Ταγματασφαλήτες, εγκληματίες δοσίλογοι, αστικός κόσμος και ξένοι προστάτες τους. Μέρος 5ο

Αφιερώματα,

{[['']]}

Στην υπηρεσία των Αγγλων

Για πληρέστερη ενημέρωση των αναγνωστών μας, θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε ακόμα μερικά στοιχεία για τον προορισμό και τη δράση των Ταγμάτων ’Ασφαλείας.

Οι δημιουργοί των Ταγμάτων Ασφαλείας — Αγγλοι, Γερμανοί και ελληνική πλουτοκρατία — με τους πολιτικούς, στρατιωτικούς, πνευματικούς και θρησκευτικούς της εκπροσώπους ανέθεσαν σ’ αυτά διπλή αποστολή. "Ως την απελευθέρωση να υπηρετήσουν τούς Γερμανούς. Μετά την ήττα των Γερμανών να περάσουν στην υπηρεσία των Αγγλων. Γι’ αυτό και η αποστολή τους δεν έληξε με την συντριβή των Γερμανών. Πολύ πριν απ’ αυτήν οι  Αγγλοι με τους πράκτορές τους στην Ελλάδα φρόντισαν να πάρουν στα χέρια τους τα Τάγματα. Το Σίμαναν αντικατέστησε ο Σκόμπυ. Και ο δοσίλογος Π. Σπηλιωτόπουλος που στην Κατοχή ήταν αρχηγός χωροφυλακής πριν την απελευθέρωση έγινε Γενικός Διοικητής Αττικής και αντιπρόσωπος της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου.

Το ΕΑΜ της Αθήνας αντέδρασε στην αρχή μα υποχώρησε αργότερα, όπως είχε κάνει το ΕΑΜ και με την πρωθυπουργία του Γ. Παπανδρέου μετά το Λίβανο.

Οι Αγγλοι ακόμα από το 1943 (αποστολή Στότ) είχαν έρθει σε διαπραγματεύσεις με τους Γερμανούς. Τον Αύγουστο 1944 αντιπροσωπείες της Αγγλίας και της χιτλερικής Γερμανίας άρχισαν διαπραγματεύσεις σε υψηλό επίπεδο στη Λισαβόνα και γρήγορα κατέληξαν στη γνωστή συμφωνία που καθόριζε: Οι Αγγλοι να μην ενοχλήσουν ή καλύτερα να διευκολύνουν την υποχώρηση των Γερμανών από την Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου προς την ηπειρωτική Ελλάδα και σε συνέχεια προς τα έλληνογιουγκοσλαβικά σύνορα πριν ο Κόκκινος Στρατός κλείσει το δρόμο υποχώρησης και σ’ αντάλλαγμα οι Γερμανοί να μην παραδώσουν τη Θεσσαλονίκη στον ΕΛΑΣ, άλλα να διευκολύνουν την κατάληψή της από τους Βρετανούς.

Και σημειώνουμε πως παρόμοια συμφωνία δεν είχε γίνει σε κανένα άλλο σημείο τού κόσμου. Κι αυτό δείχνει πόσο αποφασισμένοι ήταν οι αποικιοκράτες Βρετανοί να κρατήσουν σαν προτεκτοράτο την 'Ελλάδα μεταπολεμικά πόση θυσία!

Λίγο αργότερα με τη συμφωνία της Καζέρτας (Σεπτέμβρη 1944) η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου απαγόρεψε την κάθοδο και είσοδο τού ΕΛΑΣ στην ’Αθήνα, ενώ τα Τάγματα ’Ασφαλείας Αθήνας δεν αφοπλίστηκαν αλλά απλά περιορίστηκαν στο Γουδί και τμήματα του προδοτικού ΕΔΕΣ οχυρώθηκαν σε κεντρικά κτίρια της Αθήνας για ν’ αποτρέψουν δήθεν την κατάληψή τους, όπως ισχυρίζονταν, απ’ τον ΕΛΑΣ.

Για το πώς έβλεπαν και σε συνέχεια πώς χρησιμοποίησαν οι Βρετανοί τα Τάγματα Ασφάλειας αποκαλυπτικό είναι το παρακάτω άρθρο του ταγματάρχη του αγγλικού στρατού Ουίλκις που τότε υπηρετούσε στην Ελλάδα και αργότερα έγινε βουλευτής του Εργατικού Κόμματος Αγγλίας. Ο Ουίλκις γράφει:

"Η πολιτική του βρετανικού στρατηγείου της Μέσης ’Ανατολής, κατά τον τελευταίο χρόνο της κατοχής ήταν, να εμποδίσει την ισχυροποίηση του ΕΛΑΣ με τη δημιουργία αντάρτικων ομάδων που ν’ ανταγωνίζονται τον ΕΛΑΣ.

Γι’ αυτό οργάνωσε όπλισε και εφοδίασε με άφθονα χρήματα τις ομάδες του Ψαρρού και του Ζέρβα. 

Ομως, είναι αλήθεια ότι κατά το 1943 και 1944 κάθε τρίμηνο ο ΕΛΑΣ προκαλούσε στους Γερμανούς απώλειες τουλάχιστον χιλίων ανδρών.

Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΕΚΑΤΟΝ ΕΙΚΟΣΙ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ".

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