Ο ρατσιστικός λόγος έλκει τις ρίζες του από την κυρίαρχη ερμηνεία της «υπεροχής της Δύσης», που βασίστηκε στον θρίαμβο της αποικιοκρατίας (την οποία προηγουμένως είχε στηρίξει ιδεολογικά). Στο μεταίχμιο 19ου και 20ού αιώνα αναμείχθηκαν, με ανορθολογικό τρόπο, θεωρίες για «ανωτερότητα της άριας φυλής» που καταγόταν από... εξωγήινους και το αίμα της δεν έπρεπε να αναμειγνύεται με των «κατώτερων φυλών».
Κοιτίδα των μυστικιστικών και παγανιστικών αυτών θεωριών ήταν κυρίως η Αυστρία και η Γαλλία, με τη Γερμανία να ακολουθεί πρόθυμα και φανατικά.
Η ανάδυση του «κοινωνικού δαρβινισμού» (δηλαδή η καταστροφή των κατώτερων τάξεων) αλλά και οι ερμηνείες της ιστορικής εξέλιξης ως πάλης μεταξύ φυλών -και όχι τάξεων- βρήκαν την απόλυτη έκφρασή τους στη γενοκτονική βία και στο Ολοκαύτωμα.
Ο ναζισμός μετουσίωσε την αντιεπιστημονική φυλετική ιδεολογία σε αποτρόπαια πράξη με τους νόμους της Νυρεμβέργης, τα αντιεβραϊκά πογκρόμ, την εξολόθρευση Ρώσων αιχμαλώτων, τη μαζική εξόντωση Ρομά, Σλάβων. Αποκορύφωμα το «απόλυτο κακό», η Shoah.
Παρά τις προσπάθειες εξοβελισμού του από τον μεταπολεμικό κόσμο, ο ρατσιστικός λόγος εξακολουθεί να υπάρχει, «αλλάζοντας δέρμα». Οι κατακλυσμιαίες αλλαγές των τελευταίων δεκαετιών και η μαζική εισροή εκατομμυρίων προσφύγων/μεταναστών στην Ευρώπη οδήγησαν σε αναβίωση ενός μεταλλαγμένου ρατσισμού ο οποίος αφού απέβαλε τη «φυλετική» του κατεύθυνση μεταπήδησε στον εθνοκεντρισμό και στην ισλαμοφοβία.
Ξανατέθηκε το ερώτημα εάν το μεταναστευτικό ήταν απλώς η αφορμή ή ο ρατσισμός είναι εγγεγραμμένος στον «γενετικό κώδικα της ευρωπαϊκής νεωτερικότητας».
Η πτώση της «κλασικής» φασιστικής παράδοσης άνοιξε τον δρόμο για την ανάδυση μιας «νέου τύπου» ακροδεξιάς.
Και το πιο επικίνδυνο νέο φαινόμενο: ο μαζικός «εισοδισμός» στα καθεστωτικά, επίσημα, νεοφιλελεύθερα, ιστορικά δημοκρατικά δεξιά κόμματα της Ευρώπης πολλών «γενετικά τροποποιημένων» ακροδεξιών, υπόρρητων νεοφασιστών, πράγμα που καθιστά τα σύνορα μεταξύ του παλιού συντηρητισμού και του ακροδεξιού οικονομικού νεοφιλελευθερισμού πορώδη.
Στο τεύχος αυτό θα έχετε την ευκαιρία να γνωρίσετε τι εστί αμερικανικός ρατσισμός, σε ένα σπάνιο κείμενο συνεργάτη της έκδοσης ο οποίος στο πλαίσιο ακαδημαϊκής έρευνάς του επισκέφτηκε φυλακές υψίστης ασφαλείας και συνομίλησε με Μαύρους Πάνθηρες που σαπίζουν εκεί επί 47 χρόνια. Στον απόηχο των αγώνων του Μάλκολμ X, του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, της Ελίζαμπεθ Εκφορντ έρχεται να προστεθεί συνέντευξη του Τζαλίλ Μουντακίμ πίσω από τα κάγκελα: «Εάν ήμασταν του κοινού ποινικού δικαίου ή ρουφιάνοι, θα είχαμε αποφυλακιστεί. Αυτό που με κρατάει είναι ότι έχω διατηρήσει το αρχικό μου όραμα και παραμένω επαναστάτης».
Βασιλική Λάζου
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου