']]}
Η «εθνικοφροσύνη» έλκει την καταγωγή της από την περίοδο του ελληνικού αλυτρωτισμού όταν σημαντικοί ελληνικοί πληθυσμοί βρίσκονταν εκτός συνόρων του μικρού βασιλείου. Η εθνική ολοκλήρωση και η Μικρασιατική Καταστροφή έδωσαν τέλος στη Μεγάλη Ιδέα. Ταυτόχρονα κατέστη σαν αναγκαία για την ιθύνουσα τάξη, προκειμένου να εδραιώσει την κυριαρχία της. την αναζήτηση ενός νέου εχθρού εσωτερικού αυτήν τη φορά.
Ο κάλπικος πατριωτισμός από τον μεσοπόλεμο και μετά διαπλέκεται όλο και βαθύτερα με τον θρόνο. Κινήματα πραξικοπήματα νόθα δημοψηφίσματα Αν η εθνικοφροσύνη είχε πρόσωπο, θα φορούσε στέμμα Από το πρόσωπο του Γεωργίου Β' που έχρισε δικτάτορα τον Μεταξύ το 1936 μέχρι αυτό της Φρειδερίκης και του Παύλου,« οποίοι αφού έβγαλαν τον πόλεμο απομονωμένοι στη Νότια Αφρική -λόγω υποψιών των συμμάχων για φίλογερμανισμό επέστρεψαν στην Ελλάδα για να ηγηθούν της «εθνικόφρονος παρατάξεως» στον εμφύλιο πόλεμο.
Μακρονήσια λοιπόν για αναμόρφωση των «ξενοκίνητων συμμοριτών» και παιδουπόλεις για την εθνική - ηθική διαπαιδαγώγηση των τρυφερών ψυχών ήταν οι φάροι του εθνικόφρονος πολιτισμού που προκάλεσαν διεθνή αποτροπιασμό.
Τα μετεμφυλιακά χρόνια αποτέλεσαν πεδίο απόλυτης κυριαρχίας της «εθνικοφροσύνης». όπου κάθε αντίθετη φωνή και κοινωνική διαμαρτυρία καταπνίγονταν μέσα σε ένα αυταρχικό σύνταγμα και σε μια καχεκτική δημοκρατία του χωροφύλακα της εξορίας και των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων.
Αποκορύφωση αποτέλεσε η ανατροπή της κεντρώας κυβέρνησης το 1965. την οποία χαρακτήρισαν- εθνικώς ύποπτη για να ανοίξουν τον δρόμο στους σούπερ εθνικόφρονες της χούντας. Με μια δικτατορία που εκκολάφθηκε στη φιλόξενη αγκαλιά της ΕΡΕ με τη συνδρομή «ιδεολόγων» του αντικομμουνισμού όπως ο Σάββας Κωνσταντόπουλος, ο Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου, ο Γεωργαλάς κ.ά. που το 1967 πούλησαν τους εργοδότες τους.
Στη διαδρομή της διαχρονικής εθνικοφροσύνης καταγράφονται τουλάχιστον τρεις πολίτικοι άντρες της «υγιούς παρατάξεως» οι οποίοι υπηρέτησαν ως υπουργοί κατά σειράν τον Ιωάννη Μεταξά. τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Γεώργιο Παπαδόπουλο Χωρίς να υπολογίσουμε τους δεκάδες βουλευτές που υπηρέτησαν τη λεγάμενη «εθνικοφροσύνη» σε όλες της τις εκφάνσεις επί δεκαετίες.
Γα την ποιότητα της πατριδοκαπηλίας τους είναι ενδεικτική -και φρέσκια στη μνήμη- η περίπτωση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Αφού καταγγέλθηκε σαν «προδοτική» και έγινε αντικείμενο προεκλογικής εκμετάλλευσης, στη συνέχεια αναγνωρίστηκε πλήρως ως συμφέρουσα για την Ελλάδα, ;oταν οι «νόμιμοι ιδιοκτήτες της χώρας» επανήλθαν στην εξουσία,
Πηγή: Του Αρτεμη Ψαρομήλιγκου - Hot Doc History
Δημοσίευση σχολίου