{[['
']]}
']]}
Τα "αναίσχυντα ψεύδη" της κυβέρνησης στη "Μακεδονία της 25ης Μαΐου 1963
Η κυβέρνηση της ΕΡΕ «θορυβηθείσα από τον σάλο τον οποίο δημιούργησε στην κοινή γνώμη η επίθεση κατά του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγορίου Λαμπράκη» εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία ισχυρίζεται «αναισχύντος», όπως σημείωνε η εφημερίδα «Μακεδονία» στις 25 Μαΐου 1953, τρεις ημέρες μετά τη δολοφονική απόπειρα κατά του Λαμπράκη, ότι δεν υπάρχουν παρακρατικές οργανώσεις στην Ελλάδα.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά επέρριπτε ευθύνες για το «ατυχές», όπως το χαρακτήριζε, γεγονός στην Ενωση Κέντρου, η οποία μαζί με την άκρα Αριστερά (προφανώς την ΕΔΑ) δημιουργούσαν κλίμα ανωμαλίας και ανασφάλειας.
Η πλήρης αυτή διαστρέβλωση της πραγματικότητας αποδίδεται στο κείμενο της κυβερνητικής ανακοίνωσης, χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το οποίο παρουσιάζονται στην αρχική φωτογραφία.
Από της επομένης των εκλογών η Ενωσις Κέντρου αγωνίζεται να δημιουργήση κλίμα ανωμαλίας και αβεβαιότητος εις τον τόπον. Πιστεύει ότι συγκαλύπτει ούτω την αποτυχίαν της και προς τούτο από της πρώτης στιγμής, συνεπικουρούμενη από την άκραν αριστεράν χρησιμοποιεί το ψεύδος και την συκοφαντίαν διά να παροτρύνη τον λαόν εις αναρχικός εκδηλώσεις. Εκμεταλλευόμενη ήδη κατά τρόπον ανίερον το θλιβερόν περιστατικόν της Θεσσαλονίκης....
[...] Η ηγεσία της Ενώσεως Κέντρου τελεί υπό ψευδαίσθησιν ότι ο έξαλλος φανατισμός και η μέχρι γελοιότητος υπερβολή θα την οδηγήση εις την εξουσίαν και εμφανίζεται πιστεύουσα ότι το πεζοδρόμιον, όπως κάποτε κατά το παρελθόν, θα δυνηθή να διαδραματίση και τώρα τον αυτόν ρόλον.
[...] Διά την επιτυχίαν του σκοπού τούτου [η Ενωση Κέντρου] αγωνίζεται και τώρα να υποστήριξή ότι η χώρα τρομοκρατείται. Προσποιείται ότι λησμονεί την ασυδοσίαν, της οποίας απολαύουν ο αρχηγός και το κόμμα της Ενώσεως Κέντρου, το οποίον χωρίς φραγμόν υβρίζει και συκοφαντεί και κατέρχεται εις το πεζοδρόμιον, ακόμη και κατά παράβασιν του συντάγματος και των νόμων. Διά να καταστήσει τα περί τρομοκρατίας συκοφαντίας της περισσότερον εντυπωσιακός, η Ενωσις Κέντρου εδήλωσεν ότι δρώσι παρακρατικαί οργανώσεις και εις το σημείον αυτό η Ενωσις Κέντρου ψεύδεται, εν γνώσει της αναλήθειας των ισχυρισμών της.
Η κυβέρνησις της ΕΡΕ στηριζομένη εις πλειοψηφίαν του ελληνικού λαού κυβερνά την χώραν κατά το σύνταγμα και διά την επιβολήν του κράτους του νόμου βασίζεται αποκλειστικούς εις την υπηρεσίαν των οργάνων του κράτους.
Προκαλείται η Ενωσις Κέντρου να κατονομάση μίαν οιανδήποτε παρακρατικήν οργάνωσιν έχουσαν οιανδήποτε σχέσιν με την κυβέρνησιν και το κράτος. Εάν υπάρξη συγκεκριμένη καταγγελία, η κυβέρνησις θα πέμψη αμέσως την υπόθεσιν εις την δικαιοσύνην διά να τιμωρηθούν οι ένοχοι, αν υπάρχουν.
Εάν δεν υπάρξη συγκεκριμένη καταγγελία, η συκοφαντία θα πρέπει να στηλιτευθή. Δεν είναι, όμως, επιτετραμμένον να δηλητηριάζεται ο τόπος με τοιαύτας αορίστους καταγγελίας αι οποίοι χρησιμοποιούνται από τούδε διά να παρασκευασθή η αναβολή των επόμενων εκλογών
Στην ίδια γραμμή ο υπουργός Εσωτερικών Γεώργιος Ράλλης δήλωνε ότι: «Η κυβέρνησις προειδοποιεί ότι δεν είναι διατεθειμένη να δεχθή την παρ’ οιουδήποτε εκμετάλλευσιν του λίαν ατυχούς γεγονότος και την εξ αφορμής τούτου δι' αλλότριους σκοπούς προσπάθειαν διασαλεύσεως της δημοσίας τάξεως και θα λάβη, εις την περίπτωσιν ταύτην, πάντα τα επιβαλλόμενα μέτρα διά την περιφρούρηση της ησυχίας του ελληνικού λαού»
«Ενα ενθύμισν για τα γηρατειά». Ο τελευταίος χαιρετισμός
Μια τραγική ειρωνεία -καθώς ο βουλευτής δεν επρόκειτο να φτάσει στα γηρατειά- περιλαμβάνεται στην πρώτη σελίδα από το ημερολόγιο του Γρηγόρη Λαμπράκη.
