{[['
']]}
']]}
Σχολιασμοί Χρύσας Παπαδοπούλου, Μέρος 2ο
A2. Αναγνωστέα Πολιτικής Αγωγής (19.2.2019)
Θα ξεκινήσω με τα αναγνωστέα που προσκόμισε η Πολιτική Αγωγή της οικογένειας του Παύλου Φύσσα.
Παύλος Φύσσας ή Killah p=Killah past, δηλαδή δολοφόνος του παρελθόντος, όπως λέει στη συνέντευξή του. Οποιος θέλει να διακρίνει τι άνθρωπος ήταν ο Παύλος, μπορεί, διαβάζοντας τη συνέντευξη που έδωσε το 2011, να πάρει μία μικρή ιδέα του ποιος ήταν και πώς σκεφτόταν. Προσκομίσαμε ενδεικτικά 4 τραγούδια, θα μπορούσαμε να είχαμε φέρει πολλά παραπάνω. Από το «Εκτός ελέγχου» και το «Γάμα τους» μπορεί κάποιος να καταλάβει ακόμα περισσότερα.
Αναφερόμενος στην τραγική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ο Παύλος θα γράψει: «Ο μικρός Αλέξης μού θυμίζει πως η ελευθερία του λόγου ακριβά κοστίζει».
Αυτό υπηρετούσε ο Παύλος και με τη ζωή του και με τα τραγούδια του. Γιατί είναι ελευθερία του λόγου να λες τα πράγματα με το όνομά τους, είναι ελευθερία του λόγου να ταυτοποιείς τον φασίστα και να τον αποκαλείς αυτό που είναι, φασίστα.
Ο Παύλος δεν ήταν ένας αναρχικός, όπως ήταν για παράδειγμα τα μέλη του στεκιού Αντίπνοια που κατέθεσαν. Δεν ήταν ενταγμένος σε κάποιο κόμμα, όπως οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ. Ηταν ένας ελεύθερος, σκεπτόμενος άνθρωπος. Το ότι δεν ήταν ενταγμένος κομματικά κάπου δεν σημαίνει ότι δεν είχε σαφή πολιτική άποψη για το τι συνέβαινε στην κοινωνία, για το τι πήγαινε στραβά και για το σε ποια πλευρά ήταν. Αντιθέτως, το να είσαι απέναντι στον φασισμό και στον ναζισμό είναι μία σαφής και ξεκάθαρη πολιτική άποψη, την οποία ο Φύσσας δεν φοβόταν να τη βροντοφωνάξει και με τη ζωή του και με τα τραγούδια του, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο τραγούδι «Γάμα τους».
Τα τραγούδια του Παύλου αφορούν την κοινωνία στην οποία ζούσε και τον ίδιο μέσα σε αυτή, αφορούν τη ζωή, τα πάρτι, τον έρωτα, τους φίλους, το ρεμπέτικο, τον Πειραιά, την οικογένειά του. Αλλά από όλα τα κομμάτια του, το στίγμα του ήταν σαφές, ήταν ένας άνθρωπος, όσο μπορούσε, ελεύθερος και για αυτό ήταν φύσει και θέσει αντιφασίστας και ήτανε γνωστός στην περιοχή του Πειραιά, τόσο από τις συναυλίες όσο και από τα μουσικά φεστιβάλ που διοργάνωνε, από τις διαδικτυακές εκπομπές που συμμετείχε, όπως ομολογούν εξάλλου και κάποιοι κατηγορούμενοι ότι τον ήξεραν από τη δραστηριότητά του ως μουσικού.
Βέβαια, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ούτε την κατάθεση του Ηλία Σταύρου, ο οποίος είπε ότι τηρούνταν λίστες «εχθρών» της Χρυσής Αυγής, ούτε τον μάρτυρα Γ, που μίλησε συγκεκριμένα για στοχοποίηση του Παύλου, ούτε βέβαια και τις συνομιλίες του Αποστόλου, όπου ανέφερε χαρακτηριστικά ότι το «ψάχναμε το μπαστάρδι».
Εγινε, βέβαια, και μια προσπάθεια, από τον ίδιο τον συνήγορο του Αποστόλου να υποβαθμιστεί η σημασία των λεγομένων του υποβαθμίζοντας την προσωπικότητα του ίδιου του πελάτη του. «Καφενειακό» νομίζω τον χαρακτήρισε. Βέβαια, όπως είδαμε από τα κοινά έγγραφα 51 -57, ο Αποστόλου, καταδικασμένος για επίθεση σε βάρος μελών της Αντιναζιστικής πρωτοβουλίας το 2012, έδινε ομιλίες την ίδια περίοδο ως εκπρόσωπος της Τ.Ο. Πειραιά, και παρά την προσπάθεια του συνηγόρου του, φαίνεται ότι η Χρυσή Αυγή μια χαρά τον εμπιστεύεται, αφού είναι ο γραμματέας του χρυσαυγίτικου σωματείου «Αγ. Νικόλαος».
Η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης
«Εις ό,τι αφορά την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία στο Κερατσίνι, την αναλαμβάνουμε, αλλά ποινική ευθύνη, δεν υπάρχει. Αν υπήρχε, γιατί δεν υπήρξε ποτέ για τη δολοφονία του Τεμπονέρα, για τη δολοφονία του Λαμπράκη; Είναι δυνατόν ένα ολόκληρο κόμμα να κατηγορείται γιατί ένας οπαδός, ένας φίλος του κόμματος προέβη σε μια καταδικαστέα πράξη;»
Αναλαμβάνοντας, μ’ αυτά τα λόγια, ο Μιχαλολιάκος την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία Φύσσα, κατ’ αρχάς νομιμοποιεί τον εαυτό του και κατ’ επέκταση το κόμμα του («αναλαμβάνουμε») ενεργητικά ως προς την ανάληψη. Αναγνωρίζει, χωρίς καν να ερωτηθεί επί τούτου, δηλώνει ότι είχε τη διακριτική ευχέρεια να δράσει διαφορετικά.
Η ανάληψη πολιτικής ευθύνης υποδηλώνει την αναγνώριση αρμοδιότητας και εξουσίας προς τούτο, εκ μέρους του δηλούντος. Με την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης, ο Μιχαλολιάκος ταυτοποιεί τον Ρουπακιά, ως στέλεχος της οργάνωσής του, παρόλο που λίγο παρακάτω θα αναφερθεί σε αυτόν ως φίλο του κόμματος.
Διάβασε το δικαστήριο τις αναλήψεις πολιτικής ευθύνης εκ μέρους πολιτικών προσώπων για το σκάνδαλο Κοσκωτά, για τις φονικές πυρκαγιές στο Μάτι. Ως προς ποια πράξη έρχεται ο Μιχαλολιάκος να αναλάβει την πολιτική ευθύνη; Ως προς μία δολοφονία. Κανένας πολιτικός αρχηγός νομίμου πολιτικού κόμματος δεν έχει αναλάβει ποτέ πολιτική ευθύνη για δολοφονία. Μόνο ο Μουσολίνι ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία του Ματεότι το 1924.
Τι σχέση μπορεί να έχει η ανάληψη ευθύνης για μία πολιτική δολοφονία από αρχηγό ενός νόμιμου υποτίθεται κόμματος, σε σχέση με αυτήν για ένα οικονομικό σκάνδαλο ή για μία φυσική καταστροφή; Απολύτως καμία. Δεν χρειάζεται να εξηγήσω τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σε μια πολιτική δολοφονία και στην οικονομική κακοδιαχείριση κατά την ενάσκηση πολιτικής εξουσίας ή σε ανθρώπινα θύματα κατά τη διάρκεια φυσικών φαινομένων.
Θα ισχυριστεί βέβαια η υπεράσπιση ότι η ανάληψη πολιτικής ευθύνης και ουχί ποινικής, είχε το νόημα του «αναλαμβάνω το πολιτικό κόστος», υπό την έννοια της διάχυτης-άτυπης πολιτικής ευθύνης. Αλλά υπό αυτή την έννοια, το πολιτικό κόστος επέρχεται, είτε αναλάβεις την πολιτική ευθύνη είτε όχι, και επέρχεται με τη μορφή του εκλογικού αποτελέσματος.
Και αλήθεια αυτό που πρέπει να μας απασχολήσει είναι τι μεσολάβησε από τη διάψευση οποιοσδήποτε πολιτικής χροιάς ή εμπλοκής της Χρυσής Αυγής (έγγραφα Πολιτικής Αγωγής Φύσσα 2-6), από την κατηγορηματική άρνηση της πολιτικής ευθύνης σε συνέντευξη την 19.9.2013 (σχετικό βίντεο Πολιτικής Αγωγής Φύσσα 10) με την ανάληψη αυτής στις 17.9.2015, δεδομένου του ότι και στις 2 τοποθετήσεις ο Αρχηγός ισχυρίζεται -ψευδώς- ότι ο Ρουπακιάς είναι ένας απλός οπαδός, ένας περαστικός.
Δυο πράγματα: 1) Η δημοσιοποίηση συντριπτικών στοιχείων όσον αφορά τον ρόλο του Ρουπακιά. Ο ισχυρισμός περί περαστικού από τα γραφεία είχε καταπέσει παταγωδώς από την πληθώρα των ντοκουμέντων και 2) Οι εκλογές της 20.9.2015. Ο Μιχαλολιάκος, αναλαμβάνοντας την πολιτική, αλλά όχι την ποινική ευθύνη, αφενός θεωρεί -λανθασμένα- ότι προφυλάσσει τον εαυτό του ποινικά, αφετέρου στέλνει ένα μήνυμα στον σκληρό πυρήνα των μελών του ότι ο Αρχηγός είναι εδώ και σας καλύπτει, δεν αφήνει κανέναν έκθετο, αναλαμβάνει «αντρίκια» την πολιτική μόνο ευθύνη, με σκοπό να διατηρήσει την ομερτά των κατηγορουμένων και να ικανοποιήσει τον σκληρό πυρήνα των μελών του, που είναι περήφανοι για τη δολοφονία του Παύλου και δεν θέλουν ο Αρχηγός τους να το κρύβει.
Ακούσαμε το ηχητικό του Δεβελέκου (Κλήση αριθμός 9336: 23.9.2013 13:23:08, διάρκεια 9:36. Από 6:30 ώς 9:36. 6:30: «δεν ήταν μέλος», 8:16: «τον χτυπήσαν 8 άτομα επειδή νόμισαν ότι είναι χρυσαυγίτης. Ο άλλος που πέθανε ήταν σεσημασμένος. Είχε πάθει αμόκ» [...] «Ενα κωλόπαιδο και μισό ήταν» [...] «Τραγούδα τώρα πούστη από κει που είσαι» και Κλήση αριθμός 9047: 19.09.2013, 21:17:11, διάρκεια 3:25. Από 2:40 ώς 3:25. 69χχχχχχχχ με τη μάνα του, 3:06: «πες του ότι θα πάει να βρει το γιο του κι αυτός» (για Τάκη Φύσσα).
Επιπλέον, είναι μια προσπάθεια να νομιμοποιηθεί η ανάληψη ευθύνης μιας πολιτικής δολοφονίας από τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής στις εκλογές, και να διαχυθεί η ευθύνη και σε αυτούς - είναι η ίδια λογική με το κείμενο που διαβάσαμε με τις 700 υπογραφές μελών της Χρυσής Αυγής: «Είμαι και εγώ μέλος εγκληματικής οργάνωσης, ασκήστε μου ποινική δίωξη». Διάχυση της ευθύνης στα μέλη, διάχυση ευθύνης στους εκλογείς, διάχυση σε οποιονδήποτε εκτός από την ηγεσία.
«Γιατί δεν υπήρχε ποινική ευθύνη στη δολοφονία Τεμπονέρα, Λαμπράκη;» Σε αυτό το δικαστήριο, όσο και αν προσπαθεί η άλλη πλευρά, δε θα δικάσουμε ούτε τη δολοφονία Λαμπράκη, Τεμπονέρα, ούτε τους νεκρούς της Μαρφίν, ούτε το τι συμβαίνει στα πανεπιστήμια, ή στα Εξάρχεια ή σε άλλα κόμματα, ή σε άλλες χώρες.
Εδώ, ερευνώνται συγκεκριμένα αδικήματα, βάσει της συγκεκριμένης δικογραφίας με τα συγκεκριμένα στοιχεία που περιέχει. Σε αυτή τη δικογραφία, για αυτό το αδίκημα της ανθρωποκτονίας, έχουμε στοιχεία που καταδεικνύουν την οργάνωση μιας δολοφονικής επίθεσης σε βάρος του Παύλου, έχουμε την άρση απορρήτου τηλεφωνικών επικοινωνιών, όπου αποδεικνύεται ότι ο Λαγός μίλησε με τον Πατέλη, ακριβώς πριν ο τελευταίος στείλει το sms στις 23:29 στο τάγμα εφόδου της Νίκαιας, ότι ο Πατέλης ενημέρωσε τον Λαγό για τη σύλληψη του Ρουπακιά ελάχιστα λεπτά μετά τη σύλληψή του (στο βίντεο 12 ΠΑ Φύσσα, ο Λαγός λέει ότι ενημερώθηκε για τη δολοφονία, 30-40 λεπτά μετά τη δολοφονία από τον Πατέλη, αλλά εμείς από την άρση απορρήτου ξέρουμε ότι η πρώτη -από τις πολλές που θα ακολουθήσουν εκείνο το βράδυ- επικοινωνία Λαγού - Πατέλη, με το κινητό είναι 00:15 (σελ. 106, Αναγνωστέο 275 και Διάγραμμα 29),
Λαγός μιλάει με Μπενέκη, ξανά μετά με Πατέλη (00:30) και ο Λαγός, αφού μίλησε με τον δικηγόρο Ζωγράφο (00:34), μιλάει με τον Μιχαλολιάκο στο προσωπικό του κινητό στις 00:37 τα ξημερώματα της 18ης.9.2013 (Αναγν. 275, σελ. 107) και ας λέει ο Αρχηγός στην απολογία του ότι πληροφορήθηκε τη δολοφονία την άλλη μέρα το μεσημέρι.
Σε αυτή τη δικογραφία, όσον αφορά το ερευνώμενο αδίκημα του 187ΠΚ, έχουμε ντοκουμέντα για την ιεραρχική-στρατιωτική δομή της οργάνωσης, πέραν των δηλώσεων των ίδιων των κατηγορουμένων που είδαμε στα αναγνωστέα του κατηγορητηρίου.
Συγκεκριμένα, από τα αναγνωστέα που προσκόμισε η ΠΑ έχουμε:
- Βίντεο 26 και 27 Επέτειος Μελιγαλά 2013, πλάνα από αρχείο ντοκιμαντέρ «Χρυσή Αυγή Προσωπική Υπόθεση» και πλάνα από BEST TV: είδαμε το Τάγμα Νίκαιας, Ρουπακιά, Καζαντζόγλου, Μιχάλαρο, Πατέλη σε παράταξη και βήμα, με τον Κασιδιάρη να δίνει παραγγέλματα στον λόχο της Νίκαιας.
- Βίντεο 14 από τα κοινά - συνέντευξη Κουκούτση στον τηλεοπτικό σταθμό Best TV για τα γεγονότα του Μελιγαλά, 15.9.2013 (διάρκεια 2:03). Κουκούτσης: «Οσον αφορά τη φάλαγγα, η στρατιωτική δομή του κόμματός μας είναι αυτή και σε όποιον αρέσει».
- Βίντεο 21. Ομιλία Κασιδιάρη από τα εγκαίνια γραφεία Χρυσής Αυγής στη Μεσσήνη από το κανάλι xryshaygh.com, ανάρτηση 20.4.2013 (διάρκεια 2:05). Κασιδιάρης: «οι περιοχές που θεωρούνταν κόκκινες (Νίκαια, Κοκκινιά) είναι πλέον καταγάλανες, είναι έδρες της Χρυσής Αυγής. Επειδή οι συγκεντρώσεις και οι εκδηλώσεις μας δεν είναι συγκεντρώσεις πολιτικού κόμματος, σε καμία περίπτωση δε το βλέπουμε έτσι, ή ότι εμείς είμαστε πολιτικοί. Πιο πολύ θυμίζουν κάτι από στρατιωτική μονάδα, θα ήθελα τώρα να ψάλλουμε τον εθνικό μας ύμνο».
