Πώς ζει και πώς συντηρείται ο αντάρτης των πόλεων.
Ο αντάρτης των πόλεων πρέπει να διαθέτει παρατηρητικότητα, να ενημερώνεται για όλα και κυρίως για τις κινήσεις του εχθρού. Πρέπει να μπορεί να προσανατολίζεται και να γνωρίζει ακριβώς την περιοχή που ζει ή που πρέπει να κινηθεί. Σημαντικότερο και αποφασιστικότερης σημασίας για τον αντάρτη των πόλεων είναι όμως να μάχεται με όπλα, πράγμα που συχνά δεν του επιτρέπει να έχει μια κανονική επαγγελματική απασχόληση χωρίς vc γίνει αντιληπτός. Και εδώ γίνεται κατανοητή η αναγκαιότητα της «κλοπής». Είναι αδύνατον να μπορέσει να επιβιώσει ο αντάρτης των πόλεων, χωρίς την κλοπή. Ο ένοπλος αγώνας του έχει έτσι δύο κύριους στόχους που πρέπει να ακολουθούνται με αμείωτη ένταση: α) η φυσική εξόντωση ηγετών και υφισταμένων τους μέσα στο στρατό και την αστυνομία β) η κλοπή των μελών της κυβέρνησης, των μεγάλων κεφαλαιοκρατών, μεγαλοΐδιοκτητών και ιμπεριαλιστών. Οι μικρότερες κλοπές υπηρετούν τη συντήρηση του αντάρτη των πόλεων και οι μεγάλες τη συντήρηση της επανάστασης.
Εννοείται ότι ο ένοπλος αγώνας του αντάρτη των πόλεων έχει και άλλους στόχους, θα σταθούμε όμως εδώ στους δύο κυριότερους, από τους οποίους η κλοπή, είναι μεγίστης σημασίας. Είναι σημαντικό για κάθε αντάρτη των πόλεων να ξέρει κάθε στιγμή ότι για να επιζήσει πρέπει να είναι αποφασισμένος να εκτελέσει αστυνομικούς και όποιους άλλους υπηρετούν την καταπιεστική εξουσία σαν εκτελεστικά όργανα και να είναι πραγματικά αποφασισμένος vc ληστέψει τους κεφαλαιοκράτες, τους μεγαλοϊδιοκτήτες και τους ιμπεριαλιστές.
Ένα οπό τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά της βραζιλιάνικης επανάστασης είναι ότι από την αρχή εξελίχτηκε και προχώρησε ληστεύοντας τη μεγαλοαστική τάξη, τους ιμπεριαλιστές και τους μεγαλοκτηματίες, καθώς επίσης και τις πλουσιότερες και ισχυρότερες εμπορικές επιχειρήσεις. Η βραζιλιάνικη επανάσταση προσπαθεί με τη ληστεία να χτυπήσει τους πιο επικίνδυνους εχθρούς του λαού στο ζωτικά τους σημείο: κυρίως και συστηματικά γίνονται επιθέσεις στο δίκτυο τραπεζών δημιουργώντας έτσι εμπόδια στο νευραλγικό σημείο του καπιταλισμού.
Οι επιθέσεις των βραζιλιάνων ανταρτών στις τράπεζες έβλαψαν τους μεγαλοκεφαλαιοκράτες όπως π.χ. τον Μορέιρσς Σάλλες. Με τον ίδιο τρόπο ληστεύτηκαν οι ξένες ασφαλιστικές εταιρίες, το τραπεζικό κεφάλαιο, οι ιμπεριαλιστικές εταιρίες, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση καθώς και οι τοπικές κυβερνήσεις.
