ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΕΣ ΣΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ
Σε όλη την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου 1.000 με 1.200 ναζιστικά στρατοδικεία εκδίκασαν περίπου τρία εκατομμύρια υποθέσεις ανυπακοής, αυτομόλησης προς τον εχθρό, εσχάτης προδοσίας κ.λ.π.
Στις δίκες αυτές καταδικάστηκαν περίπου 1,3 εκ. στρατιωτικοί σε διάφορες ποινές. Ανάμεσά τους υπήρξαν και 30.000 περίπου θανατικές καταδίκες από τις οποίες εκτελέστηκαν πάνω από 20.000. Στον αριθμό αυτό δεν συμπεριλαμβάνονται οι χιλιάδες εκτελέσεις που έγιναν από την γερμανική στρατονομία και τα ΕΣ-ΕΣ χωρίς δίκη.
Αυτούς που δεν μπόρεσε να συγχωρήσει ο Χίτλερ, ήταν οι λιποτάκτες που οι υπολογισμοί τους θέλουν παραπάνω από 100.000. Οι αυτομολήσεις όπως ήταν φυσικό τους τελευταίους μήνες του πολέμου αυξάνονταν αλματωδώς.
Στις κατεχόμενες χώρες η αυτομόληση προς την Αντίσταση ήταν η προσφιλέστερη και η πιο ρεαλιστική λύση των Γερμανών αντιφασιστών στρατιωτών.
Τέτοιες αυτομολήσεις , ατομικές είτε ομαδικές, έγιναν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Στην Ελλάδα η αντίσταση των Γερμανών στρατιωτών έγινε κυρίως μέσω των «πειθαρχικών ταγμάτων 999». Τα τάγματα αυτά, τριάντα τον αριθμό, συγκροτήθηκαν στα μέσα του 1942 και επανδρώθηκαν με 28.000 άνδρες που κρίθηκαν ακατάλληλοι (κυρίως για πολιτικούς λόγους) να υπηρετήσουν το τρίτο Ράιχ. Ταυτόχρονα οι ναζί είχαν φτιάξει το «Αναμορφωτικό Σώμα 500» δύναμης 27.000 περίπου ανδρών που ήταν καταδικασμένοι για ποινικά και πειθαρχικά αδικήματα.
Η γερμανική διοίκηση αφού απομάκρυνε για λόγους δικής της ασφάλειας τα «πειθαρχικά τάγματα 999» απ’ τις εμπόλεμες περιοχές, ένωσε αυτά τα δύο τάγματα πολιτικών και ποινικών με σκοπό να διαβάλει τους αριστερούς στρατιώτες.
Προκειμένου να ελέγξει εξολοκλήρου την κατάσταση τοποθέτησε σ’ αυτά τα τάγματα σκληρούς φασίστες αξιωματικούς και διοικητές.
Παρόλα αυτά, όταν ο άνθρωπος θέλει μπορεί να καταφέρει πολλά. Έτσι, έστω και κάτω από την στενή παρακολούθηση των ναζί αξιωματικών, οι Γερμανοί αντιφασίστες προσέφεραν σημαντικές υπηρεσίες στην ένοπλη αντιφασιστική αντίσταση.
Από την άνοιξη του 1943 άρχισαν να σταθμεύουν τα πειθαρχικά τάγματα 999 στην Ελλάδα (Στερεά, Πελοπόννησο, Θεσσαλία, νησιά ανατολικού Αιγαίου και Ιονίου).
Στις αρχές τα χρησιμοποιούσαν για την φύλαξη των ακτών και τοποθετούνταν ανάμεσα σε κανονικές μονάδες του στρατού και των ΕΣ-ΕΣ, προφανώς σε περιοχές, εκκαθαρισμένες από τους αντάρτες.
Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες που αναφέρονται στην μπροσούρα του «Δαίμονα του τυπογραφείου» «Αντιφασισμός πέρα από τα σύνορα. Γερμανοί αντιφασίστες στις τάξεις του Ε.Λ.Α.Σ.», του Eric Eberhard περίπου χίλιοι Γερμανοί στρατιώτες αυτομόλησαν στις τάξεις του Ε.Λ.Α.Σ.
Απ’ αυτούς 200 στρατιώτες που επιχείρησαν να αυτομολήσουν ή αντιτάχθηκαν προς τους ναζί, τουφεκίστηκαν από την Βέρμαχτ ή τα ΕΣ-ΕΣ.
Από τους εκτελεσμένους είναι εξακριβωμένα τα ονόματα 60 στρατιωτών. Φυσικά υπάρχουν και άλλα θύματα των ναζί. Όλοι όσοι εκτελέστηκαν στα κρυφά με συνοπτικές διαδικασίες είτε από Γερμανούς φασίστες είτε ακόμη κι από Έλληνες συνεργάτες τους.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Το φθινόπωρο του 1941 ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη μια παράνομη οργάνωση Γερμανών αξιωματικών και στρατιωτών, ο «γερμανικός αντιφασιστικός μαχητικός σύνδεσμος» που συμπεριλάμβανε μέλη όλων των αντιεθνικοσοσιαλιστικών κομμάτων.
Ιδρυτής ήταν ο ταγματάρχης (κυβερνητικός σύμβουλος) Δρ. Γεώργιος Έκκερτ.
Ο φιλέλληνας ταγματάρχης ήταν διοικητής των μετεωρολογικών σταθμών της νοτιοανατολικής. Ήρθε αρχικά σε επαφή με την ελληνική Αντίσταση και σταδιακά αναπτύχθηκε αμοιβαία εμπιστοσύνη.
Ο διοικητής Έκκερτ πριν από το 1933 ήταν μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και αρχηγός μιας μαχητικής φοιτητικής ομάδας στο Βερολίνο. Πρέπει να σημειωθεί ακόμα ότι η οικογενειακή του παράδοση ήταν σοσιαλιστική.
Ο πατέρας του, παλιός σοσιαλιστής και συντάκτης της Frankfurten Zeitung, ενώ η μητέρα του, από το Χάρκοβο, παιδαγωγός, έδρασε στην επανάσταση του 1905.
Με την άνοδο του Χίτλερ το 1933, ο ταγματάρχης Έκκερτ κατέφυγε στο εξωτερικό και αφού κατάφερε να εξαφανίσει τον φάκελο του απ’ την Γκεστάπο, γύρισε πίσω στη Γερμανία και εξακολούθησε την παράνομη δουλειά μέσα από τις γραμμές του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος.
Στην Ελλάδα όταν ήρθε, ανέλαβε σχεδόν αμέσως δράση. Προσπάθησε να μαλακώσει την σκληρότητα της κατοχής για τον πληθυσμό, τόσο, που πολλές φορές κατηγορήθηκε από την βουλγάρικη προπαγάνδα ως φιλέλληνας. Του έγιναν παρατηρήσεις από το στρατηγείο, ενώ οργάνωσε, τον χειμώνα του 1941-1942, βοήθεια για τους Έλληνες πρόσφυγες από την ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη.
Αργότερα όταν φούντωσε η ένοπλη αντίσταση, ο ταγματάρχης, μαζί με τον γερμανικό αντιφασιστικό σύνδεσμο, απελευθέρωσαν σημαντικό αριθμό κρατουμένων ( κάποιοι εκ των οποίων ήταν αγωνιστές που οδηγούνταν στην εκτέλεση αλλά και έγκλειστους ελασίτες από την φυλακή του Γεντί-Κουλέ).
Η δράση του ταγματάρχη Έκκερτ έφτασε σε τέτοιο σημείο που και ο ίδιος άρχισε να ανησυχεί μήπως συλληφθεί από τις ναζιστικές αρχές, ιδιαίτερα μετά την απόπειρα κατά του Χίτλερ την 20η Ιουλίου του 1944 (την γνωστή επιχείρηση Βαλκυρία, από τον συνταγματάρχη Κλάους Φον Στάουφενμπεργκ), όπου ακολούθησε άγρια καταστολή και εκκαθαρίσεις σε όλη την Ευρώπη.
Έτσι ίδιος ζήτησε την βοήθεια των ανταρτών κι αυτοί απάντησαν πως ήταν έτοιμοι να τον στείλουν στο βουνό αν χρειαστεί. Κάτι που δεν είναι ευρέως γνωστό, είναι ότι όταν οι Βούλγαροι φασίστες αποφάσισαν να κάψουν το χωριό Κρήνη της Χαλκιδικής, ο Έκκερτ με το κύρος που είχε απέτρεψε την πυρπόλησή του.
Ο ταγματάρχης συνέχισε τη δράση του, συντάσσοντας προκηρύξεις με κατάλληλο περιεχόμενο για το γερμανικό στρατό. Σε μια από αυτές, υπέγραφε η αντιφασιστική γερμανική ομάδα Θεσσαλονίκης.
Ο γερμανικός αντιφασιστικός πυρήνας του Έκκερτ βοήθησε τις τελευταίες είκοσι μέρες κατοχής, όταν η Θεσσαλονίκη, χαρακτηρίστηκε ζώνη επιχειρήσεων και ορίστηκε ένας kampfkommadant που θα αναλάμβανε την τήρηση της τάξης και την πραγματοποίηση της εκκένωσης της πόλης από τον γερμανικό στρατό.
Η πόλη, κατά το σχέδιο, είχε διαιρεθεί σε οκτώ διαμερίσματα και ένα απ’ αυτά διοικούσε ο Έκκερτ (από τον Λευκό Πύργο ως την οδό Ευζώνων, με την ναυτική βάση μαζί). Σε περίπτωση αιφνιδιασμού είχε συμφωνηθεί, ύστερα από εικονική μικρή αντίσταση να παραδώσει το τμήμα του στους αντάρτες, κάτι που θα διευκόλυνε τα αντάρτικα τμήματα να χτυπήσουν πιο συντεταγμένα τα υπόλοιπα γερμανικά τμήματα. Ωστόσο το σχέδιο των Γερμανών αντιφασιστών δεν πραγματοποιήθηκε γιατί η εκκένωση των ναζιστικών στρατευμάτων έγινε τμηματικά και κανονικά.
Εκείνες τις τελευταίες μέρες πριν την απελευθέρωση, ο ταγματάρχης, παρέδωσε στον Ε.Λ.Α.Σ. εκατοντάδες γερμανικές χειροβομβίδες και χιλιάδες ακόμα σφαίρες, πληροφορίες ακριβώς για τις τελευταίες κινήσεις των κατακτητών και μάλιστα έδωσε, τέσσερις μέρες πριν, το σχέδιο εκκένωσης της πόλης, που επιβεβαιώθηκε με μαθηματική ακρίβεια απ’ τα γεγονότα.
Έτσι, την παραμονή της απελευθέρωσης της πόλης, Κυριακή 29 Οκτώβρη, ένα τμήμα του Ε.Λ.Α.Σ. μαζί με άντρες της πολιτοφυλακής, συνόδευσε την αντιφασιστική οργάνωση στην Άνω Πόλη κι από εκεί στο Χορτιάτη (προστατεύοντάς την από τυχόν ατύχημα), ενώ την επόμενη μέρα κατέβηκαν μαζί με τους αντάρτες, παρελαύνοντας στη λεωφόρο Νίκης.
Στην τρίχρονη παραμονή του στην Θεσσαλονίκη, ο Έκκερτ είχε και σημαντική επιστημονική συμβολή, με δέκα, περίπου, εργασίες λαογραφικού περιεχομένου. Φύλαξε ακέραιο το Μετεωρολογικό του σταθμό που τον παρέδωσε στο Πανεπιστήμιο μαζί με τις τρίχρονες επιστημονικές του παρατηρήσεις, παρά την ρητή διαταγή που είχε, να τον καταστρέψει.
Φυσικά δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην ελληνικότητα του κομματιού της ελληνικής Μακεδονίας, σε μια εποχή που η φασιστική Βουλγαρία, επεδίωκε να την προσαρτήσει.
Τέλος, είκοσι μέρες πριν την απελευθέρωση, ξεκίνησε η διαπαιδαγώγηση των Γερμανών αιχμαλώτων, κάτι που συνεχίστηκε και μετά την απελευθέρωση.
Έτσι έγινε καταγραφή και εξέταση των αιχμαλώτων και χωρισμός τους σε τρεις κατηγορίες:
α) Αυτούς με σοσιαλιστικό προσανατολισμό, παλιούς επαναστάτες, αριστερούς,
β) αντιχιτλερικούς γενικά, χωρίς πολιτικό προσανατολισμό,
γ) χιτλερικούς, φασίστες, παραπλανημένους από την προπαγάνδα του Γκέμπελς.
Επιπλέον αξιοποιήθηκαν οι αιχμάλωτοι, ανάλογα με την ειδικότητα τους. Τέλος πραγματοποιήθηκε έκδοση δεκαπενθήμερης εφημερίδας-περιοδικού της αντιφασιστικής οργάνωσης στην Ελλάδα, «Das freie Deutschland» (ελεύθερη Γερμανία). Πρόκειται περί ενός οχτασέλιδου πολυγραφημένου περιοδικού και φυσικά, οι συντάκτες της ‘’ελεύθερης Γερμανίας’’, ήταν αυτοί που οργάνωσαν και την διαπαιδαγώγηση των Γερμανών στρατιωτών.
ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ‘’Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ’’
Σύντροφε,
Ξέρεις ότι στα βουνά υπάρχει μια αντιφασιστική επιτροπή στρατιωτών ‘’Ελεύθερη Γερμανία’’;
Ξέρεις ότι το Γενικό Στρατηγείο του Ε.Λ.Α.Σ. εξασφάλισε σε κάθε αξιωματικό ή στρατιώτη που θα ενταχθεί στις γραμμές μας, σεβασμό της τιμής και της ζωής του καθώς και ασφαλή παλινόστηση στο τέλος του πολέμου;
Αν θες να ξαναδείς την πατρίδα και την οικογένειά σου έλα σε μας!
Αν είσαι διατεθειμένος να δημιουργήσεις μια καινούρια Λεύτερη Γερμανία, έλα σε μας:
Έχεις την εκλογή!
Να πεθάνεις για τον Χίτλερ, για την ιμπεριαλιστική κλίκα του, για το δίχως νόημα πολεμό του.
Να ζήσεις για μια Λεύτερη Δημοκρατική Γερμανία.
Πάρε τα άρματά σου, έλα σε μας, αδελφώσου με τους Έλληνες αγωνιστές της Λευτεριάς, τους αντάρτες του Ε.Λ.Α.Σ. και αγωνίσου ενάντια στον Χίτλερ, ενάντια στη Γκεστάπο, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Η Γερμανία όταν ειρηνέψει θα σε ευγνωμονεί.
‘’Αντιφασιστική Επιτροπή Γερμανών Στρατιωτών, Ελεύθερη Γερμανία’’
ΓΡΑΜΜΑ ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ
Όλοι οι Γερμανοί αντιφασίστες συγκεντρώνονται γύρω από την A.K.F.Δ. Συνάδελφοι της Ταξιαρχίας, θυμηθείτε την ώρα που μας οδήγησε στις φυλακές. Είμαστε εμπόδια στο καθεστώς των ναζίδων και πήραμε μαζί με άλλες χιλιάδες αντιφασιστών το δρόμο για τις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Οι οικογένειές μας δεν έπαιρναν βοηθήματα, τα παιδιά μας, μας τα έπαιρναν και μια μέρα, άνοιξαν την πόρτα και μας έντυσαν στρατιώτες.
Γιατί; Γιατί ο Χίτλερ μας χρειαζόταν. Έπρεπε να γίνουμε στρατιώτες. Το είπε άλλωστε σ’ ένα λόγο του, ο Χίτλερ, ‘’Φροντίστε ώστε αυτό το σκυλολόι να αιματοκυλιστεί στα πεδία των μαχών, όπως χιλιάδες των ανδρών μου Σ.Α. και ΕΣ-ΕΣ βρήκαν το θάνατο για τη νίκη μας.’’
Θέλετε να έχετε την ίδια τύχη με τους συναδέλφους μας στη Ρωσία; Αν όχι ελάτε σε μας. Έφτασε η ώρα της δράσης μας. Ελάτε στα βουνά με την A.K.F.Δ.
Πολεμάμε για μια Λεύτερη Γερμανία. Ξέρω ότι οι αξιωματικοί σας διασπείρουν προπαγάνδα ότι οι αυτόμολοι σκοτώνονται όλοι.
Αυτό είναι ψέμα! Είμαι ένα μήνα στον Ε.Λ.Α.Σ. και είμαι υγιής και εντελώς ελεύθερος όπως πολλοί ομοϊδεάτες Γερμανοί συνάδελφοι μαζί με τους Έλληνες αντάρτες.
Πολεμάμε για τα παιδιά μας, τις γυναίκες μας, την πατρίδα όπως οι γενναίοι συνάδελφοί μας του Ε.Λ.Α.Σ. πολεμάνε για μια ελεύθερη Ελλάδα.
Γι’ αυτό σας καλούμε:
Αντιφασίστες στρατιώτες
Αν θέλετε να ξαναδείτε πατρίδα και οικογένεια πάρτε τα άρματά σας κι ελάτε στα βουνά, στην Αντιφασιστική Επιτροπή Γερμανών Στρατιωτών ‘’Ελεύθερη Γερμανία’’.
Ο συνάδελφός σας
Κουρτ Άνταμ του 1ου λόχου
Του Τάγματος της 999 Μονάδος
Κείμενο που αλιεύσαμε από το f/b
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου