«Εγχειρίδιο του Αντάρτη Πόλης» Μέρος 5ο

 Εισβολές

Η εισβολή είναι μία μέθοδος γρήγορης επίθεσης σε χώρους στα προάστια αλλά και στο κέντρο, σε μικρούς στρατιωτικούς χώρους, αστυνομικά τμήματα, νοσοκομείο κλπ. με στόχο να δημιουργήσει φθορά ή να απελευθερώσει τραυματίες, αιχμαλώτους και πρόσωπα που κρατούνται από την αστυνομία. Αυτή η ενέργεια έχει επίσης σα στόχο την καταστροφή οχημάτων, των βορειοαμερικανικών εταιριών κυρίως, σε χώρους στάθμευσης και αποθήκες.

Αυτή η μορφή αγώνα είναι πολύ χρήσιμη σε αυτοκινητόδρομους και επαρχιακούς δρόμους γιατί αναγκάζει τον εχθρό να κάνει πολυέξοδες κινήσεις, και μάλιστα χωρίς αποτέλεσμα αφού δεν πρόκειται να βρει κανέναν για να πολεμήσει. Όταν η εισβολή γίνεται σε συγκεκριμένες κατοικίες, γραφεία, αρχεία και δημόσια κτίρια, βοηθάει στην κλοπή απόρρητων ντοκουμέντων που είναι χρήσιμα γιο vc αποκαλυφθούν οι απάτες, οι συμφωνίες και η διαφθορά των δημοσίων υπαλλήλων όπως και οι βρώμικες δουλειές και οι εγκληματικές συνεργίες με τους βορειοαμερικάνους πράκτορες. Mια εισβολή που γίνεται κατά τη διάρκεια της νύχτας έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας.

Καταλήψεις

Οι καταλήψεις χρησιμοποιούνται από τους αντάρτες των πόλεων για να επιτευχθεί η σωστή προπαγάνδα σε συγκεκριμένους χώρους. Μόνο κατά τη διάρκεια της κατάληψης πραγματοποιείται αντίσταση στον εχθρό. Εργοστάσια και σχολεία μπορούν να καταληφθούν κατά τη διάρκεια απεργιών ή άλλων παρόμοιων καταστάσεων, ως διαμαρτυρία ή ως αντιπερισπασμός για κάποια άλλη ενέργεια. Η κατάληψη ραδιοφωνικών σταθμών γίνεται για λόγους προπαγάνδας. Η κατάληψη σαν ενέργεια έχει πολύ μεγάλη σημασία. Για να μην έχουμε όμως στις γραμμές μας απώλειες σε πρόσωπα ή σε υλικό θα πρέπει να έχουμε πάντα δυνατότητα υποχώρησης που πρέπει να έχει προγραμματιστεί και να εκτελείται σε δεδομένες στιγμές. Οι καταλήψεις έχουν πάντα παροδικό χαρακτήρα και όσο πιο αιφνιδιαστικά γίνονται τόσο μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα έχουν.

Ενέδρες

Στις ενέδρες, μια κλασσική αιφνιδιαστική επίθεση, ο εχθρός πλήττεται ενώ διασχίζει ένα δρόμο, κατά τη διάρκεια μιας αστυνομικής εφόδου ή όταν έχει περικυκλώσει ένα σπίτι ή κάποιον άλλο μεγαλύτερο χώρο. Ο εχθρός μπορεί να οδηγηθεί σε παγίδα με μια ψεύτικη πληροφορία και έτσι να πέσει θύμα ενέδρας.

Ο σημαντικότερος στόχος της ενέδρας είναι η λαφυραγωγία όπλων και η εξόντωση του εχθρού, ωστόσο μπορούμε σε μία οργανωμένη ενέδρα να ακινητοποιήσουμε ακόμη και επιβατηγά τραίνα με σκοπό την προπαγάνδα. Αν όμως πρόκειται για τραίνο που μεταφέρει μονάδες στρατού, τότε η ενέδρα απαιτεί την εξόντωση των στρατιωτών και τη λαφυραγωγία. Ο αντάρτης των πόλεων που έχει εκπαιδευτεί σαν ελεύθερος σκοπευτής είναι κατάλληλος γι' αυτήν την μορφή αγώνα, επειδή ξέρει να κρύβεται στις ανωμαλίες του εδάφους, σε σκεπές, σε εργοτάξιο, και από εκεί vc βρίσκει εύκολα το στόχο του. Ο εχθρός έχει μεγάλες απώλειες σε μια ενέδρα, αποδιοργανώνεται και κατακλύζεται από φόβο.

Οδομαχίες

Οι οδομαχίες χρησιμοποιούνται για να συμπεριλάβουν στον αγώνα τις μάζες. Οι βραζιλιάνοι φοιτητές το 1968 χρησιμοποίησαν τέτοιου είδους τακτικές με μεγάλη επιτυχία ενάντια στο στρατό και στην αστυνομία. Διαδηλώσεις κινούνταν στο αντίθετο ρεύμα του δρόμου και χτυπούσαν το ιππικό με σφεντόνες και βώλους. Αλλου τύπου οδομαχίες γίνονται με οδοφράγματα και με επίθεση εναντίον της αστυνομίας με πέτρες, μπουκάλια, τούβλα, σκουπιδοτενεκέδες και παρόμοια αντικείμενα. Οι οικοδομές και τα εργοτάξια μπορούν να χρησιμεύσουν στη φυγή όπως και σαν κρυψώνες των διαδηλωτών.

Πρέπει να έχουμε την δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε τις τακτικές του εχθρού. Αν η αστυνομία χρησιμοποιεί ασπίδες τότε πρέπει να χωριζόμαστε σε δύο ομάδες και να χτυπάμε από πίσω και από μπρος. Όταν η μία ομάδα επιτίθεται, η άλλη πρέπει να υποχωρεί ώστε να μην δεχτεί η ίδια τα πυρά της άλλης ομάδος. Πρέπει επίσης οπωσδήποτε να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την περικύκλωση από τις δυνάμεις της αστυνομίας. Εάν κάποιοι αστυνομικοί έχουν σαν αποστολή να μπουν στις γραμμές μας για να συλλάβουν διαδηλωτές, τότε οι αντάρτες των πόλεων πρέπει να τους περικυκλώνουν, να τους αφοπλίζουν, και να τους τιμωρούν. Την ίδια στιγμή αυτοί που απειλούνται με σύλληψη έχουν την ευκαιρία να ξεφύγουν. Αυτήν την ενέργεια των ανταρτών των πόλεων την ονομάζουμε περικύκλωση μέσα στην περικύκλωση.

Όταν η αστυνομία περικυκλώνει σχολές, εργοστάσια, χώρους συγκέντρωσης και άλλα σημεία, δεν επιτρέπεται ο αντάρτης των πόλεων να αιφνιδιαστεί και να παραδοθεί. Ο εχθρός θα προσπαθήσει να μεταφέρει αστυνομικούς μέσα σε οχήματα για να καταλάβει στρατηγικά σημεία στους δρόμους, ώστε να εισβάλλει στα κτίρια. Ο αντάρτης των πόλεων όμως δεν επιτρέπεται ποτέ να μπει σε ένα κτίριο ή να συναντηθεί εκεί με άλλους, χωρίς να ξέρει προηγουμένως τις συνθήκες της φυγής, πώς να αποφύγει την περικύκλωση, ποια στρατηγικά σημεία θα καταλάβει η αστυνομία και ποιοι δρόμοι προσφέρονται για περικύκλωση.

Πρέπει vc καταλάβει ο ίδιος άλλα στρατηγικά σημεία απ' όπου θα μπορεί να χτυπάει τον εχθρό. Πρέπει να ναρκοθετεί δρόμους και χώρους στάθμευσης που θα χρησιμοποιήσει η αστυνομία για να ανατινάξει τα οχήματά της. Πρέπει επίσης να στηθούν παγίδες στους αστυνομικούς, για να πέσουν στην ενέδρα. Η περικύκλωση πρέπει να γίνεται σε δρόμους που είναι άγνωστοι στις αστυνομικές δυνάμεις. Το καλά οργανωμένο σχέδιο υποχώρησης είναι η καλύτερη εγγύηση για να αποφύγουμε την περικύκλωση από τον εχθρό. Στα σημεία που δεν εκπληρούν τις προϋποθέσεις ασφαλούς φυγής, πρέπει να αποφεύγονται οι συγκεντρώσεις ώστε να μην πέφτουμε θύματα περικύκλωσης του εχθρού.

Σ’ αυτές τις τακτικές οδομαχίες γεννήθηκε ένας νέος τύπος αντάρτη των πόλεων, που παίρνει μέρος σε μαζικές κινητοποιήσεις και τον ονομάζουμε Διαδηλωτή αντάρτη των πόλεων. Παίρνει μέρος σε πορείες και άλλες διαδηλώσεις του λαού με ειδικές και αυστηρά καθορισμένες αποστολές, δηλαδή οφείλει να πετάει πέτρες και άλλα αντικείμενα, να βάζει φωτιές, να πυροβολεί αστυνομικούς, να τους αφοπλίζει, να απαγάγει πράκτορες του εχθρού και προβοκάτορες, όπως επίσης να εκτελεί τους χαφιέδες. τους βασανιστές και τους διοικητές της αστυνομίας, οι οποίοι για να μην γίνουν αντιληπτοί κυκλοφορούν μεταμφιεσμένοι ή σε αυτοκίνητα με πλαστές πινακίδες. Ακόμη είναι σημαντικό να  χρησιμοποιεί την περικύκλωση μέσα στην περικύκλωση, να ψάχνει στα οχήματα της κυβέρνησης και της αστυνομίας για όπλα, χρήματα και άλλα χρήσιμα αντικείμενα και να καταστρέφει ή να πυρπολεί τα ίδια τα οχήματα.

Σε συνεργασία με τους Διαδηλωτές-αντάρτες των πόλεων, οι ελεύθεροι σκοπευτές παίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο, θέτουν εκτός μάχης τον εχθρό χρησιμοποιώντας κυνηγετικές καραμπίνες, αυτόματα όπλα κλπ, κρυμμένοι σε στρατηγικά σημείο.

Απεργίες και στάσεις εργασίας

Σαν μορφή αγώνα η απεργία χρησιμοποιείται από τον αντάρτη των πόλεων στους χώρους δουλειάς, στις σχολές κλπ., για να βλάψει τον εχθρό με τη διακοπή της δουλειάς και των μαθημάτων. Η απεργία είναι ένα ισχυρό όπλο στο χέρια εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων. Για το λόγο αυτό, ο εχθρός κάνει χρήση αποτρόπαιας βίας και μεγάλης δύναμης πυρός. Οι απεργοί φυλακίζονται, τους μεταχειρίζονται κτηνωδώς και συχνά δολοφονούνται. Μία απεργία πρέπει να προετοιμαστεί με τέτοιον τρόπο ώστε να μην προδοθούν οι πρωτεργάτες της. Μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας έχει μία απεργία όταν είναι οργανωμένη σε μικρές ομάδες που φροντίζουν την προετοιμασία της με μυστικότητα και μεγάλη προσοχή.

Όπλα, πυρομαχικά, κοκταίηλ Μολότωφ, αυτοσχέδια όπλα, όλα αυτά πρέπει να είναι στη διάθεση μας για να αντιμετωπίσουμε τον εχθρό. Μπορεί ταυτόχρονα να γίνονται ενέργειες σαμποτάζ σε διάφορα σημείο, ώστε να διαταράσσεται η καθημερινότητα της ζωής, κι έτσι να δημιουργούνται πολλά μέτωπα που είναι δύσκολο να τ' αντιμετωπίσει ο εχθρός.

Κατά τη διάρκεια των απεργιών και των απλών στάσεων εργασίας, μπορεί ο αντάρτης των πόλεων να εισβάλλει ή να κάνει κατάληψη χώρων. Ταυτόχρονα μπορεί να συλλάβει ομήρους και εχθρικούς πράκτορες που θα τους ανταλλάξει με απεργούς που έχουν συλληφθεί.

Οι απεργίες και οι στάσεις εργασίας είναι χρήσιμες στην προετοιμασία της παγίδας και της ενέδρας όπου πρόκειται να εξοντωθούν αστυνομικοί που είναι γνωστοί για τις φρικιαστικές μεθόδους τους βασανισμούς. Είναι σημαντικό να γίνουν υλικές και ηθικές φθορές στον εχθρό σαν συμπλήρωμα της αντάρτικης ενέργειας.

Λιποταξία, λαφυραγωγία όπλων, πυρομαχικών και εκρηκτικών υλών

Η λιποταξία και η λαφυραγωγία των όπλων είναι δυνατόν να γίνουν σε στρατώνες, στρατιωτικά νοσοκομεία, πλοία κλπ. Ένας αντάρτης των πόλεων που ταυτόχρονα είναι και στρατιωτικός, πρέπει να λιποτακτήσει την κατάλληλη στιγμή παίρνοντας μαζί του μοντέρνα όπλα και πυρομαχικά, για να τα διοχετεύσει στη βραζιλιάνικη επανάσταση. Μια τέτοια στιγμή μπορεί να είναι στη διάρκεια καταδίωξης ανταρτών συντρόφων του. Αντί να ακολουθήσει τις διαταγές των αξιωματικών του θα ενωθεί με τους επαναστάτες και θα τους δώσει τα συγκεκριμένα όπλα και πυρομαχικά. Αυτή η μέθοδος έχει το πλεονέκτημα ότι οι επαναστάτες παίρνουν όπλα και πυρομαχικά από το στρατό, το ναυτικό, την αεροπορία, την στρατιωτική αστυνομία, την πολιτική αστυνομία και την πυροσβεστική. Επιπλέον αυτό γίνεται με τα μέσα μεταφοράς της ίδιας της κυβέρνησης.

Ο στρατιωτικός αντάρτης των πόλεων πρέπει ανά πάσα στιγμή να γνωρίζει την κατάσταση μέσα στον στρατώνα. Στην περίπτωση κάποιας δυσλειτουργίας του στρατοπέδου από αμέλεια ή από τη δυσκίνητη γραφειοκρατία των αξιωματικών, ο στρατιωτικός αντάρτης των πόλεων πρέπει να ενημερώνει αμέσως την οργάνωση και να λιποτακτεί ομαδικά ή μόνος του. Ταυτόχρονα πρέπει να παίρνει μαζί του ό.τι είναι δυνατόν.

Με βάση τις πληροφορίες και τη συμμετοχή ενός στρατιωτικού αντάρτη των πόλεων είναι δυνατόν να γίνει εισβολή σε στρατώνες και άλλες στρατιωτικές εγκαταστάσεις, με σκοπό τη λαφυραγωγία όπλων. Αν κατά τη λιποταξία δεν υπάρχει καμία δυνατότητα λαφυραγώγησης όπλων και πυρομαχικών, τότε πρέπει vc ανατινάσσονται τουλάχιστον οι αποθήκες πυρομαχικών. Η μέθοδος της λιποταξίας σε συνδυασμό με τη λαφυραγωγία όπλων και πυρομαχικών, ή με την εισβολή και το σαμποτάζ σε στρατώνες έχει σαν αποτέλεσμα τη σύγχυση των στρατιωτικών την πτώση του ηθικού τους και την ωφέλεια του αντάρτικου.

Η λαφυραγωγία των όπλων μεθοδεύεται οπό τον αντάρτη των πόλεων για να αποκτήσει αυτά τα όπλα που έχει σαν ατομικό οπλισμό, ο εχθρός. Τα όπλο αυτά φέρονται συνήθως από φρουρούς και άτομα με παρόμοιο ειδικότητα και λαφυραγωγούνται με τη χρήση βίας, με δόλο ή με παγίδες. Αφού αφοπλίσουμε τον εχθρό πρέπει να τον ψάξουμε προσεκτικά διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος να χρησιμοποιήσει ένα καλά κρυμμένο όπλο ενάντια στους αντάρτες των πόλεων. Η μέθοδος του αφοπλισμού μας δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσουμε το σημαντικότερο όπλο για τον αντάρτη των πόλεων, το αυτόματο. Τα λάφυρα μιας περιορισμένης ενέργειας χρησιμεύουν στον εξοπλισμό των ομάδων πυρός.

Λόγω της μεγάλης ανάγκης να εξοπλίσουμε τον αντάρτη των πόλεων, είμαστε υποχρεωμένοι να αγοράζουμε μεμονωμένο όπλα ή να λαφυραγωγούμε όπλα σε διάφορες αντάρτικες ενέργειες. Η δύναμη μας βασίζεται στην αποφασιστικότητα και στην τόλμη μας και πολλαπλασιάζεται από την κατοχή όπλων. Κατά τη διάρκεια επιδρομών σε τράπεζες πρέπει vc παίρνουμε τα όπλα των φρουρών, των ταμιών και του διευθυντή της τράπεζας.

Αλλοι τρόποι απόκτησης όπλων είναι οι ενέδρες στις οποίες μπορούν να πέσουν οι αστυνομικοί, καθώς και οι εισβολές σε αστυνομικά τμήματα. Ο στρατιωτικός αντάρτης των πόλεων μπορεί να αποσπάσει όπλα, πυρομαχικά και εκρηκτικές ύλες με επιδρομή σε οπλοπωλεία, εργοστάσια και βιομηχανίες όπλων.

Απελευθέρωση φυλακισμένων ανταρτών των πόλεων

Φυλακισμένοι αντάρτες των πόλεων μπορούν να απελευθερωθούν με μια ένοπλη ενέργεια. Ο κίνδυνος της σύλληψης και καταδίκης σε πολλά χρόνιο φυλάκιση είναι κάτι συνηθισμένο στον καθημερινό αγώνα ενάντια στον εχθρό. Η φυλακή όμως δεν αποτελεί το τέλος του επαναστατικού αγώνα του αντάρτη, αλλά εμπλουτίζει την εμπειρία του που οφείλει να χρησιμοποιεί ακόμη και πίσω από τα σίδερα της φυλακής.

Ο φυλακισμένος αντάρτης των πόλεων βλέπει την φυλακή σαν ένα χώρο που πρέπει να γνωρίζει με ακρίβεια για την περίπτωση μιας απελευθερωτικής ανταρτικής ενέργειας. Σε κανένα νησί και σε καμία πόλη δεν υπάρχει φυλακή που να μην μπορεί ο επαναστάτης να την καταλάβει, με την τόλμη, το δόλο και τη δύναμη πυρός. Για τον ελεύθερο αντάρτη των πόλεων είναι η φυλακή του εχθρού ένας χώρος όπου είναι αναπόφευκτο να γίνουν ένοπλες ενέργειες.

Η ενέργεια απελευθέρωσης των φυλακισμένων καθορίζεται από το συνδυασμό: ελεύθερος αντάρτης των πόλεων και φυλακισμένος αντάρτης των πόλεων. Για την απελευθέρωση μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι ακόλουθες αντάρτικες επιχειρήσεις: α) εξεγέρσεις στα σωφρονιστικά ιδρύματα, τόπους εξορίας, νησιά, καθώς και κατά τη διάρκεια της μετακίνησης των φυλακισμένων β) επιδρομές σε φυλακές των πόλεων ή της επαρχίας, σε αστυνομικά τμήματα, στρατόπεδα αιχμαλώτων και άλλου είδους φυλακές όπου κρατούνται οι φυλακισμένοι μόνιμα ή περιστασιακά γ) επιδρομές σε τραίνα και άλλα οχήματα που χρησιμεύουν για τη μεταφορά των φυλακισμένων δ) εισβολές σε κτίρια όπου κρατούνται οι φυλακισμένοι ε) ενέδρες σε δρόμους όπου κινούνται οχήματα, που μεταφέρουν φυλακισμένους..

Η εκτέλεση

Με την εκτέλεση σκοτώνουμε βορειοαμερικάνους πράκτορες, όργανα της δικτατορίας, αστυνομικούς που είναι γνωστοί σαν βασανιστές, φασίστες και μέλη της κυβέρνησης που έχουν καταδιώξει και σκοτώσει πατριώτες, προδότες, χαφιέδες, προβοκάτορες. Όλοι όσοι από δική τους πρωτοβουλία προδίδουν αντάρτη των πόλεων στην αστυνομία ή δίνουν πληροφορίες που θα οδηγήσουν στην αναγνώριση ανταρτών, πρέπει να εκτελούνται από τον αντάρτη των πόλεων κάθε φορά που του δίνεται η ευκαιρία. Στην ενέργεια της εκτέλεσης που είναι πάντα μυστική παίρνουν μέρος μόνον οι απαραίτητοι αντάρτες των πόλεων. Συχνά αρκεί ένας και μοναδικός ελεύθερος σκοπευτής που στήνει την ενέδρα του και ενεργεί με υπομονή και ψυχραιμία.

Η απαγωγή

Κατά την απαγωγή συλλαμβάνονται χαφιέδες της αστυνομίας, βορειοαμερικανοί πράκτορες, πολιτικές προσωπικότητες και επικίνδυνοι εχθροί του επαναστατικού κινήματος, μεταφέρονται σε κάποιο μυστικό χώρο όπου κρατούνται. Η απαγωγή γίνεται είτε για να ανταλλάξουμε με τους εχθρούς που έχουμε απαγάγει, αιχμάλωτους συντρόφους μας, είτε για να ασκήσουμε πίεση ώστε να σταματήσουν οι βασανισμοί στις φυλακές.

Η απαγωγή γνωστών αλλά μη πολιτικών προσωπικοτήτων της καλλιτεχνικής ζωής, του αθλητισμού και άλλων επαγγελμάτων, μπορεί να χρησιμεύσει στην προπαγάνδιση των πατριωτικών και επαναστατικών στόχων του αντάρτη των πόλεων. Κάτω από τις ειδικές όμως αυτές συνθήκες είναι αναγκαίο ο λαός να καταλαβαίνει τις ενέργειές μας και να συμφωνεί μ' αυτές. Η απαγωγή των βορειοαμερικανών που ζουν στη χώρα αντιπροσωπεύει μια διαμαρτυρία ενάντια στην ιμπεριαλιστική εισβολή και την εξουσία των ΗΠΑ στη Βραζιλία.

Το σαμποτάζ

Το σαμποτάζ έχει καταστροφικό χαρακτήρα και μπορεί να γίνει από πολύ λίγα άτομα, συχνά από ένα. Πριν τη φάση του γενικευμένου σαμποτάζ που γίνεται από ολόκληρο το λαό, υπάρχει η φάση του μεμονωμένου σαμποτάζ. Αυτή η φάση για να επιτύχει χρειάζεται ακριβή μελέτη και λεπτομερή σχεδιασμό. και προσεκτική εκτέλεση. Οι πιο συνηθισμένες μορφές σαμποτάζ είναι οι ανατινάξεις με δυναμίτη, οι πυρκαγιές και οι ναρκοθετήσεις. Λίγη άμμος στο κιβώτιο ταχυτήτων, μικρές διαρροές στο ρεζερβουάρ, λάθος λίπανση, βγαλμένες βίδες, βραχυκυκλώματα, μπορούν vc δημιουργήσουν σοβαρές βλάβες στο οχήματα και τα μηχανήματα του εχθρού.

Με το σαμποτάζ καταστρέφονται ή αχρηστεύονται μέσα ζωτικής σημασίας για τον εχθρό. Στόχοι για σαμποτάζ μπορούν να είναι: α) η οικονομία της χώρας, β) η γεωργική ή η βιομηχανική παραγωγή. γ) το σύστημα μεταφορών και τηλεπικοινωνιών, δ) το στρατιωτικό και αστυνομικό δίκτυο συμπεριλαμβανομένων στρατώνων και αποθηκών, ε) το σύστημα καταπίεσης του στρατού και της αστυνομίας, στ) επιχειρήσεις και ιδιοκτησίες των βορειοαμερικάνων που βρίσκονται στη χώρα μας.

Ο αντάρτης των πόλεων πρέπει να πλήττει την οικονομία της χώρας, προπάντων το διαχειριστικό τομέα, μεταξύ άλλων το εσωτερικό και εξωτερικό εμπορικό δίκτυο, το τραπεζικό σύστημα, τη συλλογή φόρων.

Εύκολοι στόχοι σαμποτάζ είναι δημόσια γραφεία, οικονομικές υπηρεσίες και υπουργεία. Όταν ο αντάρτης των πόλεων είναι καλά ενημερωμένος για την κατάσταση, η βιομηχανική και η γεωργική παραγωγή είναι εκτεθειμένη στις ενέργειες δολιοφθορών του. Αντάρτες των πόλεων που εργάζονται σαν βιομηχανικοί εργάτες έχουν τις καλύτερες προϋποθέσεις για να διαπράξουν σαμποτάζ. Γνωρίζουν ακριβώς ποιες βιομηχανικές μονάδες, μηχανές και εξαρτήματα πρέπει να καταστραφούν ώστε να παραλύσει ολόκληρος ο οικονομικός κλάδος.

Το σύστημα μεταφορών και τηλεπικοινωνιών του εχθρού, ξεκινώντας από το σιδηρόδρομο πρέπει να σαμποτάρεται συστηματικά. Δεν πρέπει όμως κατά την διάρκεια του σαμποτάζ να χάνουν τη ζωή τους επιβάτες όταν πρόκειται π.χ. για επιβατηγά τραίνα. Οι μεγάλοι στόχοι σαμποτάζ είναι τα φορτηγά κλπ. οχήματα για να μπορέσουμε να εμποδίσουμε τις στρατιωτικές μεταφορές.

Γι΄ αυτόν το σκοπό μπορούμε να καταστρέφουμε σιδηροτροχιές, να ανατινάξουμε σήραγγες, ή να τοποθετήσουμε μέσα σε τούνελ εκτροχιασμένα βαγόνια. Με τον εκτροχιασμό ενός τραίνου που μεταφέρει καύσιμα προκαλούμε μεγάλη ζημιά στον εχθρό. Το ίδιο πετυχαίνουμε και με την καταστροφή ή την ανατίναξη γεφυρών. Λόγω του μεγέθους και του βάρους του τροχαίου υλικού, η επισκευή του διαρκεί μήνες.