Σε αυτή τη δικογραφία έχουμε ντοκουμέντα για τον τρόπο που λειτουργεί η οργάνωση Χρυσής Αυγής, για τη στρατιωτική πειθαρχία των μελών. Συγκεκριμένα:
- Βίντεο 15 από τα κοινά προσαχθέντα: «Εγκαίνια γραφείων Χρυσής Αυγής στο Αίγιο» με ομιλία Παναγιώταρου στο Αίγιο 2012 με ημερομηνία 29.10.2012. Παναγιώταρος: «Αυτό που θέλουμε από εσάς σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο είναι να είστε απόλυτα πειθαρχημένοι στις αποφάσεις της Κεντρικής Διοικήσεως. Κάποιες αποφάσεις μπορεί να σας φαίνονται παράξενες, να μην αναρωτιέστε, να μην απορείτε, όλα έχουν το λόγο τους».
- Για την εκπαίδευση στα όπλα των μελών, κατ’ εντολή της ηγεσίας, είχαμε δει στα αναγνωστέα το μήνυμα του Πατέλη για την εθνικιστική κατασκήνωση στη Νέδα, με εντολή Λαγού, για το ότι στη Χρυσή Αυγή τίποτα δεν γίνεται τυχαία, είδαμε την οργανωμένη αντιποίηση αρχής σε διάφορες λαϊκές και παζάρια ανά την Ελλάδα (βίντεο 1 -7 των κοινών), δεν ήταν μία μεμονωμένη κίνηση κάποιων βουλευτών, για την ιδεολογία της οργάνωσης (βίντεο 30, η συναυλία με ναζιστικά τραγούδια και ναζιστικούς χαιρετισμούς από όλη σχεδόν την ηγεσία), για τους εχθρούς και τους στόχους και όλα όσα είδαμε στα αναγνωστέα του κατηγορητηρίου τα οποία είμαι σίγουρη ότι το δικαστήριο θυμάται πολύ καλά, παρά την προσπάθεια αποπροσανατολισμού εκ μέρους της υπεράσπισης.
Η Χρυσή Αυγή καταδίκασε απερίφραστα τη δολοφονία. Μάλιστα, εδώ που τα λέμε δεν θα μπορούσε να κάνει και διαφορετικά ως προς τον δημόσιο λόγο της. Δεν καταδίκασε, όμως, ποτέ τον καθ’ ομολογίαν δολοφόνο. Δεν καταδίκασε ποτέ τα μέλη του τάγματος εφόδου της Νίκαιας, ούτε βέβαια καταδίκασε ποτέ τον Περιφερειάρχη Πειραιά, I. Λαγό, που έδωσε το o.k. για να ενεργοποιηθεί το τάγμα.
Δεν διεγράφη, δεν απομακρύνθηκε ποτέ κανείς, ούτε καν προσχηματικά, όπως διεγράφη ο Μπαρμπαρούσης μετά την προτροπή σε πραξικόπημα και επανήλθε πρόσφατα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Κι εδώ η ηγεσία δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από το τεκμήριο αθωότητας, ούτε πίσω από τις ανακοινώσεις της ΟΝΝΕΔ Πάτρας το 1991 (όπως είχε πει ο κ. Αλιβιζάτος: «το τεκμήριο αθωότητας ισχύει τόσο για κάποιον που κατηγορείται για μία πράξη και την αρνείται, όσο και για αυτόν που συλλαμβάνεται επ’ αυτοφώρω και ομολογεί την πράξη, αλλά όλοι αντιλαμβανόμαστε...») γιατί διαβάσαμε στη συνέντευξη του Δήμου (σχετ. 16 της λίστας βίντεο της ΠΑ Φύσσα), όπου δημοσιοποίησε ότι απειλήθηκε από το στέλεχος της Τοπικής Νίκαιας, τον Τσακανίκα κατ’ εντολή του Λαγού, «Τώρα που θα ανοίξουν τα τηλέφωνα από την αστυνομία θα πεις ότι τυχαία βρέθηκες εκείνο το βράδυ στο Κερατσίνι, είδες φασαρία και πήρες τον Ρουπακιά τηλέφωνο. Είσαι ο μόνος που τον πήρε τηλέφωνο», περιγράφει ο 54χρονος κατηγορούμενος. «Μου είπε ότι αν δεν τον άκουγα θα έκαναν τη ζωή μου αβίωτη μέχρι να με έβρισκαν και να με σκότωναν. Πιο καλά να μην είχα γεννηθεί. Είπε ότι θα αναλάβει την υπόθεσή μου δικηγόρος του κόμματος και θα καταδικαστώ σε 10-12 χρόνια φυλάκισης για ηθική αυτουργία. Για να μην καταστραφεί, μου είπε επί λέξει, ο πυρήνας της Νίκαιας».
Δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από το τεκμήριο αθωότητας, γιατί πολύ απλά ξέρουμε ότι έγινε ολόκληρη προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήματος και διάχυσης ψευδών γεγονότων περί του εγκλήματος. Συγκεκριμένα, στο Αναγνωστέο 7 Πολιτικής Αγωγής οικ. Φύσσα, διαβάσαμε τη δήλωση του Αρβανίτη (18.9.2013 στη Βουλή), ότι επρόκειτο για δολοφονία για ποδοσφαιρική διαφορά, στο Αναγνωστέο 8, δήλωση την ίδια μέρα Η. Κασιδιάρη «η Χρυσή Αυγή δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το γεγονός», διαβάσαμε τις ανακοινώσεις (έγγραφα Πολιτικής Αγωγής Φύσσα, 2-6) της ιστοσελίδας Χρυσής Αυγής, «το ύστατο σχέδιο του συνταγματικού τόξου» (19.9.2013) όπου διαβάζω: «Με αφορμή το τραγικό περιστατικό της δολοφονίας ενός νεαρού συμπολίτη μας στο πλαίσιο μίας συμπλοκής με καθαρά οπαδικά και σίγουρα όχι πολιτικά κίνητρα γινόμαστε μάρτυρες μίας ακόμη προσπάθειας κατασυκοφάντησης του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος», συν το ηχητικό Λαγού - Δεβελέκου - Κασιδιάρη - Μιχαλολιάκου για αναγνώριση Ρουπακιά, όπου η ηγεσία μετά από διαβούλευση του δίνει την εντολή αν τον καλέσουν στη ΓΑΔΑ, να πει ότι δεν τον αναγνωρίζει.
Το γεγονός ότι δεν απομακρύνθηκε, δεν διαγράφηκε κανένας από την ΤΟ Νίκαιας, ούτε βέβαια ο Περιφερειάρχης της, δεν είναι επειδή υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας, αλλά επειδή η δράση του τάγματος εφόδου εκείνο το βράδυ ήταν κατόπιν εντολής Λαγού, κατ’ εφαρμογή των καταστατικών της αρχών και στο πλαίσιο δράσης της οργάνωσης, στο πλαίσιο της εντολής για κλιμάκωση, όπως είχε αναφέρει κι ο κ. Ψαρράς, που αποδεικνύεται από τα περιστατικά των προηγούμενων ημερών: 12.9 από τύχη δεν θρηνήσαμε νεκρούς στην επίθεση στο ΠΑΜΕ, 15.9 στον Μελιγαλά επίθεση σε θεωρητικά ομοϊδεάτες τους, γιατί στην πραγματικότητα ναζιστές είναι.
Και αυτή η εντολή κλιμάκωσης που προκύπτει από τα γεγονότα των προηγούμενων ημερών, δεν μπορεί παρά να μας θυμίσει την αμετάκλητη απόφαση 280/2015 του ΜΟΕ Αθηνών για την απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος των μελών του «Αντίπνοια», όπου ρητά αναφέρεται στη σελίδα 62: «Πρέπει να σημειωθεί ότι η Χρυσή Αυγή είχε αναβαθμίσει τις επιθέσεις της σε πολιτικά στέκια
μεταναστών, στη Βίλα Αμαλία κ.λπ.» (αναφέρεται στο έτος 2008 η απόφαση). Αλλου επιπέδου βέβαια η αναβάθμιση δράσης το 2008, όταν ακόμα κινούνταν στο περιθώριο και άλλου επιπέδου η εντολή κλιμάκωσης το 2013, που είχαν ήδη μπει στη Βουλή και βλέπανε τις δημοσκοπήσεις να τους αβαντάρουν.
Η στρατηγική όμως πίσω από την αναβάθμιση ή κλιμάκωση είναι η ίδια. Η στρατηγική της έντασης, να προκαλέσεις τους «εχθρούς σου», τους αριστερούς, τους αναρχικούς, τους μετανάστες, να τους αναγκάσεις να οργανωθούν να βγουν στον δρόμο, όπως βγαίνουν οι χρυσαυγίτες και να αρχίσουν να σφάζονται και να υπάρχει πλήρης εκτροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος και επέμβαση αντιδραστικών θυλάκων του βαθέος κράτους.
Θυμηθείτε τη δήλωση του Παναγιώταρου στο BBC (κοινά βίντεο, υπ’ αριθμ. 45) «η ελληνική κοινωνία ετοιμάζεται για μία μάχη, για έναν νέου τύπου εμφύλιο πόλεμο, απ’ τη μία πλευρά θα είναι, ας πούμε, εθνικιστές σαν εμάς και Ελληνες που θέλουν η χώρα μας να γίνει όπως πριν, και από την άλλη πλευρά θα είναι παράνομοι μετανάστες, οι αναρχικοί και όλοι όσοι έχουν καταστρέφει την Αθήνα τόσες φορές». Και σαν καλός ναζιστής, βγήκε μετά και είπε ότι παραποιήθηκαν δήθεν τα λεγόμενά του.
Προκύπτει, συνεπώς, ότι η δολοφονία τελέστηκε στο πλαίσιο της κλιμάκωσης που επιχείρησε η Χρυσή Αυγή εκείνη την περίοδο, τον Σεπτέμβρη του 2013, αφενός διότι δεν διεγράφη κανένας, αφετέρου διότι έγινε εκ μέρους της ηγεσίας οργανωμένη προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήματος της δολοφονίας, απειλές στον κατηγορούμενο Δήμου για το τι θα πει και οργανωμένη διάδοση διαστρεβλωμένων στοιχείων, όσον αφορά το τι περιέχει η δικογραφία, όσον αφορά την άρση απορρήτου και άλλα πολλά (ενδεικτικά βίντεο 11 της ΠΑ Φύσσα, συνέντευξη Τύπου Κασιδιάρη 23.10.2013, όπου στο τέλος αναφέρεται το ψευδέστατο, από -ομιλητή στο πάνελ- δικηγόρο της οργάνωσης, ότι δεν υπήρχε καμία επικοινωνία Ρουπακιά - Πατέλη το βράδυ της δολοφονίας).
