Αρχική » » 3. Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος - 4. Το βασιλικό αντιπραξικόπημα

3. Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος - 4. Το βασιλικό αντιπραξικόπημα

{[['']]}
   Από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη «Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού κράτους 1830 -1974»

3. Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος

Η χούντα σχηματίζει κυβέρνηση με πρωθυπουργό-ανδρείκελο τον ανακτορικό Κων. Κόλλια. Τα υπουργεία μοιράζονται σε ανθρώπους της CIA, και οι 14 αξιωματικοί που αποτελούν τη χούντα είτε δρουν χωρίς εμφανές αξίωμα προς το παρόν είτε διορίζονται γενικοί γραμματείς υπουργείων.

Ωστόσο, η δεκατετραμελής χούντα δεν είναι συμπαγής από ιδεολογικής απόψεως, αν και ο Γιάννης Κάτρης πιστεύει πως οι τρεις τάσεις δεν είναι παρά ένα καλά στημένο θέατρο για να πιέζονται οι Αμερικανοί. Η «μετριοπαθής» τάση Παπαδόπουλου είναι φιλοβασιλική (προς το παρόν) και φιλοαμερικανική απροσχημάτιστα. Η δεύτερη τάση υπό τον συνταγματάρχη Ιωάννη Λαδά, γενικό γραμματέα του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως και προϊστάμενο των βασανιστών, εμφανίζεται ως «νασερική» και «γκωλική» αλλά στην πραγματικότητα είναι σχεδόν απροσχημάτιστα ναζιστική.

Ο Παπαδόπουλος είναι ο «καλός» και ο Λαδάς ο «κακός». Ο καλός είναι σα να επιδεικνύει τον κακό και να λέει: Να είστε ικανοποιημένοι με μένα γιατί υπάρχουν και χειρότεροι ανάμεσά μας. Και φροντίζει να το κάνει σαφές αυτό με το ξύλο που δίνει ο Λαδάς αυτοπροσώπως σε δύο καθόλα αξιοπρεπείς δημοσιογράφους της πεφωτισμένης Δεξιάς, τον Παναγιώτη Λαμπρία και τον Γιάννη Λάμψα, διευθυντή και αρχισυντάκτη αντιστοίχως του περιοδικού «Εικόνες».

Το εν λόγω περιοδικό είχε δημοσιεύσει μια έρευνα για την ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα, και επειδή ο Λαδάς, άντρακλας με τα όλα του, αν και σχεδόν νάνος στο μπόι, δεν παραδέχεται πως στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε ομοφυλοφιλία, καλεί τους δύο καλούς δημοσιογράφους στο γραφείο του κι αρχίζει να τους κοπανάει με τη λαβή του περιστρόφου. Το μήνυμα είναι σαφές: Εσείς οι δεξιοί, μην ξεχνάτε πως υπάρχουν και υπερδεξιοί, έτοιμοι να σας λιανίσουν. Κι όταν ο Παπαδόπουλος υποχρεώνεται να αποφυλακίσει και να διώξει στο εξωτερικό τον Α. Παπανδρέου, ύστερα από προσωπική επέμβαση του προέδρου Τζόνσον, που υπακούει στην απαίτηση της αμερικανικής πανεπιστημιακής κοινότητας για αποφυλάκιση του συναδέλφου τους, ο Λαδάς απειλεί πως θα μπει στη φυλακή και θα σκοτώσει τον Ανδρέα. Αδιαφορεί, λέει, τελείως, αυτός ο «αντιαμερικανός» για το τι λεν οι Αμερικανοί.

Ο Λαδάς παίζει καλά το ρόλο του κακού, ο Παπαδόπουλος παίζει άτεχνα το ρόλο του καλού και ο Οδυσσέας Αγγελής, ένας ικανός στρατηγός που φέρει τον τιμητικό τίτλο του αρχιστρατήγου, παίζει το ρόλο του άσχημου σε τούτο του γουέστερν, επικουρούμενος από δυο άλλους ανώτερους αξιωματικούς της μεγάλης χούντας, που τώρα συνεργάζεται με τη μικρή, τον Ζωιτάκη και τον Σπαντιδάκη.

Κι αν σας ενδιαφέρει να μάθετε πώς συγκέντρωσε ο Λαδάς τα πρώτα χρήματα για το περίφημο τάμα, πρέπει να μάθετε κάτι για τις 300 πουτάνες, όσες ακριβώς και οι τριακόσιοι του Λεωνίδα, τα ονόματα των οποίων βρέθηκαν σε λίστα που είχε μία ευπρεπής «μαντάμ». Τηλεφωνούσε ο Λαδάς στον καθένα απ’ τις χιλιάδες ευπρεπείς πελάτες των τριακοσίων, και έλεγε: ή πληρώνεις τόσα για το τάμα ή δεν σου συγχωρείται το αμάρτημα. Κι εκείνος μεταβίβαζε τα πουτανιάτικα στο τάμα. Καταλαβαίνετε τώρα τι ποιότητας είναι η ελληνική εθνικοφροσύνη;

