήταν τότε ότι η κυβέρνηση Τσολάκογλου έγινε με τη συγκατάθεση των Γερμανών.
Οι κατοχικές κυβερνήσεις έλαβαν μέρος εναντίον εκείνων που εκδήλωναν τη συμπάθεια τους στους Άγγλους αιχμαλώτους, εναντίων των αξιωματικών που έφευγαν για την Αίγυπτο και τέλος εναντίον του κινήματος της αντίστασης.
Συγκεκριμένα ο Ράλλης με διάγγελμά του. που ρίχθηκε από γερμανικά αεροπλάνα, καλούσε τους αντάρτες να παραδώσουν τα όπλα μέσα σε ορισμένη προθεσμία. Και το διάγγελμα αυτό το υπέγραφαν και οι γερμανικές και ιταλικές στρατιωτικές αρχές. Επίσης δημοσιεύθηκε σειρά νόμων για τη συγκέντρωση των προϊόντων, που τα ‘παιρναν οι Γερμανοί.
«Τα Τάγματα Ασφαλείας, καταθέτει ο μάρτυρας, συμμετέσχον υπό την άμεσον διαταγήν Γερμανών αξιωματικών εις τα μπλόκα που εγίνοντο εις τούς συνοικισμούς, συνελάμβαναν πολίτας και τους παρέδιδον εις τους Γερμανούς. Επίσης γνωρίζω ότι και αι μεταθέσεις των Αξιωματικών των Ταγμάτων εγίνοντο κατόπιν εγκρίσεως των Γερμανών. Εις την Ειδικήν Ασφάλειαν. όπου εκρατήθην ολίγας ημέρας, υπήρχον ειδικά βιβλία με τα ονόματα των κρατουμένων και δύο φοράς την ημέραν ήρχετο γερμανός Αξιωματικός των ’Ές-Ές, έπαιρνε ονόματα πολιτών και την άλλην ημέραν ήρχοντο οι Γερμανοί και τους παρελάμβανον».
Συνεχίζοντας αναοέρεται στα σκάνδαλα του Χρηματιστηρίου. όπου οργίαζαν κυριολεκτικά οι πέντε Γιώργηδες. παίζοντας με τη λίρα.
Καυκάς (σύνεδρος). Ποιοι είναι οι πέντε Γιώργηδες: Να τους ονομάσετε.
Μάρτ. Ο Γεώργιος Ζωγράφος. ο Γεώργιος Μερκούρης. ο Γεώργιος Ράλλης, ο Γεώργιος Πολογιώργης και ο Γεώργιος Μαρής!
Κατόπιν λέει ότι τους τελευταίους μήνες της κατοχής είχε δημιουργηθεί τέτοια σύγχυση μεταξύ των Γερμανών και ’Ιταλών στις διάφορες Ασφάλειες ώστε να μην ξέρει κανείς τι γίνεται. Τάγματα Ασφαλείας, Ειδική 'Ασφάλεια, τμήματα Ανεξαρτήτου δράσεως Ειδικής Ασφαλείας. Ελληνικά Ές-’Ες κλπ.
Ράλλης: Ποιος Γεώργιος Ράλλης συμμετείχε εις το Χρηματιστήριον: Διότι υπ’ αυτό το όνομα υπάρχει και υιός μου. και αδελφός μου και άλλοι συγγενείς μου.
Μάρτ. Δεν δύναμαι να γνωρίζω περισσότερα.
Ράλλης. Δεν είναι δυνατόν να ’ρχονται εδώ και να εκστομίζουν τοιαύτας βαρύτητας ύβρεις κατά του προσώπου μου και της οικογένειας μου. Εδημοσιεύοντο αυτά τα πράγματα εις λαθραία και ρυπαρά φύλλα των αναρχικών και λυπούμαι πολύ πού δεν κατόρθωσα να βάλω χέρι σε κάποιο απ’ αυτά.
Μάρτ. Τα λαθραία αυτά φύλλα ήσαν τα φύλλα της εθνικής Αντιστάσεως που εξεδίδοντο με θυσίας και αίμα, που είχαν νεκρούς και εκυκλοφόρουν με μύριους κινδύνους.
Καλείται ο μάρτυρας Π. Κόκκος που λέει ότι ο σχηματισμός κυβέρνησης έδινε την εντύπωση προδοτικής πράξεως. Αν είχαν στοιχειώδη εθνική συνείδηση, έπρεπε ν’ αποχωρήσουν χωρίς καν να παραιτηθούν μόλις πληροφορήθηκαν την κατάληψη της Μακεδονίας και Θράκης από τοτς Βουλγάρους.
Οι Γερμανοί ήθελαν να δώσουν ταξικό χαρακτήρα στον πόλεμο. Ηθελαν να διασπάσουν το συμμαχικό μπλοκ, όπως και σήμερα κάνουν, και να κάμουν το λαό να πιστέψει ότι η ρήξη των Συμμάχων με τη Ρωσία είναι αναπόφευκτη.
Η κυβέρνηση είναι η χειρότερη απ' όλες. Το καλοκαίρι του 1943 ο αντάρτικος αγώνας ήταν στην άνθηση του και δεν υπήρχε κίνδυνος εμφύλιου πολέμου. Αντίθετα επήλθε συμφωνία και όλες οι δυνάμεις αντίστασης τάχθηκαν υπό τις διαταγές του Στρατηγείου Μέσης 'Ανατολής. Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου οι Γερμανοί επιτέθηκαν κατά του ΕΑΜ και του ΕΔΕΣ από τρία σημεία.
Οι Γερμανοί δεν ενδιαφέρονταν να κτυπήσουν τον κομμουνισμό, αλλά τη λαϊκή αντίσταση. Συνεπώς κάθε ενίσχυση των Γερμανών στον αγώνα τους, έστω και εναντίον μιας μόνο παράταξης, κατέληγε σε εξασθένηση της αντίστασης και σ' όφελος των Γερμανών. Τα Τάγματα έγιναν για να εξυπηρετήσουν τους Γερμανούς και έδρασαν γι' αυτούς και υπό τις διαταγές τους. Τα Τάγματα ήταν σώματα αντεθνικά.
Κατόπιν καταθέτει ότι ο ίδιος ήταν αιχμάλωτος του ΕΑΜ και συνεπώς δεν έχει ευμενείς διαθέσεις γι αυτό. Πάντως στην Εύβοια που βρέθηκε, γνώρισε καλά τη δράση των Ταγμάτων, που ενεργούσαν με γερμανικές μεθόδους.
Ομόφωνη ήταν η αντίληψη ότι επρόκειτο γι' αντεθνικά σώματα. Οι πληθυσμοί της Εύβοιας ήταν τρομοκρατημένοι. Οι Ράλληδες. καθώς τους έλεγαν εκεί, έκαιγαν σπίτια, βασάνιζαν, σκότωναν.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου