Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα

Επειδή πάντα την επικρατούσα ιστορία την γράφουν οι νικητές και σπεκουλάροντας στην ταξική παιδεία που δοξάζει εγκληματίες και καταδικάζει τα θύματα κάποια πρόσφατα ιστορικά γεγονότα αν δεν τα παραποιούν εντελώς, τα ρίχνουν στην αφάνεια.
Και όχι μόνο αυτό. Φτάνουν στην πρόκληση κάποια φαντάσματα του παρελθόντος να «γιορτάζουν» την συμμετοχή τους στο μακέλεμα τούτου του λαού.

Επίγονοι των ταγματασφαλητών, των δοσιλόγων και των κουκουλοφόρων της κατοχής ξέρασαν τον εμετό τους σε κάποιες ηλεκτρονικές αναρτήσεις.

Είναι λοιπόν ευκαιρία να πούμε έστω και τηλεγραφικά δυο πράγματα για την πρόσφατη ιστορία μας.
Οχι, φυσικά απευθεινόμενοι σ’ αυτόν τον εσμό. Εξάλλου, με τους φασίστες δεν συζητάμε, αλλά μόνο τους πολεμάμε.

Την 1η Δεκέμβρη 1944 ο στρατηγός Σκόμπι, χωρίς να έχει καν ενημερώσει τους ντόπιους υποτελείς του κυβερνήτες εδώ, έστειλε τα βρετανικά αεροπλάνα να πλημμυρίσουν την Ελλάδα με προκηρύξεις.
Εκεί με ύφος στυγνού αποικιοκράτη καθόριζε ημερομηνία αποστράτευσης των αντάρτικων ομάδων τη 10η Δεκέμβρη και απειλούσε το λαό ότι αν δεν εφαρμοστεί η διαταγή του «θα κλονιστεί η σταθερότητα του εθνικού νομίσματος» και θα «πεινάσει».
Ο τότε πρωθυπουργός της χώρας Γ. Παπανδρέου βιάστηκε να συμμορφωθεί με τις εντολές του προστάτη του. Συγκαλεί την κυβέρνηση του, χωρίς τη συμμετοχή των υπουργών του ΕΑΜ, και αποφασίζει την άμεση διάλυση της Εθνικής Πολιτοφυλακής σε όλη τη χώρα.

Η αντίστροφη μέτρηση για τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν έχει αρχίσει. Το προκλητικό τελεσίγραφο του Σκόμπι, που απαιτούσε τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ και η απόφαση του Παπανδρέου για τη διάλυση της Εθνικής Πολιτοφυλακής προκάλεσαν την κατακραυγή του κόσμου.

Αμέσως συνεδριάζει η Κεντρική Επιτροπή του ΕΛΑΣ και αφού τονίζει ότι είναι απαραίτητο μια κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας που θα οδηγήσει την χώρα σε ελεύθερες εκλογές διακηρύσσει ότι μόνη λύση που εξυπηρετεί την ησυχία και ομαλότητα του λαού, είναι η πλήρη αποστράτευση όλων των ενόπλων δυνάμεων του ΕΛΑΣ-ΕΑΜ της Ορεινής Ταξιαρχίας, του Ιερού Λόχου και των σχηματισμών της Μέσης Ανατολής.
Παράλληλα απαιτεί να διαλυθούν τα γερμανοντυμένα σώματα ασφαλείας και να τιμωρηθούν οι προδότες που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς.

Ο παπατζής Παπανδρέου σφυράει αδιάφορα σ’ αυτές τις προτάσεις. Εξακολουθεί να είναι η φιλιπινέζα των άγγλων και να ακολουθεί πιστά τις εντολές τους.

Η ΚΕ του ΕΑΜ αποφασίζει τότε να καλέσει το λαό σε ειρηνικό συλλαλητήριο διαμαρτυρίας στις 3 Δεκέμβρη και στις 4 του ίδιου μήνα να κηρυχτεί γενική απεργία.
Ο Γ. Παπανδρέου ενώ στην αρχή είχε δώσει άδεια για να γίνει το συλλαλητήριο λίγο πριν τα μεσάνυχτα στις 2 Δεκέμβρη εκτελώντας τις εντολές των Αγγλων το απαγορεύει.

Το συλλαλητήριο στις 3 του Δεκέμβρη γίνετε στο σύνταγμα και πνίγετε στο αίμα.

Εικοσιοχτώ νεκροί και δεκάδες τραυματίες.
Η Αθήνα για πρώτη φορά στην ιστορία της βομβαρδίζεται από αγγλικά αεροπλάνα και το μπλοκ ταγματασφαληστών και άγγλων οργιάζει.
Ο Τσόρτσιλ με τηλεγράφημα του στον στρατηγό Σκόμπι τον διατάζει: «Είσθε υπεύθυνος δια την τήρησιν της τάξεως εις τας Αθήνας και δια την καταστροφήν όλων των ομάδων ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Μη διστάσετε να ενεργήσετε ως να ευρίσκεσθε εις μίαν μόλις καταληφθείσα υπό του στρατού πόλιν, όπου έχει εκραγεί επαναστατικόν κίνημα. Πρέπει να κρατήσουμε τας Αθήνας και να επιβληθώμεν. Εάν τούτο το επιτύχετε χωρίς αιματοχυσίαν, θα είναι διά σας, αλλά και με αιματοχυσίαν θα είναι επίσης κατόρθωμα εάν αυτή είναι απαραίτητος».

Να λοιπόν, που μέσα απ τα ίδια τα γραφτά τους φαίνετε ποιοι είναι υπεύθυνοι για το μακέλεμα του Αθηναϊκού λαού. Ο ίδιος ο υπουργός Δικαιοσύνης τότε Κ. Ρέντης δηλώνει στις 10 Δεκέμβρη ότι 40.000 άτομα βρίσκονται στις φυλακές ενώ διώκονται άλλοι 80.000.

Μετά από 33 μέρες άγριων συγκρούσεων μεταξύ του λαϊκού κινήματος και του μαύρου μετώπου άγγλων και ντόπιων μονορχοφαστιστών το ΕΑΜ σύρεται και στις 12 Φλεβάρη υπογράφει την «Συμφωνία της Βάρκιζας», βάζοντας ταφόπλακα στα όνειρα και τις επιδιώξεις της εργατικής τάξης.

Το τι ακολούθησε μετά είναι γνωστό. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, ο απολογισμός της τρομοκρατίας, που είχε εξαπολυθεί τον πρώτο χρόνο μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας είχε σαν αποτέλεσμα: 1.192 νεκρούς, 6.413 τρομοκρατικές ενέργειες, 70.000 συλληφθέντες, 165 βιασμούς γυναικών, 6.567 ληστείες, 572 επιδρομές σε τυπογραφεία, σπίτια.