Τα έσοδα απ' αυτές τις ληστείες δόθηκαν για την εκπαίδευση και τεχνική τελειοποίηση του αντάρτη των πόλεων, για την αγορά, την κατασκευή και τη μεταφορά όπλων και πυρομαχικών στις πόλεις καθώς επίσης και για τον μηχανισμό ασφάλειας των επαναστατών, για την τρέχουσα συντήρηση των αγωνιστών, γι' αυτούς που με ένοπλες ενέργειες απελευθερώθηκαν από τις φυλακές, για τους τραυματίες και τους κυνηγημένους από την αστυνομία. Αντιμετωπίστηκαν προβλήματα που δημιουργούνται με τη σύλληψη μεμονωμένων συντρόφων με τη φυλάκισή τους ή στην περίπτωση δολοφονίας τους από τη δικτατορική αστυνομία και το στρατό. Tα σημαντικότερα έξοδα του επαναστατικού πολέμου πρέπει να γίνονται ενάντια στο κεφάλαιο, τον ιμπεριαλισμό και τους μεγαλοκτηματίες, αλλά ταυτόχρονο και ενάντια στην κυβέρνηση γιατί αυτοί όλοι είναι οι εκμεταλλευτές και καταπιεστές του λαού. Οι πράκτορες της δικτατορικής κυβέρνησης και των βορειοαμερικάνων ιμπεριαλιστών οφείλουν να πληρώσουν γιο τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει απέναντι στον βραζιλιάνικο λαό.
Το μέγεθος και η ένταση της δράσης που έχει ήδη πραγματοποιηθεί και στην πορεία της έχει ως αποτέλεσμα εκτελέσεις προσώπων, σαμποτάζ, λαφυραγώγηση όπλων, εκρηκτικών και πυρομαχικών, επιθέσεις σε τράπεζες και απελευθέρωση κρατουμένων, δίνουν ένα σημαντικό πολιτικό βάρος και δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για τους πραγματικούς στόχους και την αποφασιστικότητα των επαναστατών.
Η εκτέλεση του πράκτορα της CIA Τσαρλς Τσάντλερ, του βορειοαμερικάνου στρατιωτικού που ήρθε εδώ από το Βιετνάμ για να εισχωρήσει στο βραζιλιάνικο φοιτητικό κίνημα, όπως επίσης οι εκτελέσεις των οργάνων της χούντας στη διάρκεια αιματηρών συμπλοκών, μαρτυρούν ότι βρισκόμαστε σε επαναστατικό πόλεμο και ότι ο αγώνας μπορεί να γίνει μόνο με βίαια μέσα. Αυτός είναι ο λόγος που ο αντάρτης των πόλεων περνάει στην ένοπλη δράση και μπορεί να επιζήσει μόνον όταν επικεντρώνει τη δράση του στην εξόντωση των εξουσιαστών, όπως επίσης και όταν σε εικοσιτετράωρη βάση αφιερώνει τον εαυτό του στη ληστεία των πραγματικών ληστών του λαού.
Η τεχνική εκπαίδευση του αντάρτη των πόλεων.
Κανείς δεν μπορεί να γίνει αντάρτης των πόλεων αν δεν δώσει ιδιαίτερη προσοχή στην τεχνική του προετοιμασία. Αυτή η τεχνική προετοιμασία περιλαμβάνει τη σωματική άσκηση και την εκμάθηση επαγγελμάτων κάθε είδους ιδίως τεχνικής επιδεξιότητας.
Μόνο με την συστηματική άσκηση μπορεί ο αντάρτης των πόλεων να έχει καλή φυσική κατάσταση. Δεν μπορεί να είναι καλός πολεμιστής αν δεν μάθει την τέχνη του ένοπλου αγώνα. Πρέπει να μάθει και να ασκείται πάνω σε διαφορετικές μορφές αγώνα, επίθεσης και αυτοάμυνας. Οι μορφές των διαφόρων σωματικών ασκήσεων είναι οι πορείες, η στρατοπέδευση σε σκηνές, ασκήσεις στη ζούγκλα, ορειβασία, κωπηλασία, κολύμπι, καταδύσεις, υποβρύχιες καταδρομές, ψάρεμα και υποβρύχιο ψάρεμα, κυνήγι. Επίσης οδήγηση αυτοκινήτου, αεροπλάνου, πλοίου και θαλάσσιων σκαφών. Χρήσιμο είναι επίσης να έχει γνώσεις μηχανικής αυτοκινήτων και να ξέρει από ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά για να μπορεί να επισκευάζει π.χ. ραδιόφωνα, τηλέφωνα κλπ.
Την ίδια σημασία έχουν και οι στοιχειώδεις γνώσεις τοπογραφίας, η ικανότητα προσανατολισμού με όργανα και πρακτικά μέσα, ο υπολογισμός αποστάσεων, η χαρτογράφηση, η χρήση της κλίμακας, η κατασκευή χρονοδιαγράμματος, η γνώση της πυξίδας. Οι γνώσεις χημείας και παραγωγής χρωμάτων, η κατασκευή σφραγίδων, η απομίμηση γραφικών χαρακτήρων και άλλες τέτοιου τύπου ικανότητες αποτελούν μέρος της τεχνικής προετοιμασίας του αντάρτη των πόλεων που θα χρειαστεί να πλαστογραφήσει έγγραφα για να μπορεί να ζει σε μια κοινωνία που θέλει να καταστρέφει.
Ο ρόλος του γιατρού είναι θεμελιώδης σε ζητήματα ιατρικής βοήθειας, είναι ωστόσο απαραίτητες κάποιες γνώσεις φαρμακευτικής, ιατρικής και αποκατάστασης αρρώστων, γνώσεις πάνω στο ναρκωτικά και χειρουργικά στοιχείο και φυσικά γνώσεις πρώτων βοηθειών.
Το σημαντικότερο πάντως μέρος της τεχνικής προετοιμασίας είναι η εκμάθηση της χρήσης όπλων π.χ. του αυτόματου, του πιστολιού, του πολυβόλου, του FAL. των αντιαρματικών και των όλμων. Η γνώση των διαφόρων τύπων όπλων και εκρηκτικών είναι ένα σημείο που πρέπει να αντιμετωπισθεί με προσοχή. Η χρήση βομβών και καπνογόνων απαιτεί κάποιες βασικές γνώσεις. Μεταξύ των εκρηκτικών μηχανισμών πρέπει να δοθεί βάρος στην εκπαίδευση με δυναμίτιδα. Ο αντάρτης των πόλεων πρέπει να μπορεί να φτιάχνει και να επιδιορθώνει όπλα και χειροβομβίδες, κοκταίηλ-Μολότωφ, νάρκες και αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς. Θα χρειαστεί vc ανατινάξει γέφυρες και να καταστρέψει σιδηροδρομικές γραμμές, και είναι απαραίτητο ο κάθε σύντροφος να έχει εκπαιδευτεί γιο το σκοπό αυτό.
Στο «κέντρο της τεχνικής τελειοποίησης» παρέχεται το πρώτο στάδιο της τεχνικής προετοιμασίας, αλλά μόνον αυτοί που ήδη έχουν πάρει το βάπτισμα του πυρός σε κάποια επαναστατική ενέργεια ενάντια στον εχθρό έχουν δικαίωμα να μπουν σ' αυτό το κέντρο.
Τα όπλα του αντάρτη των πόλεων.
Tα όπλα του αντάρτη των πόλεων είναι ελαφρά και ευκολοαντικατάστατα. Συνήθως κλέβονται απ’ τον εχθρό, αγοράζονται ή κατασκευάζονται από εκείνον που τα χρησιμοποιεί. Τα ελαφρά όπλα έχουν το πλεονέκτημα της εύκολης και γρήγορης χρήσης και μεταφοράς. Είναι συνήθως κοντόκανα όπως τα περισσότερα αυτόματα όπλα. Τα αυτόματα και ημιαυτόματα όπλα ενισχύουν σημαντικά τη δύναμη πυρός του αντάρτη των πόλεων. Μειονέκτημα αυτών των όπλων είναι η έλλειψη ελέγχου στη σπατάλη και κακή χρήση των πυρομαχικών. Το μειονέκτημα αυτό ισορροπεί μόνο με την ευστοχία. Ανεπαρκώς εξασκημένοι άντρες μετατρέπουν ένα αυτόματο ντουφέκι σε δοχείο απορριμμάτων πυρομαχικών.
Η εμπειρία έχει δείξει ότι το ιδανικό όπλο για τον αντάρτη των πόλεων είναι το ελαφρύ αυτόματο. Το όπλο είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό. εύχρηστο -έχει ανεκτίμητη αξία σε ενέργειες μέσα σε κατοικημένη περιοχή - και εμπνέει σεβασμό στον εχθρό. Ο αντάρτης των πόλεων πρέπει να κατέχει με ακρίβεια το χειρισμό του αυτόματου που έχει γίνει τόσο δημοφιλές όσο και απαραίτητο στο βραζιλιάνικο αντάρτικο των πόλεων. Το ιδανικό αυτόματο για τον αντάρτη των πόλεων είναι το «Ινα-45».
Χρησιμοποιούνται και άλλα αυτόματα διαφορετικού διαμετρήματος, υπάρχει όμως το πρόβλημα των πυρομαχικών. Γι' αυτό το λόγο συμφέρει να υπάρχει κάποιο ενιαίο ατομικό όπλο ώστε να υπάρχει και η διάθεση των απαιτούμενων πυρομαχικών. Κάθε ομάδα πυρός των ανταρτών των πόλεων πρέπει να διαθέτει ένα αυτόματο που να το χειρίζεται ένας καλός σκοπευτής. Τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας μπορούν να είναι οπλισμένα με ένα 38ρι περίστροφο. Υπάρχει επίσης το 32αρι περίστροφο, όμως το 38αρι είναι πιο χρήσιμο γιατί η σφαίρα αυτού του διαμετρήματος θέτει κατά κανόνα τον εχθρό εκτός μάχης. Στα ελαφρά όπλα κατατάσσονται οι χειροβομβίδες και οι καπνογόνες βόμβες που βρίσκουν εφαρμογή στην αμυντική τακτική για κάλυψη ή για υποχώρηση.
Τα μακρύκαννα όπλα παρουσιάζουν δυσκολία στην μεταφορά και γίνονται εύκολα αντιληπτά εξαιτίας του μεγέθους τους. Σημαντικά μακρύκαννα είναι το πολυβόλο, το οπλοπολυβόλο, οι κυνηγετικές καραμπίνες Γουίντσεστερ και άλλα. Οι καραμπίνες έχουν καλή χρήση για μικρές αποστάσεις και μπορούν να τις χειριστούν λιγότερο εκπαιδευμένοι άντρες. Ενδείκνυμαι μάλιστα στις νυχτερινές βολές όταν τα όπλα ακριβείας έχουν μικρότερη αποτελεσματικότητα. Το αεροβόλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία για εκπαιδευτικούς λόγους στη σκοποβολή. Η χρήση των μπαζούκας και των όλμων απαιτεί ειδικές συνθήκες μιας και μπορούν να τα χειριστούν μόνον εκπαιδευμένοι άντρες.
Οι ενέργειες ωστόσο των Ανταρτών των Πόλεων δεν πρέπει να βασίζομαι στα βαριά όπλα γιατί παρουσιάζουν μειονεκτήματα για ένα είδος αγώνα που βασίζεται στην ταχύτητα της μετακίνησης και στην ελευθερία κίνησης. Tα αυτοσχέδια όπλα είναι συχνά το ίδιο αποτελεσματικά με τα καλύτερα βιομηχσνοποιημένα και ακόμα κι ένα ντουφέκι με κομμένη κάννη είναι ένα άριστο όπλο για τον αντάρτη των πόλεων. Αν μάλιστα είναι ο ίδιος οπλουργός, τότε έχουμε τον ιδανικότερο συνδυασμό.
Ο οπλουργός συντηρεί τα όπλα, τα επισκευάζει και μπορεί να οργανώσει εργαστήριο κατασκευής ελαφρών όπλων. Ο σιδεράς και ο τορναδόρος είναι γι' αυτόν τον λόγο σημαντικά στοιχεία του αντάρτικου των πόλεων που πρέπει να εντάσσονται στη βιομηχανική διοίκηση για την κατασκευή όπλων. Πρέπει να οργανωθούν μαθήματα παρασκευής και χρήσης εκρηκτικών. Για την εκπαίδευση πρέπει να βρεθούν πρώτες ύλες ώστε να αποφευχθεί μια ημιτελής μαθητεία και τα κατ' ιδίαν πειράματα.
Απαραίτητα συστατικά για την επιτυχία του αντάρτη των πόλεων είναι η βενζίνη, οι κοκταίηλ-Μολότοφ, τα αυτοσχέδια όπλα, οι καταπέλτες, οι όλμοι, οι εκρηκτικοί μηχανισμοί, οι χειροβομβίδες φτιαγμένες με σωλήνες και μεταλλικά κουτιά, καπνογόνες βόμβες, νάρκες, συμβατικά εκρηκτικά όπως δυναμίτης, το χλωρικό κάλιο, οι βόμβες πλαστικής ύλης και πυρομαχικά κάθε είδους. Tα αναγκαία υλικά μπορούν να βρεθούν στην αγορά ή να κλαπούν. Ο αντάρτης των πόλεων πρέπει να αποφεύγει να κρατήσει κοντά του, εκρηκτικά και άλλα υλικά που μπορούν να δημιουργήσουν ατύχημα, για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά οφείλει να τα χρησιμοποιεί το συντομότερο εναντίον των στόχων που έχει θέσει.
Τα όπλο του αντάρτη των πόλεων καθώς και η ικανότητά του να τα χρησιμοποιεί αποτελούν τη δύναμη του πυρός του. Με την απόκτηση νέων όπλων και τον εκσυγχρονισμό του οπλισμού του μπορεί συχνά να αλλάζει την τακτική του αγώνα. Μπορούμε να πάρουμε σαν παράδειγμα τη χρήση αυτόματων όπλων από τους βραζιλιάνους αντάρτες των πόλεων στις επιθέσεις εναντίον τραπεζών. Oταν γίνει δυνατή η μαζική διάθεση τέτοιων όπλων ο αγώνας στη χώρα μας θα εμπλουτιστεί με νέου τύπου τακτικές. Η ομάδα πυρός που κατορθώνει να έχει ομοιόμορφο όπλα και πυρομαχικά και ταυτόχρονα φροντίζει γιο την καλή τους κατάσταση, έχει το μεγαλύτερο δυνατό βαθμό αποτελεσματικότητας. Όσο μεγαλύτερη είναι η δύναμη πυρός, τόσο αποτελεσματικότερος γίνεται ο αντάρτης των πόλεων.
Η Σκόπευση: Η βάση της επιβίωσης
Η βάση της επιβίωσης και απαράβατη προϋπόθεση των ενεργειών είναι η σκόπευση. Η καλή σκόπευση είναι αναγκαιότητα για τον αγώνα που κάνει ο αντάρτης των πόλεων. Αν ο συμβατικός πόλεμος διεξάγεται με όπλα μεγάλου κατά κανόνα βεληνεκούς, ο ανταρτοπόλεμος στις πόλεις εφαρμόζεται σε μικρούς χώρους και μερικές φορές μάλιστα γίνεται σώμα με σώμα. Αν θέλει να μείνει ζωντανός ο αντάρτης των πόλεων πρέπει να πυροβολήσει πρώτος και να βρει το στόχο. Δεν πρέπει όμως να κάνει επιπόλαιη χρήση του όπλου του, ούτε να σπαταλήσει σφαίρες, μιας και τα πυρομαχικά είναι πάντοτε λιγοστά. Χαμένα όπλο και σπαταλημένα πυρομαχικά δεν είναι εύκολο να αντικατασταθούν άμεσα στις μικρές ομάδες, επειδή ο κάθε μαχητής προσέχει πρώτο απ' όλα τον εαυτό του. Ο αντάρτης των πόλεων χρειάζεται γερά αντανακλαστικά και πρέπει να είναι σε θέση να κάνει χρήση του όπλου του αστραπιαία.
Ενας βασικός κανόνας που πρέπει πάντοτε να τονίζουμε είναι ότι δεν επιτρέπεται στον αντάρτη των πόλεων να του τελειώσουν τα πυρομαχικά με συνεχή πυρά. Αν ο εχθρός δεν απαντήσει στα πυρά, αλλά περιμένει μέχρι να τελειώσουν το πυρομαχικά του αντάρτη των πόλεων τότε θα βρεθεί αδύναμος ν’ αντιδράσει σε έναν καταιγισμό πυρών του εχθρού και θα κινδυνέψει να σκοτωθεί ή να συλληφθεί. Όσο και εάν πολεμά με μέσο τον αιφνιδιασμό και έτσι συχνά δεν χρειάζεται να κάνει χρήση όπλου, δεν του επιτρέπεται να μάχεται αν δεν ξέρει να πυροβολεί. Στη διάρκεια της μάχης πρέπει να αλλάζει διαρκώς θέση ώστε να μην γίνεται εύκολος στόχος. Η ζωή του αντάρτη των πόλεων εξαρτάται από την σκοπευτική του δεινότητα, την χρήση του όπλου του με τον ιδανικότερο τρόπο και την ικανότητα αποφυγής των εχθρικών πυρών.
Η σκοπευτική δεινότητα χρειάζεται τόση εξάσκηση μέχρις ότου η σωστή σκόπευση να γίνει αντανακλαστική κίνηση. Για την εξάσκηση μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορες μέθοδοι. Πρέπει να εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία ακόμη και στα λούνα-παρκ ή στο σπίτι με αεροβόλο. Η ευστοχία είναι τόσο σημαντική για τον αντάρτη των πόλεων όσο ο αέρας και το νερό. Όταν φθάσει στο τελευταίο στάδιο της σκοπευτικής δεινότητας γίνεται ελεύθερος σκοπευτής, ένας μοναχικός μαχητής που φέρνει εις πέρας ειδικές αποστολές. Μπορεί να σκοπεύει κοντά και μακριά και τα όπλα που έχει στη διάθεσή του είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να ανταπεξέρχονται σε κάθε είδους στόχο.
Οι ομάδες πυρός
Για τη διεξαγωγή αντάρτικων ενεργειών απαιτείται η οργάνωση μικρών ομάδων. Αυτές περιλαμβάνουν 4-5 άτομα, και αποτελούν τις ομάδες πυρός. Δύο τουλάχιστον ομάδες σύστημά υποδιαιρεμένες φτιάχνουν έναν ουλαμό πυρός που διοικείται από ένα ή δύο άτομα. Μεταξύ των μελών μιας ομάδας πυρός επικρατεί απόλυτη εμπιστοσύνη. Ο καλύτερος σκοπευτής και χειριστής του αυτόματου παρέχει την κάλυψη στη διάρκεια της δράσης. Η ομάδα πυρός σχεδιάζει και εκτελεί τη δράση του αντάρτικου των πόλεων, κρύβει τα όπλα της, μελετά και διορθώνει τις τακτικές που έχουν ήδη εφαρμοστεί. Οι αποστολές που αποφασίστηκαν από το αρχηγείο του αντάρτικου έχουν προτεραιότητα. Δεν υπάρχει ωστόσο ομάδα πυρός χωρίς δική της πρωτοβουλία. Για την επίτευξη υψηλού βαθμού πρωτοβουλίας πρέπει να αποφεύγεται κάθε μορφή άκαμπτης οργάνωσης στο κίνημα.
Η παλιά ιεραρχία και το ύφος της παραδοσιακής αριστερός έχει καταργηθεί στην οργάνωσή μας. Αυτό σημαίνει ότι με εξαίρεση τα διοικητικά-στρατιωτικά συμφέροντα, κάθε ομάδα πυρός μπορεί να αποφασίσει και να κάνει επιδρομές σε τράπεζες, απαγωγές, εκτελέσεις πρακτόρων ή αντιδραστικών ατόμων ή βορειοαμερικανών κατασκόπων καθώς επίσης και κάθε είδους προπαγάνδα ή πόλεμο νεύρων ενάντια στον εχθρό, χωρίς να ζητήσει την άδεια της στρατηγικής διοίκησης. Mια ομάδα πυρός δεν πρέπει ποτέ να μένει παθητική περιμένοντας διαταγές. Καθήκον της είναι να ενεργεί. Κάθε αντάρτης των πόλεων που θέλει vc ενσωματωθεί σε ομάδα πυρός ή στην οργάνωση μπορεί vc το κάνει. Αυτή η μέθοδος παραμερίζει τη διαδικασία των διαταγών για το ποιος θα αναλάβει κάποια ενέργεια και αφήνει το περιθώριο γιο πρωτοβουλίες. Το ζητούμενο είναι αύξηση των αντάρτικων ενεργειών που φθείρει την κυβέρνηση και την υποχρεώνει σε παθητική στάση.
Η ομάδα πυρός είναι το όπλο της οργανωμένης ενέργειας. Σ' αυτήν σχεδιάζεται και εφαρμόζεται η τακτική του αντάρτικου. Η γενική διοίκηση πρέπει φυσικά να μπορεί να προστρέχει στις ομάδες κρούσης για την εκτέλεση στρατηγικά σημαντικών αποστολών. Από την άλλη μεριά η διοίκηση βοηθά τις ομάδες κρούσης στο ξεπέρασμα των δυσκολιών και στην ικανοποίηση των αναγκών της. Η οργάνωση είναι ένα άφθαρτο δίκτυο από ομάδες κρούσης. Λειτουργεί με απλό και πρακτικό τρόπο μέσω μιας γενικής διοίκησης που και η ίδια παίρνει μέρος στον αγώνα. Οτιδήποτε δεν είναι αγνή και απλή επαναστατική πράξη δεν έχει καμία θέση μέσα σε μια τέτοια οργάνωση.
Ο εφοδιασμός του αντάρτη των πόλεων
Ο συμβατικός εφοδιασμός εκφράζεται με τα αρχικά ΔΚΕΠ: Διατροφή. Καύσιμο, Οπλισμός. Πυρομαχικά. Ο συμβατικός εφοδιασμός καλύπτει την μέριμνα στα προβλήματα ενός τακτικού στρατού και διαθέτει οχήματα σε μόνιμες βάσεις καθώς και βιομηχανικό εφοδιασμό.
Το αντάρτικο των πόλεων αντίθετα, δεν διαθέτει παρά μικρές μάχιμες ομάδες και μια μικρή οργάνωση συνειδητά αποσπασματική. Δεν έχει οχήματα ούτε μόνιμες βάσεις. Ο βιομηχανικός του εφοδιασμός είναι ανεπαρκής και πρωτόγονος. Όσο κι αν είναι απαραίτητο, δεν μπορεί ν’ αναπτυχθεί καν στο επίπεδο μιας στοιχειώδους βιομηχανικής μονάδας μέσα σε σπίτια.
Ενώ ο συμβατικός εφοδιασμός έχει στόχο να αποκτήσει τα μέσα που απαιτούνται για την καταστολή της επανάστασης στις πόλεις και στην περιφέρεια, ο εφοδιασμός του αντάρτη των πόλεων στοχεύει στην υποστήριξη ελιγμών και επιχειρήσεων με έναν μη συμβατικό πόλεμο ενάντιο στην εξουσία.
Ο εφοδιασμός του αντάρτη των πόλεων που ξεκινάει από το μηδέν και δεν διαθέτει κανένα στήριγμα μπορεί να διατυπωθεί με το αρχικά ΜΧΟΠΕ: Μηχανοκίνηση, Χρήμα, Όπλα, Πολεμοφόδια, Εκρηκτικά. Η μηχανοκίνηση είναι ο στύλος του αντάρτικου. Ένας αντάρτης των πόλεων που ξέρει να οδηγεί είναι το ίδιο σημαντικός με αυτόν που ξέρει να χειρίζεται πολυβόλο. Χωρίς έναν από τους δύο οι μηχανές, τα αυτοκίνητα ή τα πολυβόλα καταντούν νεκρά αντικείμενα. Γι’αυτό είναι απαραίτητο να αρχίζει από νωρίς η εκπαίδευση οδηγών αυτοκινήτων. Κάθε αντάρτης πρέπει να είναι και οδηγός. Συχνά θα χρειαστεί να κλαπεί το απαιτούμενο όχημα. Αν κατορθωθεί η απόκτηση οχήματος θα βοηθήσει στην απόκτηση άλλων απαραίτητων μέσων.
Η απόκτηση χρήματος, όπλων, πυρομαχικών, εκρηκτικών και οχημάτων είναι απαραίτητη για την επίθεση σε τράπεζες και αποθήκες πυρομαχικών του στρατού.
Οι επιχειρήσεις αυτές δεν έχουν ένα μοναδικό σκοπό. Στην επιχείρηση για απόκτηση χρημάτων πρέπει να παίρνουμε και τα όπλο των φρουρών της τράπεζας. Η ένοπλη ληστεία είναι το πρώτο βήμα στον εφοδιασμό μας και προϋποθέτει συνεχή κίνηση. Το επόμενο βήμα είναι η διατήρηση και επέκταση του εφοδιασμού, η χρήση της μεθόδου του αντιπερισπασμού για τον αιφνιδιασμό του εχθρού, που θα μας δώσει την ευκαιρία να του πάρουμε όπλα, πυρομαχικά κσι οχήματα. Όταν αυξηθούν τα πολεμοφόδια, εμφανίζεται το πρόβλημα της αποθήκευσης και της διακίνησής τους, ώστε να κρύβονται όταν αυτό είναι αναγκαίο. Αυτό πρέπει να μπορεί να γίνει ακόμη κι όταν ο εχθρός έχει ειδοποιηθεί και έχει αποκλείσει τους δρόμους με μπλόκα. Η γνώση του χώρου και των κρησφύγετων, καθώς και η στρατολόγηση - ειδικά γι' αυτόν το σκοπό - εκπαιδευμένων οδηγών αποτελούν κλειδιά για τη λύση του μόνιμου προβλήματος του εφοδιασμού της επανάστασης.
Η τεχνική του αντάρτη των πόλεων.
Σε γενικές γραμμές τεχνική είναι το σύνολο των μέσων που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος για να φέρει εις πέρας κάποιες ενέργειες. Η δράση του αντάρτη των πόλεων είναι ο ψυχολογικός πόλεμος στην πόλη και έτσι η τεχνική του είναι εκείνη του αντάρτικου των πόλεων και ψυχολογικού πολέμου.
Αυτή η τεχνική περιλαμβάνει πέντε σημαντικές συνιστώσες:
α) τα ειδικά γνωρίσματα που περικλείουν την τεχνική,
β) την εναρμόνιση των γνωρισμάτων αυτών για τα επιτεύγματα με έναν τρόπο που θα οδηγήσει τον αντάρτη των πόλεων στην επίτευξη του σκοπού του,
γ) τους συγκεκριμένους στόχους που αφορούν στις ενέργειες του αντάρτη των πόλεων
δ) τις μεθόδους για τη διεκπεραίωση των ενεργειών.
Χαρακτηριστικά της τεχνικής του αντάρτικου αγώνα
Η τεχνική του αντάρτη των πόλεων παρουσιάζει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
α) Είναι μια επιθετική τεχνική δηλαδή έχει επιθετικό χαρακτήρα. Είναι ωστόσο βέβαιο ότι η επίθεση σε ανοικτή μάχη με τον εχθρό θα σήμαινε το σίγουρο θάνατο αφού υστερούμε στη δύναμη πυράς και στον εξοπλισμό. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο δεν είναι δική μας τεχνική η δημιουργία και υπεράσπιση σταθερών βάσεων που είναι ευάλωτες στην πολιορκία από τον εχθρό ή που μπορούν εύκολα να καταστραφούν.
β) Είναι μια τεχνική της επίθεσης και της υποχώρησης ώστε να διατηρούμε τις δυνάμεις μας.
γ) Είναι μια τεχνική εξάπλωσης του αντάρτικου των πόλεων με σκοπό τη φθορά των εχθρικών δυνάμεων, την ηθική τους κατάπτωση και τη διάλυση τους. Με αυτόν τον τρόπο κερδίζεται το χτίσιμο και η διατήρηση του Αντάρτικου των Πόλεων που παίζει αποφασιστικό ρόλο στα πλαίσιο της επανάστασης.
Τα πρωταρχικά πλεονεκτήματα του αντάρτη των πόλεων
Η δυναμική του αντάρτικου των πόλεων συνίσταται στις βίαιες συγκρούσεις με τις αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις της δικτατορίας. Σε μια τέτοιο σύγκρουση η αστυνομία ή ο στρατός πλεονεκτούν απέναντι στους αντάρτες. Το παράδοξο βρίσκεται στο γεγονός ότι ο αδύναμος αντάρτης πρέπει να επιτίθεται. Οι δυνάμεις της αστυνομίας και του στρατού απαντούν στην επίθεση θέτοντας σε κίνηση όλα το δυνατά μέσα για την καταδίωξη των ανταρτών. Αυτοί μπορούν ν' αποφύγουν μια ήττα εκμεταλλευόμενοι πρωταρχικά πλεονεκτήματα που ισοφαρίζουν κατά κάποιο τρόπο την υλική τους κατωτερότητα.
Πρωταρχικά πλεονεκτήματα είναι:
1. Ο αιφνιδιασμός του εχθρού
2. Η καλύτερη γνώση του χώρου της δράσης.
3. Η μεγαλύτερη κινητικότητα και ευελιξία από τις δυνάμεις της αντίδρασης.
4. Καλύτερο δίκτυο πληροφοριών.
5. Αποφασιστικότητα και εγρήγορση που δεν αφήνει τους δικούς μας στην αμφιβολία και το δισταγμό, που αποθαρρύνει και παραλύει τον εχθρό και τον θέτει προσωρινά εκτός μάχης.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου