«Μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας, και την παράδοση των όλων απ’ τον ΕΛΑΣ, οι συνεργάτες των Γερμανών, οι ταγματασφαλίτες υπό την κάλυψη του κράτους, και ουσιαστικά των αγγλικών κατοχικών στρατευμάτων εξαπέλυσαν έναν απηνή διωγμό, σε κάθε αντιστασιακό, σε κάθε δημοκρατικό άνθρωπο.
Λέμε ότι όλα αυτά γίνονταν υπό την κάλυψη των Άγγλων γιατί η ελληνική αστική τάξη, δεν είχε να προτείνει, ούτε πρωθυπουργό. Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος έχει πει στην Ελληνική Βουλή ότι το 1945 ένα πρωί τον ξύπνησε ο Άγγλος πρεσβευτής και τον παρακάλεσε να αναλάβει την κυβέρνηση για 15 μέρες μέχρι να βρουν άλλον πρωθυπουργό. Και αυτό πραγματικά έγινα.
Οι αγωνιστές προσπαθώντας να αποφύγουν τον κίνδυνο που διέτρεχε η ζωή τους και η ακεραιότητά τους, κατέφυγαν στα βουνά.
Εκεί βέβαια δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια. Οργάνωσαν με όπλα που δεν παρέδωσαν στους Άγγλους τη λαϊκή ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ. Η ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ήταν εφαρμογή της απόφαση της 12ης ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ το 1945. (Τρίχρονη εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, σελ. 149, έκδοση Ριζοσπάστη – Σύγχρονη Εποχή). Σ’ αυτό το θέμα αναφέρεται και το βιβλίο που έχετε στα χέρια σας.
Μάλιστα απ’ ότι είναι γνωστό είναι η πρώτη πράξη στην Πελοπόννησο που οι καταδιωκόμενοι αγωνιστές απάντησαν ένοπλα στους ταγματασφαλίτες διώκτες τους.
Φυσικά με την πάροδο του χρόνου, αυτό το κύμα της ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ διογκώθηκε και αποτέλεσε τον πυρήνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Το ΚΚΕ διακήρυξε ότι το πολιτικό πρόβλημα στη χώρα μας να λυθεί μόνο με τα όπλα. Έτσι γράφτηκε και η εποποιία του Δημοκρατικού στρατού το 1946 – 1949. Η ένοπλη εξέγερση εξηγεί σε μεγάλο μέρος της μεταπολεμικές κατακτήσεις της εργατικής τάξης και το γεγονός ότι το ΚΚΕ είναι ένα από τα πιο ισχυρά στον κόσμο.
Πολύ λίγα κομμουνιστικά κόμματα έχουν ζητήσει απ’ την αστική τάξη των χωρών τους με τα όπλα να τους αδειάσει τη γωνιά…..
Τώρα όσον αφορά την ΟΠΛΑ. Ήταν ένα φύτρο της λαϊκής εξουσίας που γεννιόταν στις πόλεις και τα χωριά. Άρχισε ως σφιχτή οργάνωση για να αντιμετωπίσει ειδικές αποστολές, π.χ. φυγάδευση κρατουμένων όπως από τη «Σωτηρία», συλλήψεις στελεχών των Κουίσλιγκς, κ.λπ. Μετά την απελευθέρωση εξελίχθηκε σε λαϊκή αστυνομία με τον τίτλο «Λαϊκή Πολιτοφυλακή».
Όσοι βρίζουν τα μέλη και τα στελέχη της ΟΠΛΑ πρέπει να ξέρουν ότι ήταν ό,τι το πιο αγνό έβγαλε το επαναστατικό κίνημα».
Κώστας Κάππος προλογίζοντας το βιβλίο του Ηλία Παπαδημητρίου «Απάντηση»\
Δεν είναι τυχαίο που ανέσυρα από το αρχείο μου αυτό το κείμενο. Όταν πρωτοδιάβασα το βιβλίο του Τάσου Κατσαρού "Μια απόφαση μάχομαι μέχρι το τέλος" έμεινα έκπληκτος βλέποντας την επαναστατική στάση που κράτησε ένας συγχωριανός μου, ο Ακίνδυνος Αλβανός, μέλος της Οργάνωσης Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών (ΟΠΛΑ) όταν βρέθηκε κατηγορούμενος σε στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης. (Διαβάστε εδώ την «απολογία» του).
Έκπληκτος από την άποψη ότι τόσα χρόνια στο ΚΚΕ ποτέ δεν είχα ακούσει καμιά σχετική αναφορά γ’ αυτό το πρόσωπο και αγνοούσα εντελώς την ύπαρξη του.
Επικοινώνησα με μέλη από την Νομαρχιακή Επιτροπή Λέσβου του ΚΚΕ. Αν και έχω αποχωρήσει από το 1989 απ’ το ΚΚΕ εξακολουθώ να έχω καλές σχέσεις με τοπικά στελέχη του ΚΚΕ στην Μυτιλήνη. Με έκπληξη άκουσα ότι όχι απλώς δεν υπήρχε δεν υπήρχε κάτι σχετικό κείμενο στην Ν.Ε του ΚΚΕ, για τον Ακίνδυνο Αλβανό, αλλά ότι αγνοούσαν και την ύπαρξη του.
Δεν θέλω να δεχθώ ότι την δράση της ΟΠΛΑ κάποιοι θέλουν «να χαθεί κάτω από τα ερείπια προκαταλήψεων, αποκλεισμών και θλιβερών σκοπιμοτήτων», όπως γράφει στον πρόλογο που έκανε ο Δημήτρης Κουφοντίνας στο βιβλίο του Τάσου Κατσαρού.
Όπως και να έχει όμως ενθουσιάστηκα όταν ένας χωριανός μου σύντροφος, ανέλαβε να βρει στοιχεία για την δράση του Ακίνδυνου Αλβανού και όπως μου είπε σήμερα στο τηλ. σύντομα θα μπορέσουμε να ανεβάσουμε στο μπλοκ μας φωτογραφίες του και ντοκουμέντα απ’ την δράση του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου