Τo Επίσημο κράτος συνεργάζεται με τις ληστοσυμμορίες
Με το στήριγμα αυτό ξαπλώθηκε κατά του δημοκρατικού λαού και κυρίως κατά των δυνάμεων της Εθνικής Αντίστασης.
Ενας διωγμός μεγάλης έκτασης και αγριότητας, που τα δεινά της γερμανικής κατοχής ήταν μικροπράγματα μπρος σ’ αυτά της νέας αγγλικής κατοχής.
Είχαν εκδοθεί, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Κ. Ρέντη, υπουργού τότε Δικαιοσύνης 80 χιλ. εντάλματα σύλληψης εναντίον αντιστασιακών ενώ πολλές άλλες δεκάδες είχαν συλληφτεί χωρίς εντάλματα και άλλοι δολοφονούνταν χωρίς κανένα λόγο.
Το φθηνότερο των πραγμάτων ήταν η ζωή των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, ιδιαίτερα των κομμουνιστών και των στελεχών του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ.
Χιλιάδες αγωνιστές κακοποιούνταν, βασανίζονταν, διαπομπεύονταν, γυναίκες βιάζονταν και κουρεύονταν. δολοφονούνταν από τίς συμμορίες των μοναρχικών πρώην ταγματασφαλιτών.
Στην ύπαιθρο μαζί με τις δολοφονίες καταστρέφονταν και λεηλατούνταν οι περιουσίες των δημοκρατικών πολιτών. Ελαιώνες και αμπελώνες ξεριζώνονταν, ζώα φονεύονταν, ρουχισμός λεηλατούνταν, οικιακά σκεύη αρπάζονταν. σπίτια πυρπολούνταν.
Οι παρακρατικές συμμορίες που εξοπλίζονταν από τους Βρετανούς όπως στην πρώτη κατοχή από τους Γερμανούς και συνεργάζονταν στις επιδρομές τους με τις επίσημες κρατικές αρχές είχαν γίνει μάστιγα για την ύπαιθρο.
Όσοι από τους πολίτες είχαν τη δυνατότητα εγκατέλειψαν τις εστίες τους. Κατέφυγαν στις πόλεις κατά δεκάδες χιλιάδες όπου ζούσαν κάτω από άθλιες συνθήκες πλήρους εξαθλίωσης.
Αλλοι πέρασαν στην παρανομία και άλλοι κρύβονταν στα βουνά για να γλιτώσουν.
Πρώτη φορά επίσημο κράτος δίωκε το σύνολο σχεδόν των υπηκόων του!
Σε υπόμνημά τους την 5 Ιούνη 1945 οι πολιτικοί αρχηγοί Σοφούλης, Καφαντάρης, Τσουδερός. Πλαστήρας κλπ. κατάγγειλαν τη Δεξιά κυβέρνηση Π. Βούλγαρη:
«Η εγκαθιδρυθείσα μετά το κίνημα του Δεκεμβρίου τρομοκρατία της άκρας Δεξιάς εις ολόκληρον την χώραν, επεκτείνεται καθημερινώς έχει δε προσλάβει έκτασιν και βιαιότητα καθιστώσαν αφόρητον την ζωήν των μή βασιλοφρόνων πολιτών και αποκλείουσαν οιανδήποτε σκέψιν διεξαγωγής ελευθέρου δημοψηφίσματος ή εκλογών. Αι τρομοκρατικοί οργανώσεις της άκρας Δεξιάς, των όποιων αι κυριώτεραι είχον εξοπλισθεί εν μέρει υπό των Γερμανών και παντοιοτρόπως συνεργάσθησαν μετ' αυτών. όχι μόνον δεν διώκονται αλλ' άναφανδόν συμπράττουν με τα όργανα της τάξεως προς τελείαν κάθε δημοκρατικής πνοής κατάπνιξιν».
Αλλά και το επίσημο μονορχοφασιστικό κράτος που ίδρυσαν και στήριζαν με τα όπλα τους οι Βρετανοί δίωκε τους δημοκρατικούς πολίτες. Στις 10.12.45 ο Κ. Ρέντης. υπουργός Δικαιοσύνης, είχε δηλώσει:
«Κατά τα στοιχεία τα συγκεντρωθέντα εις το ύπουργεΐον Δικαιοσύνης, το σύνολο των κρατουμένων εις τας φυλακάς ανέρχεται είς 17.984. Έξ αύτών κατάδικοι είναι 2.388 και υπόδικοι 15.596. Εκκρεμείς υποθέσεις αφορώσαι κακουργήματα, ανέρχονται είς 18.401, ελλείπουν όμως στοιχεία 17 περιφερειών. Διώκονται ως μέλη τού ΕΑΜ - ΕΛΑΣ 48.956. Ελλείπουν στοιχεία δια 14 περιφέρειας. Το σύνολον των διωκομένων υπολογίζεται, περιλαμβανομένων των έν προφυλακίσει, ότι υπερβαίνει τας 80.000 άτομα {«’Ελευθερία». 11.12.45).
Σ’ αυτούς δεν συμπεριλαμβάνονται οι καταδιωκόμενοι που αναγκάστηκαν να καταφύγουν στις μεγάλες πόλεις όπου ζούσαν νηστικοί, άνεργοι και άστεγοι.
Δεν είναι όμως μόνο αυτοί που λείπουν. Ο Κ. Ρέντης δεν ανέφερε στις δηλώσεις του ούτε λέξη για τις χιλιάδες των δολοφονημένων.
Συμπληρωματικά δίνουμε ένα διάγραμμα της τρομοκρατίας που ασκούνταν από μοναρχικές συμμορίες στην ύπαιθρο.
Διάγραμμα τρομοκρατίας Άπό 12.2.45 - 31.3.46
Τα στοιχεία αυτά δεν είναι οπωσδήποτε πλήρη και δεν παρουσιάζουν παρά μόνο ως ένα βαθμό την κατάσταση. Και φυσικά οι δράστες αυτών των εγκλημάτων έμειναν πάντα «άγνωστοι» και άπιαστοι.
Ό υπουργός Δημοσίας Τάξεως επί κυβερνήσεως Θ. Σοφούλη Στ. Μερκούρης, είχε ενυπογράφως δηλώσει:
«Η ύπαιθρος κυριαρχείται από ενόπλους συμμορίας. Αι συμμορίαι συνειργάζοντο δυστυχώς εις πολλά σημεία μετά των Σωμάτων Ασφαλείας και όπου δεν συνειργάζοντο, υπεθάλποντο απολύτως. Ουδείς εκ των συμμοριτών αυτών είχε επικηρυχθεί μέχρι της ημέρας της αναλήψεως των καθηκόντων μου (Νοέμβριος 1945) παρ' όλον ότι είχον διαπράξει πολλά εγκλήματα» («Βήμα», 20.3.46).
Η θηριωδία των 206 ένοπλων συμμοριών που λυμαίνονταν την ύπαιθρο και τις πόλεις ξεπερνούσε και εκείνη της Γκεστάπο και των Ές -Ες.
Παράδειγμα το μαρτυρικό τέλος του Κ. Βιδάλη πολιτικού συντάκτη του «Ριζοσπάστη» που πιάστηκε μέρα μεσημέρι μέσα στην αμαξοστοιχία όταν ταξίδευε από Λάρισα -Βόλο, βασανίστηκε πολλές ώρες και θανατώθηκε από τα βασανιστήρια παρουσία του Αγγλου Αξιωματικού Τζώρτζ Μύλλερ.
Οι μεταβαρκιζιανές κυβερνήσεις συγκρότησαν στρατό από μοναρχικούς και δοσίλογους αξιωματικούς.
Στο στρατό έγιναν αλλεπάλληλες εκκαθαρίσεις έτσι που στο τέλος δεν υπηρετούσε ούτε ένας αξιωματικός που πήρε μέρος στην 'Εθνική 'Αντίσταση.
Τα στελέχη του ΕΛΑΣ στάλθηκαν εξορία στα νησιά του Αιγαίου. Μαζί τους και οι στρατηγοί Στέφανος Σαράφης, Αρχηγός τού ΕΛΑΣ και Εύρ. Μπακιρτζής πρώτος πρόεδρος της ΠΕΕΑ, της κυβέρνησης του βουνού κ.α.
Αντίθετα 1.309 αξιωματικοί των Ταγμάτων Ασφάλειας, που πρόσφεραν υπηρεσίες στον καταχτητή, βρίσκονταν σε ενεργό υπηρεσία στο στρατό κατέχοντας καίριες θέσεις και έτυχαν τιμητικών διακρίσεων.
Ο Θ. Μανέτας, υπουργός Στρατιωτικών, δήλωσε στη Βουλή (27.5.46) για την οργάνωση του στρατού ότι «η σύνθεσις του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου είναι αντίθετος προς τας επαγγελίας της κυβερνήσεως περί συγκροτήσεως ενός στρατού αποκλειστικώς οργάνου του Εθνους. Διότι εις το Ανώτατον Στρατιωτικόν Συμβούλιον έχουν τοποθετηθεί οι δύο αρχηγοί μιας οργανώσεως υπό τα στοιχεία PAN (Ρωμυλία -Αύλών - Νήσοι).
»Η οργάνωσις αύτη μετά μιας ετέρας («X»- σ.σ.) οργανώσεως κατόρθωσαν να τοποθετήσουν εις τας κεντρικάς θέσεις του Επιτελείου αντιπροσώπους και να εξαπλώσουν τους πλοκάμους των εις το στράτευμα, το όποιον ήδη ευρίσκεται εις τας χείρας των δύο τούτων οργανώσεων... Αλλ’ αι οργανώσεις αύται θα επιφέρουν θάττον ή βράδιον την διάλυσιν του στρατεύματος ή την ΔΙΑΛΥΣΙΝ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ».
Τέτοιοι αξιωματικοί που υπηρέτησαν τους καταχτητές και μεταπελευθερωτικά υπηρετούσαν στο στρατό προάγονταν.
Δίνουμε μερικές χτυπητές περιπτώσεις ονομαστικά.
Στο δημοκρατικό τύπο της περιόδου εκείνης δημοσιεύτηκε το παρακάτω συμφωνητικό ενός απ’ αυτούς με τις γερμανικές στρατιωτικές αρχές:
«Έλαβον γνώσιν των κάτωθι συμφωνιών και βεβαιώνω την αποδοχήν των με την υπογραφήν μου:
1) Ο αρχηγός του ελληνικού σώματος εθελοντών Κορίνθου (Τάγματα ‘Ασφαλείας - σ.σ.) υποτάσσει τον εαυτόν του και τους αξιωματικούς και στρατιώτας τους όποιους έχει στρατολογήσει εις τον γερμανικόν στρατόν.
2) Το ελληνικό σώμα εθελοντών Κορίνθου IV δρα αποκλειστικώς προς καταπολέμησιν των κομμουνιστών και των εν Έλλάδι αναφυεισών οργανώσεων ΕΑΜ - ΕΛΑΣ...
5) Ως εγγύησιν δια την καλήν και χρηστήν εκπλήρωσιν των ως άνω συμφωνιών, δηλώνουν τα μέλη του έλληνικοΰ έθελοντικοΰ IV Σώματος ότι είναι πρόθυμα ανά πάσαν στιγμήν να προσφέρουν τας οικογενείας των εις τόν γερμανικόν στρατόν».
Υπογραφή Ταγματάρχης Γ Κοντοστάνος και ακολουθούν υπογραφές κατωτέρων αξιωματικών και οπλιτών. Ο Κοντοστάνος υπηρετούσε στο στρατό και προήχθη μάλιστα σε αντισυνταγματάρχη.
Η εφημερίδα «Νέα» έγραφε στις 7.5.45:
«Εις τους κύκλους των δημοκρατικών αξιωματικών προεκάλεσεν αλγεινήν εντύπωσιν το γεγονός της προαγωγής δύο ταγματαρχών των Ταγμάτων Ασφαλείας εις τον βαθμόν του αντισυνταγματάρχου
Οι αξιωματικοί αυτοί είναι οι ταγματάρχες Κοντοστάνος και Γ. Οικονόμου υπηρετήσαντες εις τα Τάγματα Ασφαλείας Κορίνθου, βαρυνόμενοι με συλλήψεις και εκτελέσεις ομήρων.
Ο πρώτος μάλιστα εξ αυτών βαρύνεται και με το γεγονός ότι την προτεραίαν της αναχωρήσεως των Γερμανών παράθεσεν εις αυτούς πλούσιον γεύμα, την δε επομένην παρηκολούθη εκ Κορίνθου την ανατίναξιν των γεφυρών του Ισθμού» που έκαναν οι Γερμανοί πριν αναχωρήσουν.
Ο συνταγματάρχης X. Γερακίνης που το 1946 είχε προαχθεί σε ταξίαρχο, το 1944 ήταν ανώτερος στρατιωτικός επόπτης των Ταγμάτων ’Ασφαλείας Εύβοιας και είχε υποβάλει την παρακάτω αναφορά στην Ανωτέρα (γερμανική) Στρατιωτική Διοίκηση της Χαλκίδας.