4. Το βασιλικό αντιπραξικόπημα

Ήταν ένα κρύο πρωινό της 13ης Δεκεμβρίου 1967, όταν ο γενικός επιθεωρητής στρατού αντιστράτηγος Ιωάννης Μανέττας επισκέπτεται στο γραφείο του τον αρχηγό του γενικού επιτελείου Οδυσσέα Αγγελή και του δίνει επιστολή του βασιλιά με τον οποία ο Αγγελής διατάσσεται να παραδώσει στον Μανέττα αμέσως, εκείνη τη στιγμή, την αρχηγία του επιτελείου, δηλαδή την ανώτατη διοίκηση του ελληνικού στρατού. Ο Αγγελής συλλαμβάνει επί τόπου τον Μανέττα και αμέσως μετά τηλεφωνεί στον Παπαδόπουλο για να του πει τα νέα σκασμένος στα γέλια. Ξέρεις, φίλε Γιώργο, ο βασιλιάς επαναστάτησε κατά της επαναστάσεως! Εντάξει, μωρέ, τι έγινε, όλοι το ξέραμε πως θα αντεπαναστατήσει, λέει ο Γιώργος. Μόνο προσκλήσεις δεν μας έστειλε ο βασιλιάς για τούτη την παράσταση.

Ο βασιλιάς βρισκόταν ήδη στην Καβάλα, όταν ο άνθρωπός του, ο Μανέττας, επισκεπτόταν τον Αγγελή. Και περίμενε εκεί να του στείλει σήμα ο Μανέττας πως, εντάξει, η χούντα έπεσε έτσι, μ’ ένα βασιλικό φύσημα. Περάστε τώρα μεγαλειάτατε για να παραστήσετε τον ελευθερωτή στη δεύτερη πράξη τούτης της κωμωδίας.

Δυστυχώς για το βασιλιά, δεύτερη πράξη δεν υπήρξε. Η κωμωδία ήταν μονόπρακτη. Κι έτσι, ο βασιλιάς, μαζί με τη βασιλική σύζυγο, τη βασιλική μητέρα, τα δυο βασιλικά παιδιά και τη βασιλική αδερφή Ειρήνη παίρνουν δρόμο οικογενειακώς για τη Ρώμη πρώτα και στη συνέχεια για το Λονδίνο, και είναι ακόμα εκεί. Μαζί τους και ο πρωθυπουργός Κων. Κόλλιας, ο αυλάρχης Λεωνίδας Παπάγος, ο πτέραρχος Γ. Αντωνάτος και ο γιατρός Κουτήφαρης.

Κι έτσι η Ελλάδα ξέμεινε και από ανώτατο άρχοντα και από πρωθυπουργό. (Ήταν ο Κόλλιας). Και ο Παπαδόπουλος διορίζει αντιβασιλιά τον Ζωιτάκη, ενώ ο Ζωιτάκης με τη σειρά του ορκίζει πρωθυπουργό τον Παπαδόπουλο! Η κωμωδία τώρα έχει και ένα σπαρταριστό φινάλε κυκλικών αλληλοδιορισμών. 'Οχι παίζουμε, σαν τον βασιλιά! Που εξέπεμψε το μήνυμα εξέγερσης κατά της χούντας από τον ραδιοφωνικό σταθμό της Λάρισας, που ακουγόταν μόνο στα περίχωρα. Και που δεν πήρε υπ’ όψιν πως η χούντα είχε ήδη ξηλώσει και τους δημοκρατικούς και τους φιλοβασιλικούς αξιωματικούς. Με ποιους θα 'καμνε την αντεπανάστασή του ο βασιλιάς; Μα, με το βασιλικό του κύρος! Διαταγή του βασιλιά και τα σκυλιά δεμένα. Αμ, δε.

Σου λέει ο άνθρωπος, η ελληνική ιστορία διδάσκει πως όλες οι μέχρι τώρα δικτατορίες στην Ελλάδα είχαν βασιλική κάλυψη. Συνεπώς, αν πάψω να καλύπτω τη δικτατορία, αυτή θα καταρρεύσει. Αμ, δε. Ετούτη εδώ, η χούντα, μπόρεσε να κάνει και χωρίς βασιλιά. 'Αλλωστε, το έδειξε απ’ την αρχή, αφαιρώντας απ’ την άλλη χούντα, τη βασιλική, τη δόξα και την τιμή για τη σωτηρία της πατρίδας απ’ τους κομουνιστές.

Φυσικά, η ιδέα της αντεπανάστασης ήταν της Φρειδερίκης, όπως όλες οι σπουδαίες βασιλικές ιδέες. Τι είχε στο νου της αυτή η σατανική γυναίκα; Όλοι, και οι παλατιανοί μαζί, πίστευαν τότε πως η χούντα καταρρέει από μόνη της όπου νάναι. Όμως, αν κατέρρεε από μόνη της χωρίς να κουνηθεί ο βασιλιάς, ο λαός θα τον πετούσε αυτομάτως απ’ το θρόνο σαν τον άνθρωπο που ανέχτηκε τους δικτάτορες, και μάλιστα τους παρακατιανούς. Ενώ αν εμφανιζόταν σαν ελευθερωτής, ο θρόνος θα αποχτούσε καινούργια αίγλη. Η Φρειδερίκη δεν άκουσε την κόρη της Ειρήνη, τη μόνη απ’ τη βασιλική οικογένεια που εξ αρχής αγάπησε ειλικρινά τους συνταγματάρχες. Και την πάτησε η Φρειδερίκη.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΧΩ
Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΙΣΤΟΡΙΑ - ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ - All Rights Reserved
Proudly powered by Blogger