Οι επαρχιακοί δρόμοι μπορούν να μπλοκαριστούν με κορμούς δέντρων, με τουμπαρισμένα αυτοκίνητο που κλείνουν το δρόμο, με χαντάκια  ή με ανατιναγμένες γέφυρες. Οι τηλεφωνικές γραμμές μπορούν να διακοπούν με κόψιμο των στύλων και των καλωδίων. Τα μέσα μεταφορών και τηλεπικοινωνιών πρέπει να σαμποτάρονται από τώρα μια και ο επαναστατικός αγώνας στη Βραζιλία έχει ήδη αρχίσει και δεν πρέπει ν’ αφήνουμε τον εχθρό να μεταφέρει ελεύθερα, μονάδες όπλα και πυρομαχικά.

Αγωγοί και αποθήκες καυσίμων, αποθήκες πυρομαχικών, πυριτιδαποθήκες, στρατώνες και αστυνομικά τμήματα πρέπει να γίνουν στόχοι για σαμποτάζ. Τα αεροπλάνα μπορούν εύκολα να καταστραφούν όταν βρίσκονται στη γη. Οχήματα της αστυνομίας και του στρατού προπάντων φορτηγά, πρέπει να καταστρέφονται όπου βρεθούν. Τα αστυνομικά και στρατιωτικά κέντρα καταπίεσης πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά από τον σαμποτέρ αντάρτη των πόλεων. Οι επιχειρήσεις και οι ιδιοκτησίες των βορειοαμερικάνων, πρέπει να σαμποτάρονται πολύ περισσότερο από τους υπόλοιπους χώρους του εχθρού.

Η τρομοκρατία

Βόμβες και άλλοι εκρηκτικοί μηχανισμοί πυροδοτούνται με τέτοιον τρόπο ώστε να δημιουργούν ανεπανόρθωτες ζημιές. Η τρομοκρατία απαιτεί να κατέχει ο αντάρτης των πόλεων θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις για την κατασκευή εκρηκτικών μηχανισμών. Αν και φαινομενικά είναι εύκολη επαναστατική μέθοδος, διαφέρει από τις υπόλοιπες ενέργειες που για την επιτυχία τους αρκεί ένας ακριβής σχεδιασμός. Κατά τη διάρκεια της τρομοκρατικής ενέργειας ο αντάρτης των πόλεων πρέπει να κινείται ήσυχα, ψύχραιμα και με αποφασιστικότητα. Η τρομοκρατία έχει κατ’  αρχήν σχέση με εκρήξεις και βόμβες, συχνά όμως χρησιμοποιεί την εκτέλεση και τον εμπρησμό σε χώρους, ιδιοκτησίες και στρατόπεδα των βορειοαμερικανικών εταιριών. Πρέπει να τονιστεί η σημασία της χρησιμοποίησης καυσίμων για τους εμπρησμούς και την κατασκευή εμπρηστικών βομβών για την τεχνική της τρομοκρατίας.

Ενα άλλο σημαντικό σημείο της τρομοκρατίας είναι οι λεηλασίες των πλούσιων εμπόρων με σκοπό, σε περίπτωση ανάγκης να μοιραστούν τα «λάφυρα» στις εξαθλιωμένες μάζες.
Η τρομοκρατία είναι ένα όπλο από τα πιο σημαντικά για τον επαναστάτη.

Η ένοπλη προπαγάνδα

Κάθε μια ξεχωριστά αλλά και όλες μαζί στο σύνολό τους, οι ένοπλες ενέργειές του αντάρτη των πόλεων συνθέτουν μορφές της ένοπλης προπαγάνδας. Η μετάδοση των ανταποκρίσεων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για ενέργειες που πλήττουν συγκεκριμένους στόχους, γίνεται αναντίρρητα προπαγάνδα, όπως π.χ. οι επιθέσεις σε τράπεζες, οι ενέδρες, οι λιποταξίες, η λαφυραγώγηση όπλων, η απελευθέρωση φυλακισμένων, οι εκτελέσεις, οι απαγωγές, τα σαμποτάζ, τη τρομοκρατία και ο πόλεμος νεύρων. Η αεροπειρατεία και η κατάληψη πλοίων, αποτελούν ξεκάθαρα προπαγανδιστικές ενέργειες των επαναστατών.

Παρόλ' αυτά, ο αντάρτης των πόλεων οφείλει να βασίζεται σε παράνομα τυπογραφεία, πολυγράφους για την έκδοση των παράνομων εφημερίδων, προκηρύξεων, και άλλου προπαγανδιστικού υλικού ενάντια στη δικτατορία. Ο αντάρτης των πόλεων που εργάζεται σαν τυπογράφος διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό τη συμμετοχή μεγάλου μέρους του λαού στον επαναστατικό αγώνα, που ενώ δε θέλει να παίξει τη ζωή του κορώνα-γράμματα, παίρνοντας ενεργό μέρος στον αγώνα, θέλει ωστόσο vc συνεργαστεί με τους επαναστάτες στο επίπεδο διακίνησης ιδεών.

Η επινοητικότητα του αντάρτη των πόλεων βοηθά στην κατασκευή καταπελτών, όλμων και άλλων μηχανημάτων με τα οποία μοιράζεται το προπαγανδιστικό υλικό. Αλλες μορφές προπαγάνδας είναι μαγνητοφωνημένα μηνύματα, καταλήψεις ραδιοσταθμών, ηχητικές εγκαταστάσεις, και δημιουργία παράνομων ραδιοσταθμών, απρόσιτων για την αστυνομία. Με γράμματα και μηνύματα τα οποία απευθύνονται σε συγκεκριμένους χώρους και εξηγούν τους στόχους των ένοπλων αντάρτικων ενεργειών, μπορούμε να ασκήσουμε επιρροή σε ορισμένο τμήματα του λαού. Παρόλ' αυτά δεν μπορούμε να κερδίσουμε την υποστήριξη όλων για τις ενέργειές μας. Eiναι όμως αρκετό να κερδίσουμε ένα μέρος χρησιμοποιώντας το παρακάτω σύνθημα: «Όποιος δε θέλει να αγωνιστεί στο πλευρό των επαναστατών, ας μην δουλέψει εναντίον τους».

Ο πόλεμος νεύρων ή ψυχολογικός πόλεμος είναι μια επιθετική τακτική που κάνοντας χρήση των μαζικών μέσων επικοινωνίας και των ειδήσεων που μεταδίδονται στόμα με στόμα, φθείρει το ηθικό της κυβέρνησης. Στον ψυχολογικό πόλεμο, η κυβέρνηση βρίσκεται σε μειονεκτική θέση. Στα μέσα μαζικής ενημέρωσης εφαρμόζει λογοκρισία και παίρνει αμυντική στάση όταν θέλει να εμποδίσει την εξάπλωση μιας είδησης, που την βλάπτει. Αυτή η αμυντική στάση την αναγκάζει να αντιφάσκει.

Έτσι, χάνει σε αξιοπιστία όπως επίσης χάνει χρόνο και ενέργεια στην προσπάθειά της να ελέγξει τις ειδήσεις που μεταδίδονται. Στόχος του πολέμου των νεύρων είναι να δίνει λάθος πληροφορίες για την εξουσία. Αν το κάνει αυτό ολόκληρος ο πληθυσμός, τότε η κυβέρνηση έρχεται σε μια νευρική κατάσταση ανασφάλειας και ανησυχίας.

Ο αντάρτης των πόλεων μπορεί να χρησιμοποιήσει στον πόλεμο νεύρων τα ακόλουθα μέσο:

α) Να δίνει ψεύτικες πληροφορίες στην αστυνομία και την κυβέρνηση για το αντάρτικο των πόλεων, π.χ. για βόμβες κα τρομοκρατικές ενέργειες σε δημόσια κτίρια και καταστήματα, απαγωγές ή δολοφονίες κλπ. Μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την σύγχυση των αρχών κάθε φορά που δίνουν πίστη σ' αυτές τις ψεύτικες πληροφορίες.
β) Nα αφήνει στα χέρια της αστυνομίας λάθος σχέδια, με σκοπό την παραπλάνησή της.
γ) Να δημιουργεί ανησυχία στους κόλπους της κυβέρνησης διαδίδοντας φήμες,
δ) Να εκμεταλλεύεται με κάθε μέσον τα λάθη, τις παραπλανήσεις και τη διαφθορά της κυβέρνησης. ώστε να την αναγκάζει να δείχνει το αληθινό της πρόσωπο στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
ε) Nα καταγγέλλει κάθε πράξη βίας και κάθε καταπάτηση του διεθνούς δικαίου σε ξένες πρεσβείες, στον ΟΗΕ, στην Εκκλησία, στη Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στην Επιτροπή Ελευθερίας του Τύπου, και ταυτόχρονο να κάνει σαφές ότι ο επαναστατικός πόλεμος θα συνεχιστεί και ότι κανείς εχθρός του λαού δεν μπορεί να τον σταματήσει.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