Γράφω τα σπουδαιότερα της ζωής μου γεγονότα, άτινα έσχον αμέσως ή εμμέσως επίδραση επί της ζωής και του χαρακτήρος μου. Χαρισμένο σκ γηρατεία μου για ενθύμιον
Κύριοι της Επιτροπής Θεσ/νίκης για τη Διεθνή Υφεσι και την Ειρήνη. Αγαπητοί μου Θεσσαλονικείς, φίλοι της Ειρήνης. Σας φέρω θερμό, εγκάρδιο, αγωνιστικό, ειρηνιστικό χαιρετισμό της Κεντρικής Επιτροπής για την Διεθνή Υφεσι και την Ειρήνη. Ευχαριστούμε πολύ την Επιτροπή Ειρήνης Θεσνίκης για την τιμή που μας έκαμε να μας καλέση να ομιλήσουμε στην αποψινή συγκέντρωσι για τον Αφοπλισμό και την Ειρήνη. Αλλά παρακαλώ να μου επιτρέψετε να συγχαρώ την Επιτροπή για την ωραία αυτή ειρηνιστική της εκδήλωσι.
Μήτσου: Από την ΠΑΟ επικεφαλής της ασφάλειας του βασιλιά Παύλου
Οι τρεις καριέρες του Κων. Μήτσου: αξιωματικός το 1939, αρχηγός Βάλτου του Αιτωλοακαρνανίας στην Κατοχή και επιθεωρητής Χωροφυλακής στη Μακεδονία
«....Οι αριστεροί δεν με συγχώρησαν ποτέ, καθώς απ’ όπου πέρασαν τα δικά μου χέρια οι σπόροι του κομμουνισμού σάπισαν», υποστήριξε στην απολογία του ενώπιον του Μεικτού Ορκωτού Κακουργιοδικείου Θεσσαλονίκης στις 13 Δεκεμβρίου 1966 ο Κωνσταντίνος Μήτσου.
Ο υποστράτηγος, γενικός επιθεωρητής της Β' Επιθεωρήσεως Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής παραπέμφθηκε για παράβαση καθήκοντος μαζί με άλλους πέντε ανώτερους αξιωματικούς της Χωροφυλακής για την υπόθεση της δολοφονίας Λαμπράκη.
Είχε ήδη διανύσει μακρά πορεία 20 χρόνων στην υπηρεσία του αντικομμουνισμού και της «εθνικοφροσύνης», ιδέες που θα συνέχιζε να υπηρετεί έως το τέλος της ζωής του.
Γεννημένος το 1909 στο Χαλκιόπουλο στην περιοχή του Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, εισάχθηκε ύστερα από εξετάσεις στη Σχολή Υπαξιωματικών της Χωροφυλακής το 1932.
Τα επόμενα χρόνια ως αποσπασματάρχης διακρίθηκε κατά την καταπολέμηση ληστών στα Γρεβενά και στη Χαλκιδική.
Η Κατοχή τον βρήκε να υπηρετεί στη Μακεδονία, όπου μεσούσης της ξενικής κατάκτησης προάχθηκε στον βαθμό του υπομοίραρχου. Τον Μάρτιο του 1943 παρόλο που συνελήφθη με την κατηγορία της οπλοκατοχής από τους Γερμανούς στο Πολύκαστρο Κιλκίς αφέθηκε ελεύθερος.
Στη δύσκολη εθνοτικά περιοχή της Δυτ. Μακεδονίας λόγω της συνύπαρξης διάφορων εθνοτικών ομάδων (ελληνόφωνων, σλαβόφωνων και Βλάχων ντόπιων, ελληνόφωνων και τουρκόφωνων προσφύγων) Γερμανοί και Ιταλοί κατόρθωσαν να εκμεταλλευτούν τις ενδοελληνικές διαιρέσεις, εξοπλίζοντας διάφορες ομάδες οι οποίες με το πρόσχημα του αντικομμουνισμού δρούσαν κατά του ΕΑΜ.
Μάλιστα, όπως επισήμαιναν και οι Βρετανοί, κάθε ενέργεια εναντίον τους επέφερε βαρύτατα αντίποινα από τις δυνάμεις Κατοχής.
Στην κεντρική Μακεδονία, στους νομούς Κιλκίς, Σερρών και Χαλκιδικής, τέτοιου τύπου μονάδες, αρθρωμένες γύρω από οπλαρχηγούς (καπετάνιους) έκαναν την εμφάνισή τους τον Ιούνιο 1943.
Σημαντικός ήταν ο ρόλος του Μήτσου, ο οποίος ως διοικητής του τμήματος Χωροφυλακής Δοϊράνης σχημάτισε «εθνικές ανταρτικές ομάδες» από χωροφύλακες των γύρω περιοχών και οπλαρχηγούς (Αβραμίδης, Λαζίκ, Γαβριηλίδης, Κελλίδης).
Οι ομάδες αυτές επ' ονόματι της ΠΑΟ (Πανελλήνιος Απελευθερωτική Οργάνωσις) εξοπλίστηκαν από τους Γερμανούς και συγκρούστηκαν με τον ΕΛΑΣ στις ορεινές περιοχές Μπέλλες - Κρουσίων.
Οταν η ΠΑΟ διαλύθηκε από τον ΕΛΑΣ τον Ιανουάριο του 1944, ο Μήτσου διέφυγε προς τη νότια Ελλάδα, όπου εντάχθηκε στις ομάδες του ΕΔΕΣ του Ζέρβα.
Τη σκυτάλη στην περιοχή ανέλαβαν άλλοι «καπετάνιοι», όπως ο ταγματάρχης Σπ. Σπυρίδης, ο οποίος προχώρησε σε ανοιχτή συνεργασία με τη Βέρμαχτ, και ο Κώστας Παπαδόπουλος στο Κιλκίς, ο οποίος παρά την παραπομπή του σε Ειδικό Δικαστήριο Δωσίλογων και τα αποδεικτικά στοιχεία για στενές σχέσεις με τους Γερμανούς που προσκόμισαν οι ίδιοι οι συμπολεμιστές του στην ΠΑΟ (ανάμεσά τους και ο Μήτσου) εκλέχθηκε βουλευτής Κοζάνης του Λαϊκού Κόμματος και κατόπιν του Κιλκίς με τον Συναργερμό και την ΕΡΕ.
Ο Μήτσου δεν είχε ιδιαίτερη δράση στον Εμφύλιο. Τον Σεπτέμβριο του 1946 ως μοίραρχος τοποθετήθηκε επικεφαλής πέντε διμοιριών της Χωροφυλακής, οι οποίες έδρασαν εναντίον των πρώτων ομάδων του ΔΣΕ στον Ολυμπο.
Από τον Νοέμβριο του 1946 και έως τον Οκτώβριο του 1949 υπηρέτησε στη Διεύθυνση Ασφαλείας Υψηλών Προσώπων, ως επικεφαλής της ασφάλειας του διαδόχου και στη συνέχεια του βασιλιά Παύλου.
Τον Μάρτιο του 1949 προάχθηκε στον βαθμό του ταγματάρχη. Μετά τη λήξη του Εμφυλίου διετέλεσε διοικητής Χωροφυλακής στους νομούς Μαγνησίας, Σερρών, όπου γνωρίστηκε με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, και Κρήτης έως το 1961, όταν ανέλαβε τη διοίκηση της Διευθύνσεως Αστυνομίας Θεσσαλονίκης.
Η δολοφονία του Λαμπράκη τον βρήκε στη θέση του γενικού επιθεωρητή Χωροφυλακής Βορείου Ελλάδος. Αν και αποστρατεύτηκε το 1964 και παραπέμφθηκε σε δίκη το 1966 με την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος, ο Μήτσου, όπως και οι υπόλοιποι αξιωματικοί της Χωροφυλακής, κηρύχθηκε αθώος παμψηφεί.
Η αποστρατεία του ανακλήθηκε από τον δικτάτορα Παπαδόπουλο το 1969 και στον Μήτσου απονεμήθηκε αναδρομικά ο βαθμός του αντιστράτηγου.
Μετά τη μεταπολίτευση δραστηριοποιήθηκε πολιτικά στο κόμμα Εθνική Παράταξις και στην οργάνωση Ελληνική Αμνηστία, η οποία είχε στόχο την αποφυλάκιση των χουντικών αξιωματικών. Σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα το 1985.
Ευθύμιος Καμουτσής κατά την περίοδο της Κατοχής είχε αμφιλεγόμενη δράση,καθώς υπηρετώντας στη Μακεδονία ως υπομοίραρχος συμμετείχε στην οργάνωση ΠΑΟ η οποία δέχτηκε επιθέσεις από τον ΕΛΑΣ, οπλίστηκε από τους Γερμανούς και κατηγορήθηκε ως δωσιλογική. Είχε ανάμειξη ως διοικητής Χωροφυλακής Καλαμαριάς -Νέας Κρήνης στη διερεύνηση της δολοφονίας του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ, η οποία κατέληξε στην ενοχοποίηση του Γρηγόρη Στακτόπουλου
ΤΕΛΟΣ
Δημοσίευση σχολίου