Ρωτούν: Γιατί να ευθύνεται ένα κόμμα για μια κατακριτέα πράξη ενός οπαδού του; Καταρχάς, ο Ρουπακιάς δεν είναι ένας απλός φίλος ή οπαδός της Χρυσής Αυγής. Ο Δήμου τον κατονομάζει ως ταμία. Υπενθυμίζω ότι το όνομα του Ρουπακιά είναι δίπλα σε αυτό του Πατέλη, ως υπευθύνων της ΤΟ Νίκαιας στο επίσημο έγγραφο της Χρυσής Αυγής (αναγν. 249 του κατηγορητηρίου), ο Ρουπακιάς
είναι μέλος του 5μελούς συμβουλίου της Νίκαιας και αυτό το ήξερε ο Μιχαλολιάκος και την 19.9.2013, που δηλώνει ότι το κόμμα του δεν έχει ουδεμία πολιτική ευθύνη και ότι η δολοφονία είχε οπαδικά κίνητρα και την 17.9.2015 που την αναλαμβάνει, αλλά τον εμφανίζει ως έναν απλό φίλο του κόμματος.
Ο Ρουπακιάς ήταν στέλεχος της Χρυσής Αυγής, τουλάχιστον από τον Ιούλιο του 2012, όπως φαίνεται από το βίντεο της ιστοσελίδας xrysaygh.com, υπ’ αριθμ. 14 της ΠΑ οικ. Φύσσα, όπου φαίνεται ο Ρουπακιάς με μπλούζα της Χρυσής Αυγής, ο Καζαντζόγλου και ο Τσακανίκας στον Αγ. Παντελεήμονα και βέβαια είδαμε τον Ρουπακιά να ορκίζει νεοσύλλεκτα μέλη στη Νέδα.
Η συλλογιστική του, γιατί να ευθύνεται ένα κόμμα ποινικά για μια πράξη ενός μέλους ή στελέχους του, θα εξεταστεί όχι γενικά, ούτε βέβαια συγκριτικά με τις υποθέσεις, αλλά με βάσει τα στοιχεία της δικογραφίας και το ερευνώμενο αδίκημα, εν προκειμένω η ανθρωποκτονία στο πλαίσιο του 187 ΠΚ. Και η δικογραφία έχει αναδείξει πολλά και σημαντικά στοιχεία, και για τις επιμέρους 3 υποθέσεις και τον ρόλο της ηγεσίας σε κάθε μία από αυτές.
Εν προκειμένω, πέρα από τα στοιχεία που προανέφερα (άρση απορρήτου, μέλος της Χρυσής Αυγής, ο Ρουπακιάς ήταν μέλος του τάγματος εφόδου, το οποίο συγκροτήθηκε κατόπιν της τηλεφωνικής επικοινωνίας Λαγού - Πατέλη, και την αποστολή του sms) για την ανθρωποκτονία του Παύλου καθ’ εαυτή, έχουμε και στοιχεία για την ίδια τη φύση και τη δομή της οργάνωσης Χρυσής Αυγής γενικά, αλλά και ειδικά για το βράδυ της δολοφονίας, για το πώς τηρήθηκε απόλυτα η ιεραρχία, βάσει της οποίας ενεργοποιήθηκε το τάγμα εφόδου της Νίκαιας.
Η ανθρωποκτονία με δράστη τον υποψήφιο βουλευτή Μεσσηνίας της Χρυσής Αυγής Φώτιο Μπέλο σε βάρος ιδιοκτήτη γυμναστηρίου τον Οκτώβρη του 2016 στην Πανόρμου ήταν μία δολοφονία για προσωπικούς λόγους και υπό αυτή την έννοια προφανώς δεν μπορεί να κατηγορηθεί ο πολιτικός φορέας στον οποίο ανήκε.
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα δεν ήταν μια δολοφονία για προσωπικούς λόγους. Ηταν μια οργανωμένη επίθεση του τάγματος της Νίκαιας, το οποίο συγκροτήθηκε κατόπιν εντολής Λαγού («εάν πάρω το o.k. από τον Λαγό, θα σας έρθει μήνυμα» ακούμε στο βίντεο τον Πατέλη, που καταλήγει «ό,τι κινείται, σφάζεται»). Ηταν μια πολιτική δολοφονία, όπως παραδέχεται και ο Αρχηγός, αφού τη συγκρίνει με τις εμβληματικές πολιτικές δολοφονίες του Τεμπονέρα και του Λαμπράκη.
Βάσει των στοιχείων που υπάρχουν στη δικογραφία, εφόσον τα κίνητρα της δολοφονίας δεν εντάσσονται στην ατομική προσωπική σφαίρα του δράστη, αλλά εντάσσονται στο πλαίσιο εφαρμογής των καταστατικών αρχών της Χρυσής Αυγής, σε συνδυασμό με την οργανωμένη φύση της επίθεσης του τάγματος εφόδου της οργάνωσης Χρυσή Αυγή και τη νομοτυπική μορφή του 187 ΠΚ, τότε και βέβαια υπάρχουν ευθύνες σε άτομα πέραν του Ρουπακιά που μαχαίρωσε τον Παύλο στην καρδιά. Ενα χτύπημα επαγγελματικό. Υπάρχουν ευθύνες σε αυτούς που τον συνέδραμαν εκείνο το βράδυ, αλλά και σε αυτούς που συγκρότησαν, εκπαίδευσαν, κατήχησαν, οργάνωσαν τα τάγματα εφόδου, έδωσαν την εντολή για να ενεργοποιηθεί το τάγμα εφόδου της Νίκαιας εκείνο το βράδυ και κατόπιν προσπάθησαν να συγκαλύψουν το έγκλημα και να εξασφαλίσουν την ομερτά των συλληφθέντων μελών.
Ολα αυτά τα στοιχεία (των επιμέρους επιθέσεων και της σύνδεσής τους με την ηγεσία, καθώς και με την ίδια τη φύση της οργάνωσης) σε συνδυασμό με τα στοιχεία για τη δράση των ίδιων των βουλευτών σχηματίζουν μία ξεκάθαρη εικόνα, η οποία επιβεβαιώνει πλήρως το παραπεμπτικό βούλευμα.
Θα αναφερθώ στα κοινά έγγραφα της ΠΑ και κυρίως:
1) Στα κοινά έγγραφα 28-33, και την επίθεση του βουλευτή Μίχου σε βάρος της εκπαιδευτικού Μ. Τρούλλου και του Σάββα Μαυρίδη στην Πάρο τον Φεβρουάριο του 2013, όπως επιβεβαιώθηκε και από τον μάρτυρα Ηλία Σταύρου.
2) Στα κοινά έγγραφα 41 -46, τις φωτογραφίες βουλευτών παρόντων στο πογκρόμ του Μαΐου 2011, σε συνδυασμό με την αρθρογραφία του Ηλία Κασιδιάρη της 18.5.2011: «Οσο παραμένουμε εκτός κ(υ)νοβουλίου θα κυριαρχούμε στο καθιερωμένο πεδίο δράσης μας -το πεζοδρόμιο- και θα κάνουμε την Αθήνα άνω κάτω. Αυτή είναι η αποστολή μας, αυτή είναι η πολιτική μας. Μόλις μπούμε στο άντρο της διαφθοράς και των εγκληματιών πολιτικάντηδων, τότε θα ανατραπούν τα πάντα. Η βουλή θα γίνει Αγ. Παντελεήμονας».
3) Στα κοινά βίντεο, υπ’ αριθμ. 24: ο Λαγός ενάντια στα ΜΑΤ 2011, Αγ. Παντελεήμονας, όπου έψαχνε έναν άντρα τον ΜΑΤ για να παίξει ξύλο.
4) Το βίντεο 25-26 από τα κοινά, επίθεση βουλευτών στη νεολαία ΛΑΟΣ στον Μελιγαλά το 2013, και στον Α. Χάμο.
5) Βίντεο 31, με Παναγιώταρο και Παππά, έξω από το θέατρο Χυτήριο το 2012 να βρίζουν, να απειλούν και να απελευθερώνουν προσαχθέντα.
6) Επίθεση του Κασιδιάρη σε Δούρου και Κανέλλη.
7) Το βίντεο 8 με ομιλία Παναγιώταρου από κανάλι Τ.Ο. Χρυσής Αυγής Νοτίων Προαστίων με τίτλο: «Ομιλία Ηλ. Παναγιώταρου, κοπή πίτας της Τ.Ο. Νότια Πρ», την 03.03.2013 με αναφορά και στα επεισόδια της Πάρου και προαναγγελία «βόλτας» σε Ηλιούπολη [επίθεση στο «Συνεργείο»].
8) Βίντεο 11, από την από 7.7.2013 ομιλία του κατηγορούμενου Κασιδιάρη στη Σκάλα Λακωνίας: «οι καλές δουλειές γίνονται νύχτα».
9) Βίντεο 22, με επεισόδια την 25.11.2012 στο Ηράκλειο Κρήτης, Belvedere Hotel, Η. Κασιδιάρης: «Σου δίνω το λόγο μου, μέχρι το βράδυ θα έχεις νεκρούς», παρουσία Μίχου και Μπαρμπαρούση.
10) Βίντεο υπ’ αριθμ. 23 από τα κοινά, με δηλώσεις Κασιδιάρη ανά την Ελλάδα: «το σηκώνουμε το χέρι» (ενν. οι χρυσαυγίτες). Τρίκαλα: «1,5 μήνα στη Βουλή, 4 αιτήσεις για άρση ασυλίας, δεν είμαστε καλά παιδιά, γίναμε χειρότεροι».
Στο βίντεο 10 (συνέντευξη 19.9.2013), έχουμε τη δήλωση Μιχαλολιάκου «καταδικάζω δημόσια τη βία, κάνουμε νόμιμο πολιτικό αγώνα». Ναι, δημόσια την καταδικάζει τη βία. Διαβάσαμε και τη δήλωση του 1983 ίδρυσης κόμματος που λέει ότι σέβεται το Σύνταγμα και τους Νόμους και δεν αποσκοπεί στην κατάλυση του πολιτεύματος.
Επειδή αυτό λέει δημόσια, δεν σημαίνει ότι αυτό ισχύει κιόλας. Είδαμε στα αναγνωστέα έγγραφα τις εσωτερικές κλειστές συγκεντρώσεις, τον είδαμε με τα μάτια μας και τον ακούσαμε να καταφέρεται εναντίον του δημοκρατικού πολιτεύματος, εναντίον των εκλογών, εναντίον του κοινοβουλευτισμού: «τι καταλάβατε με τους δημοκράτες; Τι κακό θα σας κάνουν οι φασίστες δηλαδή;»
Επανέρχεται εδώ το θέμα του διπλού λόγου της Χρυσής Αυγής, της διπλής στρατηγικής και εν τέλει της διφυούς υπόσταση της οργάνωσης που περιγράφεται στο βούλευμα, μία εγκληματική οργάνωση με τον μανδύα του πολιτικού κόμματος. Δεν έχει καμία απολύτως αξιοπιστία η δήλωση ότι «καταδικάζουμε τη βία και κάνουμε πολιτικό αγώνα». Και θα εξηγήσω γιατί.
Στο ηχητικό απόσπασμα, υπ’ αριθμ. 15 που προσκόμισε η Πολιτική Αγωγή λέει ο Χατζηνικολάου στον Μιχαλολιάκο, ότι του στέλνουν βίντεο με τη δήλωσή του «είμαστε η σπορά των ηττημένων του 45, οι εθνικιστές, οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες». Το είδαμε αυτό το βίντεο στα αναγνωστέα, από τον υπολογιστή του Μιχαλολιάκου. Απάντηση αυτολεξεί: «Δεν υπάρχει αυτό το βίντεο και παρακαλώ να το βάλετε, αν υπάρχει τέτοιο βίντεο που λέω αυτό το πράγμα, να το βάλετε και στο διαδίκτυο, δεν έχω καμία αντίρρηση».
Ανερυθρίαστα ψεύδη, όπως ακριβώς προκύπτει και από τα κοινά έγγραφα-βίντεο της Πολιτικής Αγωγής, στο υπ’ αριθμ. 18, όπου στο από 23.6.2014 δημοσίευμα του Δ. Ψαρρά στην «Εφημερίδα των Συντακτών» με τίτλο «Ορκος στην προδοσία», είχαμε τη δημοσίευση της φωτογραφίας του Κασιδιάρη από το χειμερινό ηλιοστάσιο με τη σημαία του Πολεμικού Ναυτικού του Γ' Ράιχ. Και βγαίνει ανακοίνωση την ίδια μέρα, 23.6.2014 και ώρα 23:49 στην επίσημη ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής με τίτλο: «Νέα φωτομοντάζ και ανάποδη κοπτορραπτική από την Εφημερίδα των Συντακτών», όπου υποστηρίζεται ότι η φωτογραφία είναι πλαστή και ότι έχει γίνει μοντάζ.
Η φωτογραφία αυτή βέβαια είναι γνήσια και το ξέρουμε γιατί προβλήθηκε κατά τη διάρκεια των αναγνωστέων του κατηγορητηρίου και βρέθηκε στο κινητό του Κασιδιάρη (Αναγν. 329, Παράρτημα 1.2, Φωτ. 23-24). Και πέρα από την ανακοίνωση, είδαμε και τον ίδιο τον κατηγορούμενο, πλαισιωμένο από 2 κυρίες, να ισχυρίζεται ότι «οι κατηγορίες περί ναζισμού είναι γελοιότητες» και «ότι η εφημερίδα έκανε το φωτομοντάζ» στο βίντεο της από 26.6.2014 διαδικτυακάς εκπομπής με τον κατηγορούμενο Κασιδιάρη (διάρκεια 15:54).
Δηλαδή, ο κατηγορούμενος πήρε την αληθινή φωτογραφία με τη σημαία του πολεμικού ναυτικού του Γ' Ράιχ, που επαναλαμβάνω βρέθηκε στο κινητό του, έκανε ο ίδιος φωτομοντάζ, αντικατέστησε τη σημαία με μία σημαία με κέλτικο σταυρό, και κατηγόρησε μετά την «Εφημερίδα των Συντακτών» ότι αυτή έκανε φωτομοντάζ.
Ανέπτυξε με σοβαροφάνεια κάτι γελοίους ισχυρισμούς που δήθεν αποδείκνυαν το φωτομοντάζ -ότι η μέρα έγινε νύχτα, ότι φαίνεται το άσπρο από τον ιστό της σημαίας, ότι από τα δέντρα πίσω φαίνεται ότι δεν φυσάει, ενώ η σημαία φουσκώνει-θεωρίες συνωμοσίας στις οποίες αρέσκονται πολύ οι χρυσαυγίτες, για να επιτεθεί τελικά σε ΜΜΕ και να προαναγγείλει μηνύσεις που δεν έγιναν ποτέ.
Εδώ, δεν έχουμε απλά διπλό λόγο, εδώ έχουμε τον ορισμό του γκεμπελισμού, άθλια και εσκεμμένη παραπληροφόρηση. Αντιστροφή της πραγματικότητας και θεωρίες συνωμοσίας.
Αυτά μπορεί να πείθουν τους αδαείς ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής και όσους θέλουν να πεισθούν, αλλά είναι αδύνατον να πείσουν το δικαστήριο αυτές οι ψευδεπίγραφες δηλώσεις νομιμότητας και νομιμοφροσύνης, ή δημόσιας μόνο αποκήρυξης της βίας ή του ναζισμού, αν αναλογιστεί κανείς όλα όσα είδαμε, διαβάσαμε και ακούσαμε στα αναγνωστέα του κατηγορητηρίου και αν αναλογιστεί κανείς τις απαντήσεις του Μιχαλολιάκου και του Κασιδιάρη που προανέφερα.
Δίκη Χρυσής Αυγής - Σχολιασμοί Θεόδωρου Θεοδωρόπουλου
Δημοσίευση σχολίου