Μάλιστα, σε αρκετούς λόχους νεολαίας, πολλοί μαχητές ήταν μαθητές, ενώ το 30% της σύνθεσής τους ήταν νέες κοπέλες, ανάμεσά τους ηλικίας 16-18 χρονών. Όλοι αυτοί οι χιλιάδες νέοι και νέες, με αυτοθυσία και σε πολύ δύσκολες συνθήκες, έχοντας βαθιά πίστη στο δίκιο του αγώνα τους, πολέμησαν και έδωσαν τη ζωή τους παλεύοντας για ανώτερα ιδανικά, για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για τον λαό μας.
Από την ΟΚΝΕ και την ΕΠΟΝ... η νεολαία στον ΔΣΕ
Οι πλούσιες αγωνιστικές παραδόσεις της ΟΚΝΕ και της ΕΠΟΝ κληροδοτήθηκαν στη νεολαία, που είχε καθοριστικό ρόλο και συμβολή σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη που έδωσε ο ΔΣΕ.
Οι νέοι προσέδωσαν στον ΔΣΕ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ξεχωριστή μαχητικότητα και ζωντάνια. Οι αντοχές τους έκαναν τον ΔΣΕ ικανό να δίνει μάχες διανύοντας μεγάλες αποστάσεις, χωρίς εφεδρείες, χωρίς να καταβάλλεται από την κούραση. Άλλωστε, δεν ήταν τυχαίο ότι η πλειοψηφία του ΔΣΕ αποτελούνταν κατά κύριο λόγο από νέους μέχρι 25 χρονών, που τους ήταν σχετικά πιο εύκολο να διαφύγουν από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και να καταφέρουν να ανέβουν στο βουνό για να καταταχθούν.
Η δημιουργία της Δηµοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας (ΔΝΕ), της νεολαίας του ΔΣΕ
Η προηγούμενη οργάνωση νεολαίας, στην οποία συμμετείχαν και νέοι κομμουνιστές, η ΕΠΟΝ, είχε τσακιστεί από τον κατασταλτικό οδοστρωτήρα του αστικού κράτους, πριν ακόμα η κυβέρνηση Σοφούλη τη θέσει και τυπικά εκτός νόμου, μαζί με το ΚΚΕ και το ΕΑΜ
(Α.Ν. 509/47).
Χιλιάδες ΕΠΟΝίτες είχαν μεταφερθεί στη Μακρόνησο, στις φυλακές και στις εξορίες. Η μετονομασία σε ΔΝΕ, όχι του συνόλου των ΕΠΟΝιτών, αλλά μόνο των δυνάμεων της ΕΠΟΝίτικης νεολαίας που συμμετείχαν στον ΔΣΕ ή βρίσκονταν στις περιοχές της Ελεύθερης Ελλάδας, αποσκοπούσε στην προφύλαξη εκείνων των ΕΠΟΝιτών που βρίσκονταν έξω από αυτούς τους χώρους, να μη θεωρηθεί δηλαδή ότι ανήκουν στον ΔΣΕ. Βέβαια αυτή η προφύλαξη δεν εμπόδισε καθόλου τις διωκτικές αρχές να προχωρούν στο δολοφονικό έργο τους.
Με την ίδρυση της ΔΝΕ συγκροτήθηκαν ξεχωριστοί σχηματισμοί της Νεολαίας στον ΔΣΕ, ξεχωριστές διμοιρίες, λόχοι, ακόμα και τάγματα.
Είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω κάλεσμα που δημοσιεύτηκε στα “Μαχητικά νέα”, όργανο της ΔΝΕ Κεντρικής Μακεδονίας στις 28/11/1947: «Νέοι και νέες, καταταχτείτε όλοι στον Δημοκρατικό Στρατό. Πάρτε μέρος στους λόχους, στα τάγματα και τις Ταξιαρχίες της Νεολαίας που άρχισε να δημιουργεί ο Δημοκρατικός Στρατός. Βοηθείστε να γίνουνε οι σχηματισμοί της Νεολαίας υποδειγματικοί στη μαχητικότητα, την πολεμική τέχνη και τη σιδερένια πειθαρχία που αρμόζει στους φλογερούς μαχητές...».
Η δράση της ΔΝΕ
Η ΔΝΕ ανέπτυξε σημαντική δράση. Στην πρώτη γραμμή των μαχών, στον ανεφοδιασμό, στην επιμελητεία, στην πληροφόρηση, στην ανοικοδόμηση των περιοχών που απελευθέρωνε ο ΔΣΕ, στην παραγωγική διαδικασία (μάζεμα της σοδειάς κ.λπ.), στην πολιτιστική και μορφωτική δραστηριότητα στο βουνό και στα χωριά, στη διαφώτιση και προπαγανδιστική δουλειά.
Επίσης, οι μαχητές της ΔΝΕ είχαν καθήκον να δημιουργήσουν ομάδες σαμποτέρ, ελεύθερων σκοπευτών και να οργανώνουν την έξοδο των νέων προς το βουνό. Ξεχωριστής σημασίας ήταν η δουλειά των “συνδέσμων”, των νέων μαχητών, δηλαδή, που συνέλεγαν πληροφορίες από το στρατόπεδο του εχθρού. Βεβαίως, είχαν και ιδιαίτερη δράση γύρω από πολιτιστικά ζητήματα, παρουσίαζαν θεατρικά έργα, ανέβαζαν πολιτιστικά δρώμενα και ψυ-χαγωγούσαν τους υπόλοιπους μαχητές. Ήταν πρώτοι στο τραγούδι, στο κέφι, στη ζωντάνια, ανύψωναν το ηθικό του ΔΣΕ. Έβαζαν άμιλλα μεταξύ τους...
24/12/1948, σημειώνεται χαρακτηριστικά: «...
Οι ΕΠΟΝίτες μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού, τα τμήματα και οι σχηματισμοί της Δ.Ν.Ε. (...) αγωνίστηκαν μέσα στο χρόνο αυτόν σκληρά και συνέβαλαν αποφασιστικά στις μεγάλες νίκες που κέρδισε ο ΔΣΕ. Η άμιλλα, το καινούριο αυτό όπλο στον αγώνα μας, έδωσε καινούριο ζωογόνο αέρα στη ζωή και στη δράση μας.
Με περηφάνια και ικανοποίηση οι ΕΠΟΝίτες
μαχητές της ΧΙ Μεραρχίας μας βλέπουν σήμερα την κόκκινη πολεμική σημαία της άμιλλας να κυματίζει στον καταυλισμό της Μεραρχίας τους. (...) Στην ακριβή μνήμη των ηρώων μας ορκιζόμαστε σήμερα που τελειώνει το 1948 και υποσχόμαστε:
Να μεγαλώσουμε τις προσπάθειές μας και να κάνουμε το 1949 χρονιά ακόμα πιο μεγάλων και
λαμπρών εξορμήσεων, χρονιά της Νίκης.
Το μυαλό μας, τα μπράτσα μας, την ψυχή μας θα τ’ ατσαλώσουμε ακόμα πιο πολύ και με τη λάμψη των ντουφεκιών μας θα ξεσηκώσουμε ακόμα πιο πλατιά τη Νεολαία στις σκλαβωμένες περιοχές, στον αγώνα για τη λευτεριά της πατρίδας, για την ειρήνη. (...)
Εμείς οι ΕΠΟΝίτες μαχητές του ΔΣΕ και της ΔΝΕ θα αγωνιστούμε γι’ αυτό με όλες μας τις δυνάμεις και θα ξεπεράσουμε όλα τα εμπόδια. Το σύνθημα και για μας παραμένει ΟΛΟΙ ΣΤ’ ΑΡΜΑΤΑ! ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου