Αρχική » , » Η Μάχη της Κρήτης – Η πρόβα του αντιστασιακού φαινομένου

Η Μάχη της Κρήτης – Η πρόβα του αντιστασιακού φαινομένου

{[['']]}
Του Αρτέμη Ψαρομήλιγκου  - HotDoc History

Ηταν  πραγματικά ένας παράξενος πόλεμος. Από τη μια ο πολιτισμός και από την άλλη η βαρβαρότητα Από αέρος οι πειθαρχημένες, τέλεια εξοπλισμένες μηχανές θανάτου του Γ' γερμανικού Ράιχ. Από εδάφους οι «ορδές των ατάκτων» με γκράδες που μετά βίας είχαν διασώσει από το κυνηγητό του Μεταξά.

Σ’ αυτήν τη μάχη υπήρχαν όλα Οι βραδυπορούντες Ιταλοί γρεναδιέροι που στο Λασίθι αναζητούσαν απεγνωσμένα μια πικρή ρεβάνς για το κάζο της Πίνδου. Οι ημιάγριοι Μαορί πολεμιστές του νεοζηλανδικού στρατού που μάχονταν με αυτοθυσία 18.000 χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα τους σε μια αναμέτρηση όπου βρέθηκαν στη σωστή πλευρά. Οι Βρετανοί της SOE (Επιχειρήσεις Ειδικών Αποστολών) οι οποίοι από χρόνια προετοίμαζαν μεθοδικά τις γραμμές αμύνης απέναντι στη Γερμανία. Πολωνοί μαθηματικοί που είχαν σπάσει πριν από τους Αγγλους τη γερμανική κρυπτογραφική μηχανή Enigma. Και οι ντόπιοι οπλαρχηγοί με γνωρίσματα μιας αρχαϊκής κοινωνικής οργάνωσης απέναντι στους σιδηρόφρακτους «Τεύτονες ιππότες».

Οι δέκα μέρες που συντάραξαν το νησί τράβηξαν το παγκόσμιο ενδιαφέρον: Μάλεμε, Υψωμα 107, Αγυιά Αμπελάκια Ηράκλειο, Καστελάκια Γαλατάς, Σκαλάνι.  Ηταν το ορμητικό προοίμιο του αντιστασιακού φαινομένου που για τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα προσδιόριζε την κατεχόμενη Ευρώπη.

Και γράφτηκε από αυτή την «παράξενη... ράτσα», όπως αρέσκεται να αποκαλεί τους Κρητικούς ο νοσταλγός των αλεξιπτωτιστών καθηγητής Χάιντς Ρίχτερ (τιμημένος πολλαπλώς από το ελληνικό κράτος) απολαμβάνοντας την ανοχή και την αμηχανία ακαδημαϊκών μας. Τη «ράτσα χωρίς ευρωπαϊκή κουλτούρα» που υπέστη από τους πολιτισμένους τη θηριωδία των ομαδικών εκτελέσεων ως αντίποινα χωρίς δίκες, στο πλαίσιο της συλλογικής ευθύνης.

Κοντομαρί, Κάνδανος, Μισίρια, Αλικιανός, Περιβόλια, Σταυρωμένος, Γουρνόλακκος. Πάνω από 2.000 εκτελεσμένοι μέχρι το καλοκαίρι του 194L Πολιτισμός, λοιπόν, και βαρβαρότητα Με μια «μικρή» διαφορά οι «από κάτω» αμύνονταν υπέρ εστιών, του τελευταίου καταφύγιου της ανθρώπινης υπόστασης. Οι «από πάνω» κυνηγούσαν την ουτοπία μιας παγκόσμιας κυριαρχίας

Σήμερα 76 χρόνια μετά, η μάχη συνεχίζεται με ιδεολογικά όπλα -η αλήθεια είναι- και όχι με πραγματικά. Με προπαγάνδα αντί των Στούκας. Τα βιβλία Peleus, τα οποία επιμελείται ο Ρίχτερ, δικαιολογούν την πολιτική του Ράιχ. Χαρακτηρίζει «συμμαχική εισβολή» την παρουσία των Βρετανών και «επιδρομή ανταρτών» την αντίσταση. Προλογίζει τα απομνημονεύματα του κατοχικού πρωθυπουργού Λογοθετόπουλου και συνεργάζεται με το περιοδικό του προέδρου των βετεράνων αλεξιπτωτιστών Κουρτ Στουντέντ, καταδικασμένου για τα εγκλήματα στην Κρήτη.


Οποιος ακόμη δεν κατάλαβε πού βρισκόταν ο πολιτισμός και πού η βαρβαρότητα ας μην κάνει τον κόπο να διαβάσει τις σελίδες που ακολουθούν.

Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΙΣΤΟΡΙΑ - ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ - All Rights Reserved
Proudly powered by Blogger