«Αναφέρω ότι φάλαγξ Άφρατίου εκκινήσασα 23ην ώραν χθες δια δύο φαλαγγών, αφήκετο Θεολόγον 3. 55' ώραν σήμερον. Αντάρται κατέχοντες υψώματα ΒΑ Θεολόγου επεχείρησαν ματαίωσιν εισόδου ημετέρων εις χωρίον. Επηκολούθησε μάχη διαρκέσασα επί ώραν περίπου. Τελικώς αντίπαλος υπεχώρησε. Σχεδόν σύνολον κατοίκων είχε εγκαταλείψει χωρίον πλήν τριακοντάδος ιδία γυναικών και γερόντων.
Έκ τών ήμετέρων εις Γερμανός στρατιώτης, βαρέως τραυματίας.
Θεολόγος 4.6.44.
Ανώτερος Επόπτης ·Χ. Γερακίνης».
Ο X. Γερακίνης σαν ταξίαρχος πια είχε τοποθετηθεί υποδιοικητής της Σχολής Ευελπίδων προφανώς για να διαπαιδαγωγεί πατριωτικώς τους μέλλοντες αξιωματικούς!
Και κάτι πιο σημαντικό. Ο ίδιος αξιωματικός είχε τοποθετηθεί πρόεδρος του στρατιωτικού πειθαρχικού συμβουλίου, για να κρίνει τον πατριωτισμό των άλλων αξιωματικών! Αύτό τό στρατό συγκροτούσαν οι Βρετανοί.
Θά άναφέρουμε άκόμα μιά κραυγαλέα περίπτωση. Ο ανώτερος διοικητής Χωροφυλακής Στερεάς Ελλάδος το 1946 συνταγματάρχης Αναστασόπουλος, το 1941 κατά την εισβολή τον Βουλγάρων φασιστών στην Καβάλα υπηρετούσε εκεί με το βαθμό του ταγματάρχη και παρέδωσε κανονικά την πόλη στα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής μαζί και τα αστυνομικά αρχεία για να τα διευκολύνει στο έργο εξόντωσης του ελληνισμού.
Μετά την παράδοση ο Ελληνας αυτός εθνικόφρονας διοικητής απευθύνθηκε στους Βούλγαρους και είπε:
«Κύριοι έχω να σας κάμω ένα δώρο, είμαι βέβαιος άτι θα σας ευχαριστήσει. Και ο Αναστασόπουλος τους πρόσφερε
1) ένα μαστίγιο από 4 χορδές σύρματος,
2) ένα μαστίγιο από δύο χορδές σύρματος,
3) ένα μαστίγιο σαν καλάμι γερό, ευλύγιστο και με πολλούς χονδρούς κόμβους και
4) ένα κλομπ του ίδιου του Αναστασόπουλου μήκους 40 εκατοστών.
Προσφέροντας τα δώρα αυτά ο έλληνας αυτός αξιωματικός είπε τα εξής καταπληκτικά: «Εύρετε τί θα πει Καβάλα; Είναι μία πόλις γεμάτη από αναρχικούς κομμουνιστές και αλήτες. Μ’ αυτά εδώ που σας προσφέρω είμαι βέβαιος πώς θα τους δαμάσετε».
Οι Βούλγαροι καταχτητές φασίστες ασφαλώς θα τον ευχαρίστησαν, αλλά παράλληλα θα σχημάτισαν αλγεινή εντύπωση για τον πατριωτισμό αυτού του στυλοβάτη του καθεστώτος της εθνικοφροσύνης.
Αργότερα κάποιος Έλληνας αξιωματικός διαμαρτυρήθηκε στον Αναστασόπουλο λέγοντας: «Αυτό που κάνετε δεν είναι ούτε Εθνικό, ούτε άνθρώπινο». Και εκείνος απάντησε: «Για μας τους αστυνομικούς δεν υπάρχουν διακρίσεις μεταξύ Εθνικοτήτων. Μεταξύ μας υφίσταται αστυνομική άλληλεγγύη»!
Η Δεξιά Εφημερίδα της Καβάλας στο φύλλο της της 23 'Ιούλη 1946 περιέγραφε με τα εξής λόγια την αντιπατριωτική συμπεριφορά του Αναστασόπουλου προς τους Βούλγαρους φασίστες καταχτητές:
«Την εποχήν κατά την οποίαν οι Ελληνες της Καβάλας πολεμούσαν ως γίγαντες εις την Αλβανία και έπληττον θανασίμως τον εισβολέα ο κ. Άναστασόπουλος κυριαρχημένος από τον υπερεθνικισμό του, όχι μόνον εδέχθη να παραδώσει τα υπ’ αυτόν αστυνομικά τμήματα εις τους Βούλγαρους αξιωματικούς, αλλά εθεώρησε πατριωτικόν του καθήκον να παραθέσει γεύμα εις τους Βούλγαρους αξιωματικούς δημοσίως εις το κεντρικόν εστιατόριον, "Ό Γέρος τού Μωρία" και καταληφθείς από φλογερόν Εθνικόν παραλήρημα έσπευσε κατά τα Επιδόρπια να προσφωνήσει τους βούλγαρους αστυνομικούς και να τελειώσει την προσφώνησίν του με την ευχή "Ζήτω η Βουλγαρία"».
Αυτοί οι απάτριδες αξιωματικοί ανέλαβαν μετά τη Βάρκιζα κεντρικές θέσεις - κλειδιά στον κρατικό μηχανισμό και το στρατό που είχαν αναλάβει οι άγγλοι επικυρίαρχοι με τους δύο επόπτες στρατηγούς τους Ρόλλιγκς και Γουΐκαμ να συγκροτήσουν.
Αυτοί οργάνωσαν. με των άμεση καθοδήγηση των βρετανικών αποστολών, τις μοναρχικές συμμορίες που οργίαζαν.
Οι μοναρχικοί λήσταρχοι Σούρλας, Μαγγανάς, Καλαμπαλίκης, Βελέντζας και άλλοι αρχηγοί 206 τον αριθμό συμμοριών επιδίδονταν ανοιχτά στα αγριότερα κατά των δημοκρατικών πολιτών εγκλήματα, χωρίς ποτέ να ενεργηθεί ούτε η παραμικρή ρναντίον τους δίωξη.
Είναι χαρακτηριστικά τα μέτρα Επιείκειας που έπαιρναν οι μεταπελευθερωτικές κυβερνήσεις υπέρ των δοσίλογων και τα λόγια συμπάθειας που ακούστηκαν στη Βουλή υπέρ του αιμοσταγούς ληστοσυμμορίτη Μαγγανά που υπηρέτησε στα Τάγματα ’Ασφαλείας και ο οποίος το Γενάρη του 1946 επί κυβερνήσεως Θ. Σοφούλη μπήκε στην Καλαμάτα και με την ανοχή των αρχών απήγαγε 80 δημοκρατικούς πολίτες και π' αυτούς σκότωσε τους 10. ’
Επίσης η ίδια συμμορία το Μάη του 1946 επί κυβέρνησης Κ. Τσαλδάρη μπήκε στην Πύλο, κατέλυσε και εκεί τις αρχές και έσφαξε δημοκρατικούς πολίτες που βρίσκονταν στα κρατητήρια τής Χωροφυλακής.
Σε άλλο κοινό δολοφόνο τον λοχαγό Κατσαρέα. που υπηρέτησε κι αυτός στα Τάγματα Ασφάλειας. αρχηγό άλλης συμμορίας που δρούσε στη Νότιο Πελοπόννησο και δράστη της σφαγής 35 αθώων δημοκρατικών πολιτών του χωριού Βαμβακού.. Η διοίκηση χωροφυλακής Σπάρτης με επίσημο έγγραφό της του κοινοποιεί τα συγχαρητήρια του υπουργού Δημοσίας Τάξεως για τη δράση του αυτή εναντίον των δημοκρατικών πολιτών.
Τα όργανα ασφαλείας του κράτους, οι εισαγγελείς απ’ το νόμο ταγμένοι για τη δίωξη του εγκλήματος. οι κυβερνήσεις, που κύρια αποστολή τους ήταν η εξασφάλιση της ησυχίας των πολιτών και η προετοιμασία γνήσιων εκλογών. παρέμειναν απαθείς και αδιάφοροι σαν να μη συνέβαινε τίποτε.
Πολλές φορές μάλιστα οι αρχές έφταναν στο τόπο του εγκλήματος μετά την τέλεση των κακουργημάτων και προέβαιναν στη σύλληψη και κράτηση των παθόντων με τη δικαιολογία ότι κρατούνται για να προστατευτεί η ζωή τους από ενδεχόμενη επανάληψη επεισοδίων εναντίον τους!
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου